دیجیتالی

شهرستان کاشمر، یکی از شهرستان های استان خراسان رضوی ایران است که در جنوب غربی این استان قرار گرفته است. این شهرستان با وجود امامزادگان سید حمزه ( ع ) ، سید مرتضی ( ع ) ، سید محمد ( ع ) و وجود آرامگاه شهید مدرس به عنوان دومین شهر زیارتی استان خراسان رضوی و چهارمین شهر زیارتی کشور از قابلیت مناسبی جهت سرمایه گذاری در عرصه گردشگری برخوردار است. از محصولات مهم شهرستان کاشمر می توان به زعفران، انگور، کشمش و فرش دستباف اشاره کرد.

یکی از مطمئن ترین راه هایی که می توان در کاشمر شروع به فعالیت اقتصادی نمود، ثبت شرکت است. از طریق ثبت کردن شرکت می توان از تخفیف های خوبی در معامله با فروشندگان برخوردار شد که برای شرکت های ثبت نشده میسر نیست.

حال این سوالات مطرح می شود که برای ایجاد و ثبت شرکت های تجاری ، چه شرایطی لازم است ؟ چه شرکت هایی را می توان در کاشمر به ثبت رساند و نحوه ی ثبت آن به چه صورت است ؟

در این راهنما سعی شده است اطلاعات کاملی راجع به این مهم در دسترس خوانندگان محترم قرار گیرد. متقاضیان عزیز، در صورت وجود سوالات  

- ده سوال متداول در ثبت شرکت

- راهنمای ثبت شرکت های تجاری

- موضوعات نیازمند اخذ مجوز در ثبت شرکت

• شرایط ثبت شرکت در کاشمر

به موجب قوانین ایران، کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از ایرانی و خارجی می توانند در ایران شرکت ثبت نمایند. به منظور ثبت شرکت لازم است :

1- لیستی ازسهامداران و درصد سهام هر یک را تعیین نمایید .

2- لیستی از عناوین حداقل 5 نام مناسب سه سیلابی ( 3 کلمه ای ) انتخاب کنید که حداقل یک کلمه اسم خاص ( اسم انسان یا حیوان یا . ) باشد. نام شرکت باید دارای معنی و ریشه فارسی و موجود در یکی از فرهنگ نامه های معتبر فارسی از جمله فرهنگ نامه دهخدا، معین و عمید بوده و لاتین نباشد.

3- زمینه فعالیت شرکت را مشخص کنید. در شرکت های تجاری، قلمرو فعالیت شرکت های تجاری محدود به موضوعی می شود که در اساسنامه پیش بینی شده است و نمی توان از آن نمود. به بیان دیگر موضوع شرکت های تجاری ، حدود عملیات و اهلیت شرکت و موسسات را معین می نماید. موضوعات فعالیت برای ثبت شرکت به سه گروه تقسیم می شود :

الف) موضوعاتی که به کلی غیرقابل ثبت و فعالیت هستند.

ب) موضوعاتی که قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز دارند.

ج) موضوعاتی که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان ها و ارگان ها به ثبت می رسند.

4- آدرس دفتر مرکزی شرکت و نشانی شعب شرکت در شهرستان ها ( در صورت وجود ) را به همراه کد پستی مشخص کنید.

5- لیست مدیران شرکت، دارندگان حق امضا و بازرسین را مشخص کنید.

6- مدارک شناسایی کلیه اعضای معرفی شده اعم از مدیر بازرس و سهامدار بایستی توسط وکیل دادگستری و یا دفاتر اسناد رسمی برابر اصل شود.

7- افراد معرفی شده به عنوان مدیر و بازرس باید به دفاتر پلیس + 10 رفته و گواهی عدم سوء پیشینه را اخذ کنند.

• انواع شرکت در کاشمر

شرکت ها انواع مختلفی دارند . نظیر شرکت سهامی خاص، شرکت سهامی عام ، با مسئولیت محدود ، تضامنی ، نسبی ، تعاونی ، مختلط سهامی و مختلط غیرسهامی .

شرکت با مسئولیت محدود :

شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند شخص برای امور تجاری تشکیل می شود و در آن ، مسئولیت شرکا محدود به سهم آنان در سرمایه شرکت است. حقوق شرکا به صورت سهم الشرکه است .

امتیاز این نوع شرکت ، به نسبت شرکت های اشخاص، در این است که در آن مسئولیت شرکا محدود به میزان آورده آنان است و امتیاز آن به نسبت شرکت های سرمایه ، در این است که انتقال سهم الشرکه شرکا در چنین شرکتی باید با رضایت شرکای دیگر باشد.

در ایران تفاوت شرکت های سهامی خاص با شرکت با مسئولیت محدود این است که شرکت سهامی خاص با حداقل سه نفر سهامدار قابل تشکیل است و سهام نیز بدون نیاز به ثبت در دفتر اسناد رسمی قابل نقل و انتقال هستند ولی در شرکت با مسئولیت محدود ، سرمایه به صورت اعلامی می باشد و هر چقدر که اعلام شود، احتیاجی به واریز به حساب شرکت ندارد ، با وجود این ، در شرکت سهامی خاص، ااماَ " 35 درصد " مبلغ اعلامی می بایست به صورت نقد به حساب شرکت واریز گردد و " 65 درصد " در تعهد مابقی ظرف " 5 " سال تادیه گردد.

خصوصیات شرکت با مسئولیت محدود :

الف- سرمایه به سهام تبدیل نمی شود.

ب- طبق ماده 96 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی از طرف شرکا پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم ( قیمت گذاری ) و تسلیم شده باشد.

ج- قانون تجارت برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود، حداقل مبلغی تعیین ننموده است.

چ- در اسم شرکت باید عبارت مسئولیت محدود قید شود و اسم شرکت با اسم هیچیک از شرکاء همراه نباشد تا با شرکت تضامنی اشتباه نشود و برای شریک مسئولیت تضامنی نیز ایجاد نگردد.

ه- سهم الشرکه شرکت به صورت اوراق تجاری بی نام یا بانام در نمی آید و قابل انتقال به سایر افراد نیست مگر اینکه ، عده ای از شرکاء که حداقل سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها است و دارای اکثریت عددی نیز می باشند در این خصوص موافقت کرده باشند.

شرکت سهامی خاص :

شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است ، شرکت سهامی خاص نامیده می شوند. امروزه افراد بسیاری شرکت سهامی خاص را برای راه اندازی کسب و کار خود برگزیده اند.

ایجاد چنین شرکتی برای مقاصد گوناگون انجام می شود اما بیشتر برای امور تجاری مهم مناسب است.

خصوصیات تشکیل دهنده شرکت سهامی خاص :

برای امکان تشکیل شرکت سهامی خاص، وجود عناصر و خصوصیات زیرین ضرورت قانونی دارد :

الف- سهامداران شرکت ، ( موسسین ) نباید کم تر از سه نفر باشند.

ب- سرمایه شرکت در موقع تاسیسریال نباید کم تر از یک میلیون ریال باشد.

پ- کلیه سهام شرکت باید به وسیله سهامداران ( موسسین ) تعهد و تامین گردد.

ت- سرمایه شرکت به سهام و در صورت تجزیه به قطعات سهام تقسیم شده و باید متساوی القیمه باشد .

ث- مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها خواهد بود.

ج- اساسنامه شرکت به امضای کلیه سهامداران خواهد رسید و اداره امور شرکت طبق اصول بازرگانی و مالی و قواعد پیش بینی شده در اساسنامه به عمل خواهد آمد.

چ- ثبت کردن شرکت در اداره ثبت شرکت ها، بر اساس اظهارنامه ممضی به امضای کلیه سهامداران ( موسسین ) به عمل خواهد آمد. نمونه چاپی اظهارنامه ثبت شرکت سهامی خاص، از مرجع ثبت شرکت ها خریداری می شود. اظهارنامه بر اساس مصرحات قانون تجارت و قانون اصلاحی آن ، تکمیل می گردد .

ح- اظهارنامه درخواست ثبت شرکت سهامی خاص، مشعر بر تعهد کلیه سهام شرکت خواهد بود و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی سرمایه شرکت به حساب ( شرکت در شرف تاسیس ) که نباید کم تر ازسی و پنج درصد کل سهام که سرمایه شرکت را تشکیل می دهد باشد، ضمیمه اظهارنامه خواهد بود.

خ- هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه غیرنقدی باشد، باید تمام آن تادیه گردیده و صورت تقویم آن به تفکیک، در اظهارنامه منعکس شود و در صورتی که سهام ممتازه وجود داشته باشد، باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه انعکاس یابد.

د- مبلغ اسمی هر سهم به توافق سهامداران تعیین و نقل و انتقال سهام بر طبق پیش بینی های معموله در اساسنامه خواهد بود.

ذ- قید عبارت " شرکت سهامی خاص " قبل از نام شرکت یا بعد از آن ، بدون فاصله با نام شرکت ، در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت ، به طور روشن و خوانا به عمل خواهد آمد.

و- در شرکت های سهامی خاص، موسسین شرکت در واقع همان سهامدارانی هستند که به تشکیل شرکت اقدام می نمایند. بدین جهت نیازی به مجمع عمومی موسس که در شرکت های سهامی عام غیر از هیئت موسس بوده و از اجتماع هیئت موسس و پذیره نویسان تشکیل می شوند ندارند. بلکه اولین جلسه سهامداران در شرکت سهامی خاص، در واقع به منزله مجمع عمومی موسس است که اقدام به انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت می نمایند که بایستی نتیجه انتخابات در صورتجلسه تنظیمی که به امضای کلیه سهامداران می رسد، منعکس گردد. ماده 145 لایحه قانون تجارت می گوید : " انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت های سهامی عام در مجمع عمومی موسس و انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت های سهامی خاص، طبق ماده 20 این قانون به عمل خواهد آمد ".

م- سهامداران ( موسسین ) شرکت سهامی خاص در اولین جلسه مجمع عمومی که مجمع عمومی موسس تلقی می شود، طی صورتجلسه ای که برای تعیین اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت تنظیم می نمایند ، نام رومه کثیرالانتشاری را که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی، در آن رومه منتشر خواهد شد ، باید ذکر نمایند.

ی- مدت مدیریت مدیران در اساسنامه معین می شود. لیکن این مدت از " دو " سال بیشتر نمی تواند باشد. هیات مدیره در اولین جلسه خود از بین اعضای هیات ، یک رئیس و یک نائب رئیس که باید شخص حقیقی باشند انتخاب و مدت ریاست رئیس و نایب رئیس نباید از مدت عضویت آن ها در هیات مدیره بیشتر باشد.

ن- سهامداران ( موسسین ) شرکت سهامی خاص در اولین مجمع عمومی شرکت پس از انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت ، باید از منتخبین قبولی سمت مدیریت و بازرسی را کتباَ اخذ و ضمیمه مدارک منضم به اظهارنامه که تسلیم مرجع ثبت شرکت ها خواهد شد، بنمایند. زیرا قبول کتبی سمت ازسوی آنان ، یا به عبارت دیگر قبولینامه سمت ، به خودی خود دلیل بر این است که مدیر و بازرس با علم به تکالیف و مسئولیت های سمت خود، عهده دار آن گردیده اند.

شرکت سهامی عام :

شرکت سهامی عام ، شرکتی است که دست کم از 5 نفر تشکیل می شود و در آن سرمایه به قطعات مساوی سهام تقسیم می شود و مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. این شرکت، شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو این که عملیات آن امور بازرگانی نباشد. در شرکت سهامی به صاحبان سرمایه ، " صاحبان سهم " یا " سهامدار " گفته می شود. کسانی که سهام آنان به ویژه در شرکت های بزرگ، و شرکت هایی که در بورس اوراق بهادار حضور دارند، پیوسته دست به دست می شود. تنها در شرکت های سهامی عام است که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم، تامین می کنند.

شرکت تضامنی :

در تقسیم بندی شرکت ها، شرکت های تجاری را می توان به سه نوع تقسیم کرد : نوع اول ، شرکت هایی هستند که سرمایه در آن ها دخالت دارد. نوع دوم ، شرکت هایی هستند که اعتبار و شخصیت شرکا در آن دخالت دارد. نوع سوم ، شرکت هایی هستند که از امتزاج دو نوع شرکت گفته شده ( سرمایه و اعتبار و شخصیت شرکا ) تشکیل می شود. شرکت سهامی و با مسئولیت محدود ، بارزترین شرکت ها در نوع اول ، و شرکت های تضامنی و نسبی در نوع دوم و شرکت های مختلط در نوع سوم است. شرکت های سهامی و تضامنی درست در مقابل یکدیگر قرار دارند. در شرکت های سهامی شخصیت و اعتبار شرکا به هیچ وجه دخالتی ندارد و فقط سرمایه نقش اساسی دارد. ولی در شرکت تضامنی اعتبار و شخصیت شرکا بیش از هر چیز شاخص شرکت است.

به موجب ماده 116 قانون تجارت : " شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.

هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود ".

شرکت نسبی :

شرکت نسبی یکی دیگر از اقسام شرکت های اشخاص است. این شرکت مختص به قانون ایران است و در کشورهای اروپایی چنین شرکتی وجود ندارد و تنها شرکتی است که با اصول فقه اسلامی و اصول حقوق مدنی ایران مطابقت دارد.

ماده 3 قانون تجارت ایران شرکت نسبی را این گونه تعریف می نماید : " شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری تحت اسم مخصوص، بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند ".

شرکت تعاونی :

شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در این قانون مصرح است، تشکیل می شود.

شرکت تعاونی بر پایه اصول تعاون تشکیل می شود و هدف آن رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکا است که از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری شرکا که در شرکت تعاونی اعضا نامیده می شوند، صورت می گیرد.

حداقل تعداد اعضا 7 نفر است و مسئولیت اعضا محدود به میزان سهمی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است. سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است.

شرکت مختلط غیرسهامی :

به موجب ماده 141 قانون تجارت : شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن ، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.

این نوع شرکت اصولاَ توسط دو دسته اشخاص تشکیل می شود. دسته اول کسانی هستند که سرمایه داشته و قصد سرمایه گذاری تجاری دارند ، اما به امور تجاری آگاه نیستند. دسته دوم کسانی هستند که سرمایه ندارند. ولی به امور تجاری آگاهی کامل دارند یا دارای طرح های صنعتی یا موافقت های اصولی برای تاسیس کارخانه هستند و نمی خواهند به عنوان کارمند یا کارمندان سرمایه داران کار کنند. بلکه می خواهند برای خودشان کار کنند. این دو دسته می توانند با هم به توافق برسند و شرکت مختلط غیرسهامی تشکیل بدهند. در این صورت شرکای دسته اول دارای مسئولیت محدود و شرکای دسته دوم دارای مسئولیت نامحدود و تضامنی می شوند و اداره شرکت نیز به عهده آن ها خواهد بود.

شرکت مختلط سهامی :

به موجب ماده 162 قانون تجارت : شرکت مختلط سهامی، شرکتی است که تحت اسم مخصوصی، بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.

شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه در آمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند.

شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام در نیامده، و مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی، شرکت پیدا شود. در صورت تعدد شریک ضامن ، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران و روابط آن ها با یکدیگر، تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود. حداقل عده شرکای سهامی به ملاک ماده 3 لایحه قانونی مصوب 1347/ 12/ 24 سه نفر خواهد بود.

بنابراین شرکت مزبور یک شرکت بازرگانی است و ترکیبی است از شرکت تضامنی و شرکت سهامی . نسبت به شریک یا شرکای ضامن ، مقررات شرکت تضامنی و نسبت به شرکای سهامی، مقررات شرکت سهامی جاری است. در مواردی که با یکدیگر اصطکاک دارند، مقررات مخصوصی وضع گردیده است.

در این نوع شرکت، معمولاَ سرمایه به وسیله شرکای سهامی تامین می گردد و شرکای ضامن ممکن است فقط طرح فنی یا دانش تخصصی خود را به عنوان آورده غیرنقدی به شرکت عرضه نمایند تا با سرمایه شرکای سهامی نسبت به پیاده کردن طرح و راه اندازی آن اقدام گردد.

در اسم شرکت مختلط سهامی، باید عبارت " شرکت مختلط " و لااقل اسم یکی ازشرکا ضامن قید گردد.

شرکت مختلط غیرسهامی :

به موجب ماده 141 قانون تجارت : شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن ، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود ".

• فرآیند ثبت شرکت در کاشمر

- ثبت اینترنتی شرکت با مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها

- پس از تایید نهایی ثبت شرکت اخذ تایید نام شرکت

- امضاء تمامی اوراق توسط اعضاء هیئت مدیره و سهامداران

- ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها از طریق پست به مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری

- درج بارکد پستی در سامانه اداره ثبت شرکت ها

- مراجعه وکیل ثبت شرکت فکر برتر به اداره ثبت شرکت ها و اخذ پرونده ثبتی به همراه آگهی تاسیس

- ثبت آگهی تاسیس در رومه رسمی

از همراهیتان سپاسگزاریم.

این اصطلاح در موافقتنامه نیس درمورد طبقه بندی بین المللی کالاها و خدمات به منظور ثبت علائم مورد استعمال قرار گرفته است
فهرست الفبایی کالاها و خدمات

این طبقه بندی متشکل از فهرست طبقات که عبارت است از 34 طبقه برای کالاها و 11 طبقه برای خدمات و فهرست الفبایی کالاها و خدمات. فهرست اخیرالذکر حاوی 000/11 مورد است.

هردو فهرست هرچند سال یک بار ، توسط کمیته تخصصی که همه کشورهای متعاهد موافقتنامه نیس در آن نماینده ای دارند اصلاح و تکمیل می شود. هشتمین نسخه طبقه بندی از اول ژانویه 2001 مورد اجرا در آمده است.

پس از انحلال شرکت سهامی،امور آن باید تصفیه شود.تصفیه امور شرکت سهامی طبق مقررات لایحه اصلاح قانون تجارت(مواد 204 تا 231) انجام می گیرد.مگر در مورد ورشکستگی که تابع مقررات مربوط به ورشکستگی می باشد.

تصفیه چیست؟
تصفیه عبارت است از:
*خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت
*اجرای تعهدات شرکت
*وصول مطالبات شرکت
*انجام معاملات شرکت
*انجام معاملات جدید،هر گاه برای اجرای تعهدات شرکت لازم باشد.
*پرداخت بدهی های شرکت و تقسیم دارایی آن(برای عمل به این دو مورد،لازم است که دارایی شرکت نقد گردد).

شخصیت حقوقی شرکت در حال تصفیه
شرکت سهامی به محض انحلال،در حال تصفیه محسوب می شود.تا خاتمه امر تصفیه،شخصیت حقوقی شرکت،جهت انجام امور مربوط به تصفیه،باقی خواهد ماند.در دنبال نام شرکت،همه جا عبارت"در حال تصفیه" ذکر شود و نام مدیر یا مدیران تصفیه در کلیه اوراق و آگهی های مربوط به شرکت قید گردد.

مدیران تصفیه
امر تصفیه با مدیران شرکت است.مگر آنکه اساسنامه شرکت یا مجمع عمومی فوق العاده که رای به انحلال شرکت می دهد،ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.در مواردی که انحلال شرکت به موجب حکم دادگاه صورت می گیرد،مدیر یا مدیران تصفیه را دادگاه ضمن صدور حکم انحلال،تعیین خواهد کرد.در صورتی که به هر علت مدیر تصفیه تعیین نشده باشد یا تعیین شده ولی به وظایف خود عمل نکند،هر ذی نفع حق دارد تعیین مدیر تصفیه را از دادگاه درخواست کند.
بدین ترتیب می توان گفت که مدیران تصفیه شرکت سهامی،عبارت خواهند بود از:
*هیات مدیره شرکت
*شخص یا اشخاصی که اساسنامه تعیین کرده است.
*شخص یا اشخاصی که مجمع عمومی فوق العاده تعیین می کند.
مدیران تصفیه مکلف هستند ظرف پنج روز،تصمیم راجع به انحلال و اسامی مدیر یا مدیران تصفیه و نشانی آن ها،به مرجع ثبت شرکت اعلام کنند،تا پس از ثبت برای اطلاع عموم در "رومه رسمی" و رومه کثیرالانتشار که اطلاعیه ها و آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد،آگهی شود.لازم است اضافه شود که"انحلال شرکت مادام که به ثبت نرسیده و اعلام نشده است نسبت به اشخاص ثالث بلااثر است".
چند نکته قابل ذکر است:
*نشانی مدیر یا مدیران تصفیه همان نشانی مرکز اصلی شرکت خواهد بود.مگر آنکه به موجب تصمیم مجمع عمومی فوق العاده یا حکم دادگاه،نشانی دیگری تعیین شده باشد.
*در مورد تصفیه،اطلاعیه ها و آگهی های شرکت در حال تصفیه،در همان رومه کثیرالانتشاری انتشار می یابد که توسط آخرین مجمع عمومی عادی قبل از انحلال،تعیین شده است.
*مدیر یا مدیران تصفیه هر شرکت سهامی که عالماَ ظرف یک ماه پس از انتخاب ،تصمیم راجع به انحلال شرکت و نام و نشانی خود را به مرجع ثبت شرکت اعلام نکند،به حبس یا جزای نقدی یا به هر دو مجازات محکوم خواهند شد.

اختیارات و وظایف مدیران تصفیه
از تاریخ تعیین مدیر یا مدیران تصفیه،اختیارات مدیران شرکت خاتمه یافته ،امر تصفیه شروع می شود.مدیران تصفیه باید کلیه اموال و دفاتر و اوراق و اسناد مربوط به شرکت را تحویل گرفته بلافاصله امر تصفیه را عهده دار شوند.
مدیران تصفیه نماینده شرکت در حال تصفیه بوده و کلیه اختیارات لازم را جهت امر تصفیه دارا می باشند.از جمله می توانند درباره امور شرکت به اقامه دعوی و ارجاع به داوری اقدام کنند و نیز در این مورد دارای حق سازش می باشند.می توانند برای دفاع و اقامه دعاوی از وکیل دادگستری استفاده نمایند.محدود کردن اختیارات مدیران تصفیه باطل و کان لم یکن است.مدیر یا مدیران تصفیه باید به تنظیم صورت دارایی و تقویم اموال شرکت اقدام کنند.مدیر یا مدیران تصفیه مکلف هستند مجمع عمومی عادی صاحبان سهام را تشکیل داده،وضعیت اموال و مطالبات و دیون شرکت و نحوه تصفیه امور شرکت و مدتی را که جهت پایان دادن به امر تصفیه لازم می دانند،به اطلاع مجمع برسانند.
مدیر یا مدیران تصفیه باید طی آگهی که سه دفعه و هر دفعه  به فاصله یک ماه در "رومه رسمی" و رومه کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های مربوط به شرکت در آن درج می شود منتشر می کنند،شروع تصفیه را اعلان و بستانکاران شرکت را دعوت نمایند.بررسی اسناد بستانکارانی که مراجعه می کنند و تهیه لیستی از دیون حال شرکت،از اموری است که مدیران تصفیه باید آن را انجام دهند.

مدت تصفیه
مدت تصفیه مدیر یا مدیران تصفیه نباید از دو سال کند.اگر تا پایان ماموریت مدیران تصفیه،امر تصفیه خاتمه نیافته باشد،مدیر یا مدیران تصفیه باید با ذکر علل و جهات خاتمه نیافتن تصفیه امور شرکت،مهلت اضافی را که برای خاتمه دادن به امر تصفیه لازم می دانند و تدابیری که جهت پایان دادن به امر تصفیه در نظر گرفته اند،به اطلاع مجمع عمومی صاحبان سهام رسانیده و تمدید مدت ماموریت خود را خواستار شوند.
تقسیم دارایی شرکت قبل از تحصیل مفاصا حساب مالیاتی یا بدون سپرده تامین معادل میزان مالیات،مجاز نیست.مدیر یا مدیران تصفیه،مکلف هستند ظرف شش ماه از تاریخ ثبت انحلال شرکت در مجمع ثبت شرکت ،اظهارنامه مالیاتی مربوط به آخرین دوره عملیات شرکت را تنظیم و به حوزه مالیاتی مربوط تسلیم و مالیات متعلق را طبق نرخ مربوط،پرداخت نمایند.

اعلام ختم تصفیه به مرجع ثبت و تودیع به وجوه به بانک
مدیران تصفیه مکلف هستند ظرف یک ماه پس از ختم تصفیه،مراتب را به مرجع ثبت شرکت اعلام دارند تا به ثبت رسیده و در "رومه رسمی" و رومه کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های مربوط به شرکت در آن درج می گردد،آگهی شود و نام شرکت از دفتر ثبت شرکت ها و دفتر ثبت تجارتی حذف گردد.پس از اعلام ختم تصفیه،مدیر یا مدیران تصفیه باید وجوهی را که باقی مانده است در حساب مخصوصی در یکی از بانک های ایرانی،تودیع و صورت اسامی بستانکاران و سهامدارانی که حقوق خود را استیفا نکرده اند نیز به آن بانک تسلیم و مراتب را طی آگهی مذکور در فوق،به اطلاع اشخاص ذی نفع برسانند؛تا برای گرفتن طلب خود به بانک مراجعه کنند.مدیر یا مدیران تصفیه ای که عالماَ به ترتیب های فوق عمل نکنند،به حبس یا جزای نقدی یا به هر دو مجازات محکوم خواهند شد.
لازم است ذکر شود که پس از انقضای ده سال از تاریخ انتشار آگهی ختم تصفیه،هر مبلغ از وجوه که در بانک باقی مانده باشد،در حکم مال بلاصاحب بوده و از طرف بانک،با اطلاع "رییس دادگستری شهرستان" مربوطه به خزانه دولت منتقل خواهد شد.
به تصریح قانون دفاتر و سایر اسناد و مدارک شرکت تصفیه شده،باید تا ده سال محفوظ بماند(ماده 13 ق.ت) به این منظور مدیران تصفیه باید مقارن اعلام ختم تصفیه به مرجع ثبت شرکت ها،دفاتر و اسناد و مدارک را نیز به مرجع ثبت شرکت ها تحویل دهند تا نگهداری و برای مراجعه اشخاص ذی نفع آماده باشد.

بطلان شرکت سهامی ناشی از عدم ثبت:
علاوه بر آثار انحلال،در مطالب پیشین در رابطه با بطلان شرکت سهامی نیز بسیار سخن گفتیم.(بدین منظور می توانید به مقالات قبلی ما مراجعه نمایید)در ادامه خالی از لطف نیست تا در رابطه با بطلان شرکت سهامی ناشی از عدم ثبت نیز توضیحاتی دهیم.
هر گاه در تشکیل شرکت سهامی عام یا خاص،مقررات قانونی مراعات نشود،بنا به درخواست هر ذی نفع،دادگاه پس از رسیدگی،حکم بطلان شرکت را صادر خواهد کرد.بدین ترتیب،رعایت نکردن هر یک از مقرراتی که در مورد تشکیل و ثبت شرکت سهامی عام یا خاص گفته شد،موجب بطلان آن خواهد شد.بطلان مزبور هرگز نمی تواند در حقوق اشخاص ثالث تاثیر بگذارد و موسسین و مدیران و بازرسان و صاحبان سهام شرکت،نمی توانند در مقابل اشخاص مذکور،به این بطلان استناد نمایند.خسارات ناشی از بطلان به صورت تضامنی،متوجه اشخاصی خواهد بود که مسوول بطلان هستند.اشخاصی را که مسوول بطلان هستند دادگاه تعیین می کند.
مسوولیت تضامنی مسوولان بطلان به هر یک از صاحبان سهام و اشخاص ثالثی که از بطلان شرکت متحمل خسارت شده اند حق می دهد که خسارت وارده به خود را از هر یک از آن ها منفرداَ یا از دو یا چند یا از همه آن ها مجتمعاَ مطالبه و علیه آن ها برای وصول خسارات مزبور،در دادگاه اقامه دعوی نمایند.
در صورتی که قبل از صدور حکم بطلان از طرف دادگاه،موجبات بطلان مرتفع شده باشد،دادگاه قرار سقوط دعوای بطلان را صادر خواهد کرد.دادگاه مربوط می تواند،بنا به درخواست شرکت،مهلتی که از شش ماه بیشتر نباشد برای رفع موجبات بطلان تعیین کند.در صورتی که ظرف مهلت تعیین شده،موجبات بطلان برطرف نشده باشد.دادگاه حکم مقتضی صادر خواهد کرد.
دادگاهی که حکم بطلان را صادر می نماید،باید ضمن حکم خود یک یا چند نفر را به عنوان"مدیر تصفیه" تعیین کند تا بر طبق مقررات مربوط به انحلال،به تصفیه شرکت مورد بطلان اقدام کنند.هر گاه مدیر یا مدیران تصفیه مزبور حاضر به قبول سمت مدیریت تصفیه نباشند،دادگاه امر تصفیه را به "اداره تصفیه امور ورشکستگی"حوزه خود ارجاع می نماید.تعیین حق احمه مدیر یا مدیران تصفیه در این مورد به عهده دادگاه است.
با همت والا و بلند جمعی از کارکنان فعال و علاقه مند و صدیق،تیمی فنی و تخصصی در ارتباط با ثبت شرکت ها فراهم آورده ایم  تا بتوانیم به سهم خویش نقشی هر چند ناچیز در رفع مشکلات ثبتی متقاضیان محترم ایفا کنیم.

تصمیم به افزایش سرمایه، منحصراَ جزء اختیارات مجمع عمومی فوق العاده است. انحصاری بودن اختیار مزبور در ماده 83 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 به صراحت آمده است و در مواد 161 به بعد نیز به صلاحیت مجمع یادشده در این خصوص اشاره شده است. قانون گذار حتی امکان واگذاری اختیار افزایش سرمایه به هیئت مدیره به موجب اساسنامه را ممنوع می شمارد. به موجب ماده 164 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 :

" اساسنامه شرکت نمی تواند متضمن اختیار افزایش سرمایه برای هیئت مدیره باشد". با این حال مجمع عمومی فوق العاده می تواند بر اساس تصمیم و رهنمودهای خود به هیئت مدیره اجازه افزایش سرمایه طی پنج سال را اعطا نماید. این امکان در ماده 162 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 به شرح ذیل تصریح شده است :
" مجمع عمومی فوق العاده می تواند به هیئت مدیره اجازه دهد که ظرف مدت معینی که نباید از پنج سال کند سرمایه شرکت را تا میزان مبلغ معینی به یکی از طرق مذکور در این قانون افزایش دهد ."
اگرچه مجمع عمومی فوق العاده تنها مرجع تصمیم گیرنده در رابطه با اتخاذ تصمیم به تغییر سرمایه به شمار می آید، با این حال نقش مدیران بسیار تعیین کننده محسوب می گردد. زیرا که طبق ماده 161 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 :
" مجمع عمومی فوق العاده به پیشنهاد هیئت مدیره پس از قزائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت در مورد افزایش سرمایه شرکت اتخاذ تصمیم می کند ".
بنابراین، گزارش هیئت مدیره و دلایل توجیهی مذکور در گزارش، در نوع تصمیم مجمع تاثیرگذار است. این اثر نه تنها در اصل تصمیم به اینکه افزایش سرمایه تصویب یا رد گردد، خود را نشان می دهد بلکه بر جزییات تصمیم، شیوه افزایش سرمایه، روش تامین مالی آن و حفظ یا سلب حق تقدم سهامداران نیز کارساز خواهد بود. چنین اثری در تبصره 2 ماده مرقوم بدین شرح انعکاس یافته است :
" پیشنهاد هیئت مدیره راجع به افزایش سرمایه باید متضمن توجیه وم افزایش سرمایه و نیز شامل گزارشی درباره شرکت از بدو سال مالی در جریان و اگر تا آن موقع مجمع عمومی نسبت به حساب های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد. گزارش بازرس یا بازرسان باید شامل اظهار نظر درباره پیشنهاد هیئت مدیره باشد ".
به علاوه به تجویز تبصره یک همان ماده، مجمع عمومی فوق العاده که تصمیم به افزایش سرمایه می گیرد، " شرایط مربوط به فروش سهام جدید و تادیه قیمت آن را تعیین یا اختیار تعیین آن را به هیئت مدیره واگذار خواهد کرد ".
همان گونه که از بررسی مقررات بالا برمی آید، هیئت مدیره نه تنها به عنوان بازوی اجرایی مجمع عمومی، تشریفات و اقدامات مربوط به افزایش سرمایه را انجام می دهد، بلکه برخی تصمیمات را با تفویض مجمع اتخاذ کرده و نقشی فراتر از ارگان اجرایی صرف ایفا می نماید.
افزون بر وظایف و اختیاراتی که مقنن به شرح بالا برای مدیران قائل گردیده، برداشتن گام پایانی را که عبارت از اصلاح بند اساسنامه ناظر به مبلغ ثبت شده و انعکاس مراتب به اداره ثبت شرکت هاست، متوجه ایشان می داند.
گذشته از مدیران، نقش بازرسان در روند افزایش سرمایه همانند کارکرد آن ها در بسیاری دیگر از موضوعاتی است که مجامع عمومی و به ویژه مجمع عمومی فوق العاده در مقام اتخاذ تصمیم هستند. بازرسان موظفند در مورد پیشنهاد هیئت مدیره و دلایل توجیهی آن ها در مورد اصل افزایش سرمایه و شیوه و شرایط آن صریحاَ به اظهار نظر بپردازند.
در این مورد، قانون گذار ضمانت اجرای عدم اظهار نظر بازرسان را مشخص نساخته است ، لکن با توجه به زبان به کار رفته ، ممکن است اثر انجام ندادن حکم مزبور بطلان به شمار آید. در برخی موارد مربوط به افزایش سرمایه، قانون گذار عدم قرائت گزارش بازرسان را موجب بطلان تصمیم گرفته شده می داند، که از جمله تصمیم به سلب حق تقدم سهامداران به شرح مذکور در قسمت اخیر ماده 167 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، است که مقرر می دارد :
" مجمع عمومی فوق العاده که افزایش سرمایه را از طریق فروش سهام جدید تصویب می کند یا اجازه آن را به هیئت مدیره می دهد می تواند حق تقدم صاحبان سهام را نسبت به پذیره نویسی تمام یا قسمتی از سهام جدید از آنان سلب کند به شرط آنکه چنین تصمیمی پس از قرائت گزارش هیئت مدیره . گزارش بازرس یا بازرسان شرکت اتخاذ گردد وگرنه باطل خواهد بود.
. گزارش بازرس یا بازرسان باید حاکی از تایید عوامل و جهاتی باشد که در گزارش هیئت مدیره ذکر شده است " .
ظاهراَ اگر پیشنهاد و توجیهات مدیران به سلب حق تقدم مورد تایید بازرسان قرار نگیرد، مجمع نبایستی با پیشنهاد موافقت نماید. با این حال ، چنانچه سهامداران همگی در جلسه حاضر و به اتفاق آراء و برخلاف گزارش بازرسان به پیشنهاد هیئت مدیران در سلب حق تقدم رای مثبت دهند، موجبی جهت بی اعتباری آن به چشم نمی خورد. 

امروزه اکثر مردم سعی بر آن دارند که فعالیت های خود را در زمینه های اقتصادی، صنعتی، کشاورزی، تولیدی و غیره تحت یک قالب سازماندهی شده انجام دهند، لذا تمایل بیشتری به تاسیس انواع شرکت های تجاری و غیر تجاری نشان می دهند تا از مزایای این شرکت ها استفاده کنند، اما در عمل با توجه به عدم آگاهی مردم از مباحث پیچیده حقوقی و مواد قانونی مربوطه و عدم استفاده از کارشناسان و متخصصان در رفع مشکلات حقوق و ثبتی ، موجب سردرگمی خود و سایرین شده و خود نیز اغلب موارد با ضرر و زیان های غیر قابل جبرانی رو برو می شوند.لذا وقتی عده ای می خواهند فعالیت های خود را در قالب شرکت های تجاری انجام دهند بایستی:
اولاَ: با انواع شرکت ها و مزایا و معایب آن ها آشنایی داشته باشند.
ثانیاَ: با اطلاع از وظایف و اختیارات و نحوه انتخاب مدیران شرکت و تشریفات خاص قانونی،جهت به ثبت رساندن شرکت های مزبور اقدام کنند؛ در غیر این صورت با مشکلات متعددی روبرو خواهند شد.
بنابراین ، با توجه به نیاز مبرم جامعه و پیچیده شدن روابط سازمانی در دنیای امروز، نیاز به حضور موسسات ثبتی بیش از هر زمان دیگری احساس می شود.
چنانچه شما نیز به دنبال انجام امور ثبتی خود هستید ، توجه به نکات ذیل باعث می شود تا سریع تر به هدف مورد نظرتان دست پیدا کنید.

    جلوگیری از اتلاف هزینه و زمان

هزینه و زمان ، دو اهرم عنصر اساسی دنیای مدرن امروز است . چنانچه ، کار را به کاردان بسپارید به راحتی می توانید اهداف خود را در کوتاه ترین زمان ، محقق کنید. ویژگی ممتاز موسسه حقوقی فکر برتر ، حضور وکلای درجه ی یک ، با تجربه و برجسته دادگستری است که همین مهم مانع از اتلاف هزینه و زمان شما خواهد بود.کادر مجرب و کارازموده ی ما با استفاده از توان بالای اعضای خود ، در کوتاه ترین زمان ممکن اقدامات حقوقی و ثبتی لازم را به صورت ویژه (vip) جهت حمایت از منافع متقاضیان عزیز انجام خواهد داد.
مشتری مداری، ارائه ی خدمات با کم ترین هزینه و شفاف سازی کامل هزینه ها قبل از ارائه ی خدمات از ویژگی های درخشان مجموعه ی ما بوده است.

    بهره گیری از حضور مشاوران و وکلای توانمند

عدم اطلاع از قوانین و مقررات ، عدم وجود تجربه ، قراردادهای اعتباری ضعیف ، از عوامل شکست در یک کسب و کار است.یکی از بهترین روش ها برای جلوگیری از هر گونه تضعیف در کسب و کار،استفاده از یک راهنما می باشد .شخصی که دارای تجربیات مرتبط با کسب و کار باشد و بتواند شما را در این امر راهنمایی کند. 

بنا به تعاریف بین المللی، منطقه آزاد محدوده ی حراست شده ی بندری و غیر بندری است  که از  شمول برخی مقررات جاری کشور متبوع خارج بوده و با بهره گیری از مزایایی نظیر معافیت های مالیاتی ،بخشودگی سود و عوارض گمرکی و عدم وجود تشریفات زاید ارزی و اداری و همچنین سهولت  و تسریع فرایندهای واردات و صادرات با جذب سرمایه گذاری های خارجی و انتقال فناوری  به توسعه سرزمین اصلی کمک می نماید.

ایران هشت منطقه آزاد تجاری و صنعتی دارد که شامل:
1.منطقه آزاد کیش
2.منطقه آزاد قشم
3.منطقه آزاد چابهار
4.منطقه آزاد اروند
5.منطقه آزاد بندرانزلی
6.منطقه آزاد سلفچگان
7.منطقه آزاد ماکو
8.منطقه آزاد ارس می باشد که تمام مناطق آزاد ذکر شده از 15 سال معافیت مالیاتی برخوردار می باشند.
چارچوب اصلی مقررات تاسیس و فعالیت شرکت های تجاری در مناطق آزاد توسط تصویب نامه ی ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و معنوی در مناطق آزاد تجاری صنعتی جمهوری اسلامی ایران»مصوبه ی شماره ی 21453/ت 15011 ک مورخ 30/2/74 با اصلاحات بعدی بموجب تصویب نامه ی شماره ی 45052/ت 16874 ک مورخ 22/5/1375 و همچنین تصویب نامه ی شماره ی 57425/ت 775 ه مورخ 22/12/1387 تعیین شده است.
ماده ی 5 مصوبه ی مزبور مقرر می دارد:انواع شرکت ها و موسسات غیر تجاری مذکور در قانون تجارت و سایر قوانین ایران می توانند در واحد ثبتی منطقه به ثبت برسند، مشروط بر آنکه موضوع فعالیت آن ها قانونی باشد.در هر حال تاسیس و فعالیت شرکت ها تحت قوانین موضوعه امکان پذیر است.»
در ماده ی 4 همین ضوابط  ثبت» مقرر می دارد:هر شرکت یا موسسه ای که در منطقه ثبت شود و مرکز اصلی آن نیز در همان منطقه باشد شرکت ایرانی و ثبت شده در منطقه محسوب می شود.»
تمامی اشخاص حقوقی که در منطقه فعالیت اقتصادی دارند موظفند ظرف سه ماه از تاریخ اعلام واحد ثبتی وضعیت خود را با مفاد این تصویبنامه و دستورالعمل های اجرایی آن تطبیق دهند ،در غیر اینصورت مرجع صالح به تقاضای سازمان از ادامه فعالیت اشخاص مذکور جلوگیری خواهد نمود.
دستورالعمل اجرایی این ماده توسط سازمان هر منطقه تهیه و به اجرا گذاشته می شود.
تبصره:سازمان ثبت اسناد و املاک کشور کلیه سوابق و مدارک مربوط به اشخاص حقوقی که قبل از تاریخ ایجاد واحد ثبتی منطقه در سایر نقاط کشور به ثبت رسیده اند و به موجب اساسنامه مربوط مرکز اصلی (اقامتگاه)آن ها منطقه است و از سازمان مجوز فعالیت دریافت کرده اند بنا به تقاضای واحد ثبتی برای آن واحد ارسال می کند.همچنین سازمان ثبت اسناد و املاک کشور به منظور پیشگیری از تعیین نام های مشابه برای شرکت های در حال ثبت با واحدهای ثبتی مناطق همکاری خواهند نمود.

طبق ماده ی 7 ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و مصنوعی در مناطق آزاد برای ثبت هر شرکت یا موسسه باید مدارک مشروحه ذیل ارائه گردد:
1-اظهارنامه ی ثبت
2-اساسنامه ی شرکت
3-صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
4-صورتجلسه ی اولین جلسه ی هیات مدیره
5-گواهی بانکی از یکی از بانک های منطقه ی معینی بر تودیع حداقل 35% سرمایه ی نقدی
6-مجوز فعالیت در منطقه ی صادره  توسط سازمان منطقه ی آزاد ذی ربط

این مدارک مربوط به ثبت شرکت ایرانی است،ولی برای ثبت شعبه یا نمایندگی یک شرکت خارجی طبق ماده ی 8 ضوابط ثبت شرکت ها اطلاعات و مدارک بیشتری باید ارائه شود،از جمله:
1-تعیین نوع شرکت و موضوع فعالیت آن
2-مرجع ثبت شرکت مادر و شماره ی ثبت
3-معرفی نمایندگان شعبه برای دریافت ابلاغیه ها و اخطاریه ها
4-معرفی سایر شعب یا نمایندگی های شرکت در ایران
5-تعیین تابعیت شرکت
کلیه ی مدارک تسلیمی شرکت خارجی باید به زبان فارسی ترجمه ی رسمی شده باشد و حکم نمایندگی فرد مورد نظر برای تسلیم تقاضای ثبت شعبه باید به تصدیق نمایندگی ایران در کشور متبوع شرکت رسیده باشد.
طبق مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد بر خلاف سایر انواع شرکت های تجاری،تاسیس و ثبت شرکت ها و موسسات بیمه در مناطق آزاد مستم اخذ  مجوز از شرکت  بیمه ی مرکزی ایران می باشد.

مجمع عمومی فوق العاده شرکت . سهامی خاص ثبت شده به شماره . در تاریخ روز . ساعت با حضور اکثریت / کلیه سهامداران در محل شرکت تشکیل و در خصوص نقل و انتقال سهام شرکت به شرح ذیل تصمیم اتخاذ گردید :
الف ) ابتدائاَ در اجرای ماده 101 قانون تجارت :
1. آقای / خانم . به سمت رئیس
2. آقای / خانم به سمت ناظر
3. آقای / خانم به سمت ناظر
4. آقای / خانم . به سمت منشی جلسه تعیین و رسمیت جلسه اعلام گردید.
ب ) نقل و انتقال سهام به شرح ذیل صورت پذیرفت :
1. آقای / خانم . کلیه سهام خود را به آقای / خانم . فرزند به شماره شناسنامه متولد . صادره از به آدرس واگذار و از شرکت سهامی خاص خارج شد.
2. آقای / خانم تعداد . سهم خود را به آقای / خانم . فرزند . متولد . به شماره شناسنامه . صادره از . به آدرس واگذار و نتیجتاَ تعداد سهام خود را از سهم به . کاهش داد.
ج) کلیه سهامداران به آقای / خانم . ( احدی از سهامداران / وکیل رسمی شرکت ) وکالت داد تا ضمن مراجعه به اداره ثبت شرکت ها نسبت به تحویل و ثبت صورتجلسه و سایر مدارک مورد نیاز و امضای ذیل دفاتر ثبت و پرداخت حقوق قانونی اقدام کند.
امضای هیات رئیسه
رئیس جلسه              ناظر جلسه                ناظر جلسه               منشی جلسه
.                                      .                    
خریدار سهام                                     فروشنده سهام
.                                      

    مراحل و مدارک مورد نیاز نقل و انتقال سهام (اگر طبق اساسنامه بر عهده ی مجمع عمومی فوق العاده باشد)

1. تشکیل جلسه ی مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه که به امضای هیات رئیسه و خریدار و فروشنده ی سهام رسیده باشد.
2. فتوکپی سهامدار یا سهامداران جدید
3. اخذ مفاصا حساب (مالیات) نقل و انتقال از سازمان امور مالیاتی کشور(مالیات بر شرکت ها)
4. فهرست جداگانه صاحبان قبل از نقل و انتقال
5 .فهرست جداگانه صاحبان سهام بعد از نقل و انتقال
تذکر 1 : در تنظیم فهرست سهامداران قبل و بعد از نقل و انتقال باید تاریخ جلسه و نام و نام خانوادگی سهامداران و تعداد سهام قید گردیده و به امضای همگی آن ها رسیده باشد.
تذکر 2: اگر جلسه مجمع عمومی فوق العاده با حضور اکثریت سهامداران تشکیل شده باشد ، ارائه رومه شرکت که آگهی دعوت در آن درج شده است اامی است.
صورتجلسه تنظیمی و سایر مدارک فوق الذکر توسط نماینده قانونی شرکت تحویل اداره ثبت شرکت ها شده و بعد از ثبت صورتجلسه ، ذیل دفاتر ثبت امضاء خواهد شد. 

شرکت تضامنی، شرکتی است که برای امور تجاری بین دو یا چند نفر، با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض است.
در اسم شرکت تضامنی، باید عبارت " شرکت تضامنی" و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود.

در صورتی که اسم شرکت مستمل بر اسامی تمام شرکا نباشد، باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده اند، عبارتی از قبیل " شرکا " یا " و برادران " قید شود.
قانون تجارت ایران مقررات مختصری را به این شرکت اختصاص داده که به طرز تشکیل ، شرکا و نحوه ی تغییر آن ها  و . مربوط می شود. در ذیل به بررسی تغییر شرکا در شرکت تضامنی می پردازیم.

    شرکا در شرکت تضامنی

شرکت تضامنی حداقل از دو شریک تشکیل می شود.( ماده 116 قانون تجارت ) این شرکت را اشخاصی که دارای اهلیت عام هستند و منعی قانونی برای انجام دادن معاملات ندارند ( مثل ورشکسته در زمانی که ممنوع از دخالت در اموال خود است ) می توانند تشکیل دهند. شرکت تضامنی می تواند حتی از مشارکت دو یا چند شرکت دیگر نیز تشکیل شود.
مسئولیت تضامنی شرکای شرکت به اعتبار شریک بودن آن ها در شرکت است و فرقی نمی کند که شریکی از ابتدای تشکیل شرکت در آن وارد شده باشد یا در زمان حیات آن. ماده 125 قانون تجارت بیان می کند : " هر کسی به عنوان شریک ضامن در شرکت تضامنی موجودی داخل شود، متضامناَ با سایر شرکا مسئول قروضی هم خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته، هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن است ".

    تغییر شرکا در شرکت تضامنی

در طول حیات شرکت، ممکن است در ترکیب شرکا تغییراتی ایجاد شود، خواه به سبب خروج یک شریک یا به سبب اخراج یکی از شرکا و فوت او .
در ارتباط با خروج شرکا باید گفت : در شرکت تضامنی هیچ یک از شرکا نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند، مگر با رضایت تمام شرکا ( ماده 123 ق.ت ) شرکا نمی توانند خلاف این قاعده را در شرکتنامه یا اساسنامه پیش بینی کنند؛ زیرا این قاعده جنبه آمره دارد. ممنوعیت، هم شامل فرضی است که شریکی می خواهد سهم الشرکه خود را به شریک دیگر منتقل کند و هم فرضی که او می خواهد سهم الشرکه را به اشخاص ثالث منتقل کند. مع ذلک، اگر در اساسنامه حق فسخ شرکت از شرکا سلب نشده باشد، هر شریک می تواند مطابق ماده 137 قانون تجارت، به شرط اینکه فسخ با قصد ضرر نباشد و تقاضای فسخ شش ماه قبل از فسخ به طور کتبی به شرکا ابلاغ شود، قرارداد شرکت را فسخ کند، مشروط به اینکه شرکا به انحلال شرکت راضی نباشند و به شریک اجازه ندهند سهم الشرکه را انتقال دهد. در فرض اخیر، شریک متقاضی می تواند از دادگاه صلاحیت دار، انحلال شرکت را تقاضا کند.
شرکا در دو فرض می توانند شریکی را از شرکت اخراج کنند : الف) چنانچه شریکی از دادگاه، انحلال شرکت را بر اساس دلایل موجه، طبق ماده 136 قانون تجارت تقاضا کند، اما ثابت شود دلیل انحلال فقط مربوط به شریک یا شرکای معینی است، دادگاه در این فرض به اخراج شریک یا شرکای معین حکم خواهد داد؛ ب) فرض دوم، زمانی است که یکی از شرکا ورشکسته شود یا یکی از طلبکاران شخصی یکی از شرکا انحلال شرکت را تقاضا کند. در این صورت نیز شرکای دیگر می توانند سهم شریک در شرکت را نقداَ پرداخت و او را از شرکت اخراج کنند.
هر گاه یکی از شرکا فوت کند و سایر شرکا به بقای شرکت رضایت دهند، قائم مقام متوفی باید در مدت یک ماه از تاریخ فوت، رضایت یا عدم رضایت خود را به بقای شرکت کتباَ اعلام کنند و اگر به بقای شرکت رضایت ندهند، شرکت باید منحل شود. برعکس اگر به بقای آن رضایت دهند و یا ظرف مدت یک ماه سکوت کنند، شرکت با حضور شرکای باقی مانده و قائم مقام متوفی ادامه حیات خواهد داد. ماده 139 قانون تجارت که این قاعده را بیان می کند، جنبه آمره دارد و بنابراین توافق خلاف آن در اساسنامه یا شرکتنامه قابل پیش بینی نیست. البته به این قاعده انتقاد وارد است، زیرا شرکا را مجبور می کند با وجود مطلوب بودن وضع بازرگانی شرکت، به درخواست حتی یک شریک، شرکت را منحل کنند.

طبق ماده 94 قانون تجارت، شرکت بامسئولیت محدود چنین تعریف شده است : " شرکت بامسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت است ".
به موجب ماده 96 قانون تجارت که مقرر می دارد : " شرکت بامسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد ". بنابراین در تشکیل شرکت بامسئولیت محدود دو اصل باید رعایت گردد :
1- شرکتنامه نوشته و امضاء شده باشد.
2- سرمایه تماماَ تادیه و پرداخت شده باشد.
قانون گذار ، برای عدم رعایت مقررات تشکیل و ثبت شرکت بامسئولیت محدود، مسئولیت ها و ضمانت اجراهای مدنی و کیفری قائل گردیده است.

    مسئولیت های مدنی :

مسئولیت مدنی ناشی از تشکیل شرکت به اشکال گوناگون می تواند بروز نماید. بطلان شرکت از مهم ترین جهات مسئولیت آور در این رابطه است که از چند جهت قابل بررسی است.
بطلان شرکت یا به جهات مذکور در دیگر قوانین به جز قانون تجارت از جمله عدم رعایت قواعد آمره مربوط به شرایط صحت معاملات مقرر در ماده 190 به بعد قانون مدنی و یا به دلیل نقض مقررات منعکس در قانون تجارت صورت می گیرد.
در صورتی که مقررات سایر قوانین از جمله ماده 190 مرقوم نقض گردیده و معلوم شود مثلاَ برخی از موسسین شرکت بامسئولیت محدود در هنگام امضای اسناد تاسیس مجنون بوده اند، علاوه بر امکان بطلان شرکت ، همه اشخاصی که آگاهانه در چنین امری دخالت داشته اند مطابق مقررات مسئولیت مدنی، پاسخگو خواهند بود.
مسئولیت ناشی از بطلان شرکت به علت نقض مقررات قانون تجارت با توجه به تضامنی بودن آن، سختگیرانه تر از مسئولیت مبتنی بر قواعد حقوق مدنی به نظر می رسد. مطابق ماده 100 قانون تجارت، شرکت بامسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 ( پرداخت سرمایه نقد و ارزیابی و تسلیم سرمایه غیر نقد ) و 97 ( قید مبلغ سرمایه غیر نقد ارزیابی شده در شرکتنامه ) تشکیل شود، باطل و از درجه اعتبار ساقط است.
ضمانت اجرای ماده 100 در ماده بعدی به شرح ذیل آمده است :
" اگر حکم بطلان شرکت به استناد ماده قبل صادر شود و شرکایی که بطلان مستند به عمل آن ها است و هیئت نظار و مدیرهایی که در حین حدوث سبب بطلان یا بلافاصله پس از آن سرکار بوده و انجام وظیفه نکرده اند در مقابل شرکای دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناَ مسئول خواهند بود. مدت مرور زمان ده سال از تاریخ حدوث موجب بطلان است ".
شیوه نگارش ماده بالا و حکم مندرج در آن به گونه ای است که نقض مواد 96 و 97 بالا به خودی خود بطلان شرکت را در پی دارد ، بدون آنکه از نقطه نظر حقوقی مجالی برای تصحیح و رفع ایراد متصور باشد. این سختگیری سزاوار نقد بوده و موجب مشکلات اقتصادی- اجتماعی برای شرکا و اشخاص ثالث خواهد بود. بنابراین، جا دارد قانون گذار راهکار مشابه ماده 272 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 را برای این منظور پیش بینی نماید.
علاوه بر مسئولیت به خاطر بطلان شرکت ، ممکن است موسسین و دست اندر کاران تاسیس شرکت، به دلایل دیگر نیز متحمل مسئولیت گردند. این دلایل وماَ باعث بطلان شرکت نگردیده و صرفاَ شخص یا اشخاص درگیر در امر تاسیس را مسئول می سازد.
گذشته از مسئولیت های مدنی که مطابق مقررات قوانین مختلف و نیز قواعد مسئولیت مدنی، که برای اشخاص مقرر شده، قانون تجارت نیز متضمن مسئولیت هایی در این رابطه است. در همین راستا ماده 98 قانون تجارت مقرر می دارد :
" شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند ".
اگرچه در مقرره بالا فقط شرکا به صورت مطلق مورد اشاره قرار گرفته، لکن منظور از شرکا، موسسین شرکت و نه اشخاصی که بعداَ به عضویت شرکت درآمده اند، است.

    مسئولیت های کیفری

مسئولیت های کیفری اشخاص در تاسیس شرکت بامسئولیت محدود همانند شرکت های سهامی در چهارچوب مقررات صریح قوانین کیفری مانند قانون مجازات اسلامی، قانون تشدید مرتکبین ارتشا، اختلاس و ی و نیز قانون تجارت قابل بررسی است.
شخص ممکن است در حین تشکیل شرکت، به منظور گرفتن امتیاز و یا گواهی و یا ثبت سندی در رابطه با تشکیل شرکت مرتکب جعل یا پرداخت رشوه گردد که در این صورت قوانین کیفری بر عمل وی حکومت خواهند نمود. لکن قانون تجارت دو بند از سه بند ماده 115، تنها ماده قانونی کیفری خود راجع به شرکت بامسئولیت محدود را به کیفر موسسین بزهکار آن شرکت اختصاص داده است که به موجب آن : اشخاص ذیل محسوب می شوند :
الف) موسسین و مدیرانی که برخلاف واقع پرداخت تمام سهم الشرکه نقدی و تقدیم و تسلیم سهم الشرکه نقدی و تقدیم و تسلیم سهم الشرکه غیرنقدی را در اوراق و اسنادی که باید برای ثبت شرکت بدهند اظهار نظر کرده باشند.
ب) کسانی که به وسایل متقلبانه سهم الشرکه غیرنقدی را بیش از قیمت واقعی آن تقویم کرده باشند.
بند الف به صراحت به مدیران اشاره نموده در حالی که بند بعدی ظاهراَ اشخاص خبره که سرمایه غیرنقد را ارزیابی می کنند مد نظر دارد. با توجه به اینکه در شرکت بامسئولیت محدود ارزیابی آورده غیرنقدی ااماَ نباید به وسیله کارشناس رسمی صورت پذیرد، شاید شمول حکم ماده بر مدیران تنها از باب معاونت آن ها ممکن باشد. از سوی دیگر، با توجه به اینکه ارزیابی سرمایه غیرنقد پیش از تشکیل شرکت و انتخاب مدیران صورت می گیرد، بند " ب" بیشتر ناظر بر ارزیابان و خبرگان متصدی امر تقویم اموال است ، که با توجه به عدم وم ارزیابی این دسته از آورده ها از سوی کارشناس رسمی، حتی شرکایی که تقویم را انجام داده اند در شمول حکم مزبور قرار می گیرند. 

اسم تجارتی در مورد تجار به فرانسه Raison Commerciale  و در مورد شرکت ها Raison Sociale  نامیده می شود.در واقع،اسم یا نام تجارتی یا عنوانی است که تاجر تحت آن تجارت می نماید.این اسم ممکن است نام خانوادگی تاجر باشد یا نام دیگری که تاجر برای نوع عملیات تجارتی خود انتخاب کرده است.


اسم تجارتی و ثبت آن نباید با ثبت تجارتی اشتباه شود.ثبت تجارتی مربوط است به شناسایی تاجر و وضع تجارتی او در صورتی که اسم تجارتی فقط مربوط به شهرت تاجر می باشد که تحت آن اسم خود را معرفی می کند.
قانون تجارت ایران چند ماده به اسم تجارتی اختصاص داده است(مواد 576 تا 582)به موجب ماده 576 قانون تجارت:"ثبت اسم تجارتی اختیاری است مگر در مواردی که وزارت عدلیه ثبت آن را اامی کند" و ماده 581 اضافه می کند:"در مواردی که ثبت اسم تجارتی اامی شده و در موعد مقرر ثبت به عمل نیاید اداره ثبت اقدام به ثبت کرده وسه برابر حق الثبت ماخوذ خواهد داشت."
و در ماده 578 آمده است:اسم تجارتی ثبت شده را هیچ شخص دیگری در همان محل نمی تواند نام تجارتی خود قرار دهد ولو اینکه با نام خانوادگی او یکی باشد اسم تجارتی دارای اهمیت بسیاری است زیرا تجارتخانه ای که مدتی تحت عنوان نام مخصوص فعالیت کرده و کسب شهرت و جلب اعتماد نموده اگر افراد دیگری بتوانند از نام ایشان استفاده کنند ممکن است موجب فریب اشخاص و مشتریان گردد و به ضرر تجارتخانه تمام شود.بر این اساس قانونگذار شرایط و موارد ذیل را جهت تعیین و ثبت اسم تجارتی ملحوظ و تجویز نموده است:

1-پرهیز از اسامی موهوم و غیر واقعی
ماده 577 اشعار می دارد"صاحب تجارتخانه که شریک در تجارتخانه ندارد نمی تواند اسمی برای تجارتخانه خود انتخاب کند که موهم وجود شریک باشد."لذا اسم تجارتی باید مشخص،واقعی و بدور از شبه و شائبه باشد تا افراد عادی و غیر کارشناس را دچار فریب و اشتباه نکند.بنابراین انتخاب اسامی مشابه یا جابجایی حرف یا حروف در یک کلمه مجاز نمی باشد.

2-عدم امکان ثبت مجدد یک اسم
بر اساس ماده 578 قانون تجارت"اسم تجارتی ثبت شده را هیچ شخص دیگری در همان محل نمی تواند اسم تجارتی خود قرار دهد ولو اینکه اسم تجارتی ثبت شده با اسم خانوادگی او یکی باشد".بعنوان مثال ثبت اسم تجارتی گلچین برای موسسه تولیدی زعفران مانع از ثبت مجدد چنین اسمی برای شرکت مشابه حتی برای کسی است که دارای نام خانوادگی گلچین باشد.

3-قابلیت انتقال اسم تجارتی
بر اساس ماده 579 قانون تجارت،اسم تجارتی بصورت قهری و اختیاری قابل انتقال می باشد یعنی هم از طریق توارث و هم از طریق(قرارداد) می توان اسم تجارتی را به دیگری منتقل یا واگذار نمود.مخصوصاَ وقتی تاجری مایه تجارتی خود را به دیگری واگذار می کند.تاجری که نام تجارتی خود را به فروش می رساند دیگر حق استعمال آن را نداشته و نمی تواند تجارتخانه دیگری به همان نام در جای دیگر دایر کند.اگر اسم تجارتی با نام خانوادگی تاجر یکی باشد فروش اسم تجارتی تاجر را از استفاده از نام خانوادگی خود محروم نمی کند به شرط آنکه آن را برای تجارت استعمال نکند.در موقع واگذاری اسم تجارتی که نام خانوادگی باشد معمول بر اینست که انتقال گیرنده نام خود را نیز در ذیل آن به عنوان جانشین اضافه می کند یا اینکه در مقابل اسم تجارتی کلمه قدیم اضافه می شود تا هم اسم تجارتی سابق ذکر شده باشد هم توهمی برای مشتریان نسبت به شخص تاجر حاصل نشود.

4-مدت اعتبار اسم تجارتی
طبق ماده 580 قانون تجارت"مدت اعتبار ثبت اسم تجارتی پنج سال است"البته این مدت ضمن پرداخت حقوق ثبتی قابل تمدید است.بر این اساس چنانچه شخصی پس از انقضای مدت اعتبار،نسبت به تجدید و تمدید ثبت اسم تجارتی خود اقدام نکند اداره ثبت شرکت ها می تواند نسبت به ثبت همان اسم تجارتی بنام دیگری اقدام نماید.

5-اام به ثبت اسم تجاری در خصوص موارد تکلیفی
بنا به تجویز ماده 581 قانون تجارت،" در مواردی که ثبت اسم تجاری اامی شده و در موعد مقرر،ثبت به عمل نیاید اداره ثبت اقدام به ثبت کرده و سه برابر حق الثبت ماخوذ خواهد شد."لازم به ذکر است مفاد این ماده ناظر به مواردی است که طبق ماده 576،وزارت دادگستری ثبت آن ها را اامی نموده باشد.وگرنه در خصوص تمامی محصولات،انتخاب و استعمال اسم تجارتی اامی نیست.

6-وجود حمایت های قانونی از اسم تجاری
بنا به تجویز ماده 582 قانون تجارت،"وزارت عدلیه به موجب نظامنامه ترتیب ثبت اسم تجارتی و اعلان آن و اصول محاکمات در دعوی مربوط به اسم تجارتی را معین خواهد کرد".
از آنجا که وزارت مزبور تاکنون آیین نامه ثبت اسم تجارتی را تدوین و تصویب ننموده است لذا اسم تجارتی طبق قوانین فعلی قابل ثبت نیست و بر این اساس حمایت قانونی نیز بر آن مترتب نخواهد بود.لیکن علیرغم سکوت مقنن در این زمینه،حقوقدانان،وکلا و قضات دادگستری راه حل هایی برای حمایت های قانونی ارائه داده اند.
طبق قاعده "لاضرر و لاضرار" که بر اساس آن کسی حق ندارد موجب ضرر دیگری شود و نیز طبق قاعده "استفاده بدون دلیل" که کسی نمی تواند بدون دلیل از حقوق دیگران سوء استفاده کند و نیز از آنجا که هیچکس نمی تواند از نام فامیل دیگری بدون اجازه وی استفاده نماید و سایر موارد مشابه دیگر،اسم تجارتی را مورد حمایت قانونی قرار داده اند.
علاوه بر آن تجار و تجارتخانه ها بلحاظ صیانت از حقوق مترتب بر ثبت اسم تجارتی و کسب دستمایه تجاری،معمولاَ بهنگام ثبت علامت تجارتی(که بستر قانونی آن فراهم است) بصورت توامان نسبت به ثبت اسم تجارتی نیز اقدام می کنند تا از این رهگذر با ثبت همزمان اسم و علامت تجارتی،موجب صیانت و حمایت قانونی از حقوق هر دوی آن ها را فراهم نماید.

قابل ذکر است اعتبار اسم تجارتی ممکن است برای تمام نقاط ایران باشد یا برای بعضی از شهرها.زیرا شهرت تجارتخانه ها بسته به اهمیت آن ها فرق می کند.مثلاَ تجارتخانه کوچکی که در رشت تحت اسم تجارتی معینی کار می کند ممکن است متعارض تجارتخانه دیگری دارای همان اسم در کرمان نباشد ولی اگر اهمیت موسسه زیاد باشد و شعاع عملش شامل تمام نقاط ایران شود بدیهی است که اسم تجارتی آن نیز باید در تمام کشور حمایت شود و حتی به طوری که تذکر داده شد قانون الحاق به قرارداد اتحادیه پاریس برای مالکیت صنعتی حمایت اسم تجارتی را در سایر کشورها نیز پیش بینی نموده است.البته حمایت اسم تجارتی که متعلق به اتباع خارجی باشد در اغلب ممالک منوط به معامله متقابله است و بدیهی است کشورهایی که قراردادهای بین المللی را امضاء کرده اند اصل معامله متقابل را قبول نموده اند.

این شرایط را باید به دو  گروه تقسیم کرد: گروهی از این شرایط، جنبه اامی دارند، یعنی شرکت به وجود نمی آید، مگر آنکه آنها تحقق پیدا کنند ثبت شرکت در اداره ثبت شرکتها، برعکس، در تشکیل شرکت نقش ندارد، لیکن از آنجا که عدم ثبت شرکت موجب مجازات مدیران شرکت و احیاناً انحلال آن خواهد بود، در عمل مؤسسان شرکت ها آنها را به ثبت می رسانند. بنابراین مقدمه، علاوه بر مطالعه شرایط اامی تشکیل شرکت، اقتضا دارد که به ثبت شرکتها ـ و در اینجا شرکتهای اشخاص ـ نیز بپردازیم.

 شرایط اامی تشکیل شرکت
در بحث مربوط به شخصیت حقوقی شرکت گفتیم که در حقوق ایران، شرکت از زمانی شخصیت حقوقی مستقل پیدا می کند که تشکیل شده باشد. قانون تجارت ایران، زمان تشکیل بعضی از شرکت ها را معین کرده است و در مورد بعضی دیگر نیز این زمان قابل تعیین است.
شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تأدیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد(ماده 1 ق.ت). همین قاعده در مورد شرکت نسبی نیز صادق است(ماده 5ق.ت). پس تا سرمایه نقدی تعهد شده از جانب شرکا تأدیه نشود و سهم الشرکه غیر نقدی تقویم و تسلیم نگردد، شرکتی وجود نخواهد داشت. در مورد شرکت مختلط غیر سهامی، قانون گذار به صراحت قاعده ای مقرر نکرده است؛ اما با توجه به اینکه شرکت مزبور ترکیبی است از شرکت تضامنی و شرکت با مسئولیت محدود،  در مورد این نوع شرکت نیز باید تمام سرمایه نقدی  پرداخت و سهم الشرکه های غیر نقدی شرکا نیز تقویم و تسلیم شده باشد تا شرکت موجودیت پیدا کند(مواد 1 و 96 ق.ت).
قانون تجارت مهلتی را که در آن سرمایه نقدی باید پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی تقویم و تسلیم شود، معین نکرده است و این امر به شرکا امکان می دهد که آزادانه مهلت مزبور را معین کنند.
علاوه برا این، قانون گذار سیستم خاصی برای کنترل این امر که آیا کل سرمایۀ نقدیِ  تعهد شده پرداخت گردیده و یا سهم الشرکه های غیر نقدی تقویم و تسلیم شده اشت یا خیر،  مقرر نکرده است. در کشورهایی که فقط ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکتها به شرکت شخصیت حقوقی اعطا می کند، این کنترل توسط مقام ثبت کننده انجام می شود. اگر در ایران نیز ثبت شرکت، شرط ایجاد شخصیت حقوقی شرکت بود، چنین کنترلی قابل انجام بود؛ زیرا در مقررات ثبت شرکتها یک نوع کنترلی قبلی پرداخت سرمایه نقدی و تقویم و تسلیم سرمایه غیر نقدی پیش بینی شده است که مأمور ثبت به آن توجه خواهد کرد. در واقع، یکی از مدارکی که برای ثبت شرکت های تشکیل شده، به هنگام تقاضی ثبت، ضروری تلقی شده است، اقرار مدیر شرکت است به اینکه شرایط مذکور تحقق پیدا کرده اند(ماده 4نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه مصوب 1311 با اصلاحات بعدی)؛ اما در وضع فعلی که شرکت بدون ثبت هم می تواند تشکیل شده تلقی شود، چنین کنترلی وجود ندارد، مگر آنکه شرکا بخواهند شرکت را به ثبت برسانند. مع ذلک، از آنجا که تا سرمایه نقدی شرکت کلاً پرداخت نشود و سهم الشرکه غیر نقدی  تقویم  و تسلیم نگردد، شرکت وجود ندارد، نفع صاحبان سرمایه ایجاب می کند که عملاً اقدام به چنین امری بکنند والا ممکن است شخصاً مسئول معاملاتی محسوب شوند که اشخاص ثالث با آنها در حالتی انجام داده اند که شرایط مزبور تحقق پیدا نکرده است.
جمله این اشکالات ایجاب می کند که شرکای شرکتهای تشکیل شده، در هر مورد، نسبت به ثبت شرکت اقدام کنند.

ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها
مقررات ثبت شرکتها، هم در قانون تجارت پیش بینی شده اند و هم در قانون ثبت شرکتها. هر یک از قوانین نیز در مورد ثبت شرکتها، آیین نامه یا نظامنامه ای دارند که جزئیات تشریفات ثبت را بیان می کند. از آنجا که این مقررات به تفصیل در قوانین ذی ربط پیش بینی شده است و بررسی آنها به تحلیل حقوقی نیاز ندارد، در اینجا فقط از نکات اساسی راجع به ثبت شرکتها، آن هم شرکتهای اشخاص صحبت خواهیم کرد. در این باره، ابتدا ضرورت ثبت و سپس تشریفات ثبت شرکتها را مورد بررسی قرار می دهیم.

الف) ضرورت ثبت شرکت
ماده 195 قانون تجارت مقرر کرده است: ثبت کلیه شرکتهای مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکتهاست». از این ماده بعضی چنین نتیجه گرفته اند که در صورت انجام ندادن این دستور قانونی، شرکت باطل خواهد بود؛ اما این عقیده درست نیست؛ چه ماده مورد اشاره هیچ ضمانت اجرایی برای عدم ثبت مقرر نکرده است و چون ماده مزبور و مواد دیگر قانون تجارت، عدم ثبت را موجب بطلان شرکت معرفی نکرده اند و بطلان قراردادها نیز امری استثنایی و نیازمند وجود نص است، نمی توان گفت که نتیجۀ عدم ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکتها، بطلان شرکت است.
قانون ثبت شرکت ها نیز که ماده 195 قانون تجارت به آن اشاره کرده است، هیچ اشاره ای به این مطلب ندارد که اگر شرکت ثبت نشود باطل تلقی خواهد شد. در واقع، ماده 2 قانون ثبت شرکت ها مقرر کرده است که شرکت های موضوع قانون تجارت باید به ثبت برسند؛ اما برای عدم ثبت آنها ضمانت اجرای بطلان قرار نداده است. قانون گذار در این ماده، دو ضمانت اجرا برای عدم ثبت مقرر کرده است: پرداخت جریمه توسط مدیران شرکت ثبت نشده و انحلال شرکت به حکم دادگاه در صورت درخواست دادستان. در نتیجه، اولاً اگر دادستان تقاضای انحلال نکند، شرکت ثبت نشده، موجود تلقی می شود، مشروط بر اینکه مطابق مقررات قانون تجارت تشکیل شده باشد؛ ثانیاً در صورتی که دادستان تقاضای انحلال کند، شرکت از تاریخ صدور حکم، منحل تلقی خواهد شد، نه از ابتدای تشکیل.
آنچه بیان شد در مورد شرکتهای خارجی نیز صادق است. ماده 3 قانون ثبت شرکتها مقرر می کند: . هر شرکت خارجی برای اینکه بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود، شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد». هرگاه اشخاصی که باید به عنوان نماینده یا مدیر شعبۀ شرکت خارجی، شرکت را به ثبت برساند به این امر اقدام نکنند، به تقاضای دادستان و به حکم دادگاه، به جزای نقدی از پنجاه تا هزار تومان  محکوم خواهند شد. به علاوه دادگاه برای هر روز تأخیر، پس از صدور حکم، متخلف را به تأدیه پنج تا پنجاه تومان محکوم خواهد کرد و هرگاه حکم فوق قطعی شود و تا سه ماه پس از تاریخ ابلاغ آن، تخلف ادامه یابد، دولت از عملیات نماینده یا مدیر شعبه شرکت متخلف جلوگیری خواهد کرد. این مقررات که در ماده 5 قانون ثبت شرکتها آمده است، هیچ اشاره ای به این ندارد که شعبه شرکت تشکیل شده، در صورتی که ایجاد شده باشد، محکوم به بطلان است و یا حتی منحل شده تلقی می شود.
البته، نفع اشخاص ثالث در این است که شرکت به ثبت برسد؛ چه در این صورت، این اشخاص می توانند با مراجعه به اداره ثبت شرکتها، از میزان مسئولیت شرکا، نوع شرکت و اقامتگاه آن آگاه شوند؛ اما عدم ثبت شرکت، مانع تشکیل شرکت نمی شود.

ب) تشریفات ثبت شرکتها
از آنجا که تشریفات ثبت شرکتهای ایرانی با شرکت های خارجی متفاوت است، بهتر است آنها را جداگانه بررسی کنیم.
1.ثبت شرکتهای ایرانی. ثبت این شرکتها در تهران در اداره ای به نام اداره ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی» انجام می شود که یکی از دوایر اداره کل ثبت اسناد و املاک است. در خارج از تهران، به موجب ماده 2 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه(مصوب 1311)، ثبت شرکت در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به عمل می آید. در نقاطی که اداره یا دایره یا شعب ثبت اسناد وجود نداشته باشد، ثبت شرکت در دفتر اسناد رسمی و اگر دفتر اسناد رسمی هم نباشد،  در دفتر دادگاه محل انجام خواهد گرفت. در صورت اخیر، شرکت باید در ظرف سه ماه از تاریخ تأسیس اداره یا دایره یا شعبه ثبت اسناد در محل استقرار دادگاه، خود را در دفتر ثبت اسناد به ثبت برساند.
تقاضای ثبت شرکت باید توسط مدیران شرکت به عمل آید. تغییراتی که در طول حیات شرکت در شرکت ایجاد می شود و به موجب قانون نیاز به ثبت دارد نیز باید توسط مدیران وقت شرکت به ثبت برسد: مواردی چون تغییر مدیر شرکت با تغییر در اختیارات او و به طور کلی هر تغییری که در حقوق اشخاص ثالث تأثیر داشته باشد و شرکت می خواهد که اشخاص ثالث  از آن آگاهی پیدا کنند. ماده 9 نظامنامه قانون تجارت مقرر می دارد: در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تبدیل دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج  بعضی از شرکای ضامن از شرکت اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد و یا تصمیمی نسبت به مورد معین در ماده 58 قانون تجارت اتخاذ شود، مقررات این نظامنامه راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله نیز رعایت شود».
مدیران شرکتها، برای ثبت شرکت باید مدارکی را تسلیم مرجع ثبت کنند.

-در شرکت های تضامنی:
1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه،
2. یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)،
3. نوشته ای به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم تمام سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت حصه های غیرنقدی،
4. نام شریک یا شرکایی که برای اداره کردن شرکت معین شده اند.

-در شرکتهای نسبی:
1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه،
2. یک نسخه مصداق از اساسنامه(اگرباشد)،
3. نام مدیر یا مدیران شرکت،
4. نوشته ای به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم تمام سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت حصه های غیرنقدی.

-در شرکت های مختلط غیرسهامی:
1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه،
2. یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)،
3. نام شریک یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند.
برای ثبت شرکتهای ایرانی نیز ماده 10 قانون ثبت شرکتها اصل مطالبه حق الثبت برای مرجع ثبت شرکت را پیش بینی کرده است. از آنجا که این میزان حق الثبت پیوسته در تغییر است، ذکر جزئیات آن در اینجا ضرورت ندارد
البته باید تذکر داد که علاوه بر ثبت شرکت، خلاصه شرکتنامه و منضمات آن باید انتشار پیدا کند(ماده 197 ق.ت). این امر باید در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت و توسط اداره ثبت محل یا جانشین آن، بسته به مورد، در مجله رسمی دادگستری و یکی از جراید کثیر الانتشار مرکز اصلی شرکت، به خرج خود شرکت انجام گیرد(ماده 6 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه و تبصره آن). مطابق  ماده 7 نظامنامه مذکور، این خلاصه باید متضمن نکات زیر باشد:

الف) نسبت به شرکتهای از هر قبیل:
1.نمره و تاریخ ثبت شرکت،
2.  مقدار سرمایه (با تشخیص مقداری از آن که پرداخت شده و مقداری که شرکا پرداخت آن را تعهد کرده اند)،
3. اسامی مدیر یا مدیران،
4. تاریخ آغاز و ختم شرکت، در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.
ب) در شرکت های تضامنی و شرکت مختلط اعم از سهامی و غیر سهامی، علاوه بر نکات فوق باید اسم تمام شرکای ضامن نیز منتشر شود».
سرانجام، همان طور که گفتیم، ماده 9 نظامنامه قانون تجارت، انتشار تغییراتی را که در وضعیت شرکت ثبت شده ایجاد می شود، ضروری دانسته است. نتیجه عدم انتشار موادری که نظامنامه به عهده مدیران گذاشته این است که اولاً مدیران ممکن است مطابق قواعد عام، به سبب خطای خود، محکوم به جبران خسارات اشخاص ثالث شوند و ثانیاً اشخاص ثالث می توانند تأثیر این تغییرات را نادیده بگیرند؛ چه تغییراتی که به نظر آنها نرسیده، در مقابل آنها قابل استناد نیست.
2. ثبت شرکتهای خارجی. عمدۀ مقررات قانون ثبت شرکت ها (مصوب 1310) راجع به شرکت های خارجی است. قبل از این قانون، مقررات خاصی برای نشر شرکتنامه در قوانین تجارت 25 دلو 1303 و 12 خرداد 1304 پیش بینی شده بود؛ اما این مقررات فقط شرکتهای ایرانی را مدنظر داشت. پس از الغای کاپیتولاسیون، قانون گذار، ثبت شرکتهای خارجی را در ایران اامی کرد و برای مؤسسان آنها، در صورت عدم ثبت، مجازات هایی نیز مقرر کرد.
گفتیم که شرکتهای خارجی در چه حدودی می توانند در ایران شخصیت حقوقی داشته باشند و در چه صورتی می توانند با رعایت اصل 81 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در کشور ما به ثبت برسند. اگر شرکت خارجی در حدود مقررات مذکور بتواند خود را به ثبت برساند، ثبت آن تابع مقرراتی خواهد بود که در زیر آوده می شود.
اول: شرایط ثبت. درخواست ثبت باید در تهران و نزد اداره ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی به عمل آید. درخواست در صو رتی قابل پذیرش است که شرکت در مملکت اصلی خود قانونی شناخته شده باشد. شرکت در صورتی قانونی تلقی می شود که بر حسب قانون کشورش، موجود باشد، خواه موجودیت آن نیاز به ثبت داشته باشد یا نداشته باشد.
شرکتی که در خواست ثبت می کند، باید در نزد مرجع ثبت شرکتها ثابت کند. که در کشور خود قانونی است. این امر با ارائه مدارکی از مراجع ذی صلاح کشور مربوط که توسط مقامات کنسولی ایران در آن کشور تصدیق شده باشد، احراز می شود.
به موجب ماده 7 قانون ثبت شرکتها: تغییرات راجع به نمایندگان شرکت و یا مدیران شعب آن باید به اداره ثبت اسناد[در حال حاضر  اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی] کتباً اطلاع داده می شود و تا وقتی که این اطلاع داده نشده، عملیاتی که نماینده و یا مدیر سابق به نام شرکت انجام داده، عملیات شرکت محسوب است؛ مگر اینکه شرکت، اطلاع اشخاصی را که به استناد این ماده ادعای حقی می کنند از تغییر نماینده یا مدیر خود به ثبوت رساند». این ماده در واقع، بیانگر این قاعده عام است که عزل وکیل اگر از دید اشخاص ثالث پنهان مانده باشد، در مقابل آن ها قابل استناد نیست. در نتیجه، اقداماتی که مدیر یا نماینده کرده است، برای شرکت تلقی می شود و در صورتی که شرکت بخواهد می تواند پس از انجام یافتن تعهدات مربوط در مقابل اشخاص ثالث، به مدیر یا نماینده قبلی مراجعه کند.
دوم: اسناد لازم برای ثبت. برای ثبت شرکت خارجی، ماده 5 نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها، تقدیم اسناد را ضروری تلقی کرده است:
1.اظهارنامه ثبت،
2. یک نسخه مصدق از اساسنامه شرکت،
3. یک نسخه مصدق از اختیار نامه نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته  باشد، یک نسخه مصدق از اختیار نامه هر یک از آنها».
به موجب ماده 6 نظامنامه مذکور، اظهارنامه موضوع بند1ماده 5 باید به فارسی نوشته شده، دارای نکات زیر باشد:
1. نام کال شرکت،
2. نوع شرکت از سهامی و ضمانتی [تضامنی]  و مختلط و غیره،
3. مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن،
4.تابعیت شرکت،
5. مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا،
6. آخرین بیلان شرکت، مشروط بر اینکه قوانین جاریه و یا عرف تجاری مملکت اصلی شرکت و یا اساسنامۀ خود شرکت، انتشار بیلان شرکت را مقرر کرده باشد،
7. در چه محل و در چه تاریخی و در نزد کدام مقام صلاحیتدار، شرکت تقاضا کننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است،
8. شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند،
9. شعب آن در کدام یک از نقاط ایران موجود است،
10. نماینده عمده شرکت در ایران کیست و اگر شرکت چند نماینده مستقل دارد، نمایندگان مستقل شرکت در ایران چه اشخاصی هستند،
11. اسم و آدرس صحیح شخص یا اشخاصی که مقیم در ایران بوده برای دریافت کلیه ابلاغات مربوطه به شرکت صلاحیت دارند،
12. تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را در صورتی که بیلان مزبور مطابق فقره ششم این ماده قابل انتشار باشد، به دایرۀ ثبت شرکت ها بدهد».
هرگاه ثبت شعبه شرکت خارجی مدنظر باشد، ماده 8 نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکتها، ارائه مدارک زیرا را ضروری دانسته است:
ا. اظهارنامه ثبت به فارسی،
2. سواد مصدق سند ثبت خود شرکت در ایران،
3. سواد مصدق از اختیارنامه نماینده که مدیر شعبه است».
هرگاه تقاضای ثبت شعبه در ضمن تقاضای ثبت خود شرکت به عمل آید، تقدیم سواد مصدق سند ثبت خود شرکت لازم نخواهد بود.
سوم: تسلیم تصدیق ثبت. به موجب ماده نظامنامه مذکور، پس از ثبت شرکت و هر یک از شعب آن، اداره ثبت اسناد باید تصدیقی مشعر بر ثبت شرکت یا شعبه آن به تقاضا کننده بدهد. تصدیق مزبور باید حاوی مراتب ذیل باشد:
1.نام کامل شرکت،
2. نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره،
3. مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن،
4. تابعیت شرکت،
5. مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا،
6. در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار شرکتِ تقاضا کننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است،
7. شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند،
8. تاریخ ثبت،
9. امضای مدیر کل ثبت اسناد مملکتی».
هرگاه تصدیق، راجع به ثبت شعبه باشد، علاوه بر موارد فوق، در تصدیقنامه باید محل شعبه نیز قید شود.
چهارم: نشر ثبت شرکت. ماده 20 نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکتها مقرر می کند: در ظرف یک ماه از تاریخ ثبت هر شکت خارجی یا شعبه آن، دایرة ثبت شرکتها باید مراتب ذیل را به خرج خود شرکت در مجله رسمی وزارت عدلیه و یکی از رومه های یومیه تهران به تعیین وزارت عدلیه منتشر نماید:

1.خلاصه اساسنامه شرکت،
2. اسم نمایندة عمده شرکت در ایران و اگر شرکت در ایران چند نفر نمایندة مستقل داشته باشد، اسم همۀ آنه،
3. اسم اشخاصی که از طرف شرکت حق امضا دارند،
4. اسم شخص یا اشخاص مقیم در ایران که برای دریافت کلیۀ ابلاغاتت مربوط به شرکت صلاحیت دارند».
به موجب ماده 21 نظامنامه: مراتب مذکور در ماده فوق باید در یکی از رومه های محلی نیز منتشر شود که شعبۀ شرکت در آنجا دایر بوده و یا تأسیس می شود و اگر در آن محل رومه نباشد، این انتشار باید در یکی از رومه های یومیۀ تهران و با قید اینکه مربوط به کدام شعبه است، به عمل آید. انتشارات مذکور در این ماده نیز به توسط دایرۀ ثبت شرکت ها و به خرج خود شرکت به عمل خواهد آمد».
پنجم: نتیجه عدم ثبت شرکت خارجی. همان طور که گفتیم، ماده 5 قانون ثبت شرکتها، نمایندگی یا مدیریت شعبۀ شرکتهای خارجی را مکلف به ثبت شرکت در ایران کرده است؛  مشروط بر اینکه بخواهند در ایران فعالیت کنند. عدم ثبت، موجب صدور حکم پرداخت جریمه توسط اشخاص مسئول و جلوگیری از فعالیت شرکت و شعبه آ در ایران می شود.
برای تسهیل احراز ثبت شرکتهای خارجی،  ماده 220 قانون تجارت مقرر کرده است: . هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماده 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه اسناد و صورتحسابها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران، تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده والا محکوم به جزای نقدی از 200 تا 2 هزار ریال خواهد داشت. این مجازات علاوه بر مجازاتی است که در قانون ثبت شرکتها برای عدم ثبت مقرر شده».
همان طور که ملاحظه می شود، میزان مجازات شرکتهایی که با خود را به ثبت نمی رسانند و یا در انتشارات خود نمره ثبتشان را قید نمی کنند بسیار اندک است. این امر همیشه در ایران صادق بوده است و همان طور که گفته شده است
چون تعقیب شرکت منوط به دخالت دادستان است و چنانچه اختلافی میان شرکت خارجی که در ایران فعالیت می کند و مشتریانش پیش نیاید کسی به دادستان اطلاعی نمی دهد، شرکتهای خارجی می توانند بدون دغدغه خاطر در ایران فعالیت کنند و احتمالاً جریمه ناچیزی هم بپردازند. به همین دلیل، این اقدام مؤسسات دولتی در مواردی که می خواهند قراردادی با یک شرکت خارجی منعقد کنند سند ثبت شرکت را در ایران مطالبه می کنند راه حل خوبی است برای آنکه شرکتهای خارجی مجبور شوند قبل از معامله با مشتریان خود در ایران خود را به ثبت برسانند

1- نام شرکت: ضمن دستور العملی که وزارت ارشاد صادر نموده است نام شرکت باید فارسی و ایرانی باشد بنابراین اداره ثبت شرکتها از صدور نام های فانتزی و خارجی (مگر با اجازه وزارت ارشاد) و مهمل خودداری می-نماید، البته چنانچه شرکتهای خارجی ثبت شده در خارج از کشور که مورد تأیید اداره ثبت شرکتها قرار بگیرد با شرکتهای ایرانی ادغام و یا رأساً پس از اخذ مجوز مبادرت به تشکیل شعبه در ایران نمایند میتوانند از نام خارجی خود استفاده کنند.

2- موضوع شرکت بطور صریح و منجّز: بنابراین موضوع شرکت نمیتواند غیرقطعی و معلق و یا مشروط به شرایط خاصی باشد، مثلاً در اساسنامه شرکت نمیتوان قید نمود چنانچه شرکاء موفق به خرید یا اجاره زمین شدند نسبت به احداث کارخانه اقدام نمایند بلکه باید قید نمایند: خرید زمین، سفارش تجهیزات و ماشین آلات، ساخت و احداث و راه اندازی کارخانه و .

3- مدت شرکت: که میتواند محدود باشد، مانند این که سهامداران شرکت را فقط برای مدت یک یا دو یا سه سال دایر نمایند که البته پس از انقضاء مدت مزبور مجمع عمومی فوق العاده باید شرکت را منحل نماید، مدت شرکت در شرکتهای سهامی میتواند نامحدود باشد که در این مورد نیز تا زمان انحلال شرکت میتواند به فعالیتهای خود ادامه دهد.

4- مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تأسیس شعبه مورد نظر باشد: مرکز اصلی شرکت سهامی همان اقامتگاه و محل اداری شرکت است که در اساسنامه قید و در آگهی شرکت در رومه رسمی اعلان میگردد، شرکت ممکن است یک یا چند شعبه داشته باشد، حوزه فعالیت شرکت چنانچه گسترده باشد، ممکن است یک یا چند شعبه به عنوان حوزه های عمل کوچک تصمیم گیرنده داشته باشد که در این صورت شرکت میتواند با تعیین شعبه های کوچک دارندگان حق امضاء و برداشت حساب های خود را در آن حوزه ها معین نماید.

5- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک: سرمایه شرکت از جمع کل مبالغ اسمی سهام شرکت تشکیل میشود، سرمایه شرکت ممکن است قسمتی نقدی و قسمتی غیرنقدی و یا کلاً نقدی باشد، سرمایه شرکت زمانی کلاً نقدی است که سهامداران شرکت کل مبلغ اسمی سهام شرکت را نقدا پرداخت کرده باشند و زمانی غیرنقدی است که سرمایه شرکت را از طریق جنس و اموال اعم از منقول و غیرمنقول و تجهیزات و تأسیسات و املاك و اثاثه و ابنیه و مستحدثات تأمین نمایند. زمانی سرمایه غیرنقدی شرکت برای اداره ثبت شرکتها قابل قبول خواهد بود که توسط کارشناس رسمی دادگستری ارزیابی و ورقه ارزیابی به ضمیمه اساسنامه همراه با اظهارنامه تقدیم اداره ثبت شرکتها شود.

6- تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آنها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام

7- تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال م نخواهد بود:

ممکن است مؤسسین براى تأمین منابع مالی شرکت، داوطلبین خرید سهام را مکلف نمایند که ارزش اسمی کلیه سهام خریداری شده را نقداً پرداخت نمایند و یا 35% آن را وفق قانون تجارت پرداخت و بقیه را تعهد به پرداخت نمایند. در اساسنامه شرکت باید نحوه مطالبه بقیه مبلغ تعهد شده سهامداران با توجه به قانون تجارت که به هر حال بیشتر از 5 سال نخواهد بود ذکر گردد.

قانون اتاق بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران مصوب پانزدهم اسفند ماه 1369 با اصلاحات پانزدهم آذر ماه 1373 چنین می گوید:"به منظور کمک به فراهم آوردن موجبات رشد و توسعه اقتصادی کشور و تبادل افکار و بیان آراء و عقاید مدیران صنعتی،معدنی،کشاورزی و بازرگانی به موجب وظایف و اختیارات این قانون اتاق بازرگانی و صنایع معادن جمهوری اسلامی ایران تاسیس می شود." . ماده دوم قانون فوق می گوید:

اتاق بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران موسسه ای غیر انتفاعی است که دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است.
ماده سوم قانون اتاق بازرگانی،محل آن را در تهران مشخص نموده است و  در شهرستان ها برابر حدود و تقسیمات کشوری منوط به داشتن 50 عضو می باشد.دوره های ریاست اتاق بازرگانی ایران 4 ساله است.

وظایف و اختیارات اتاق بازرگانی ایران به شرح ذیل می باشد:
1-ایجاد هماهنگی و همکاری بین بازرگانان و صاحبان صنایع و معادن کشاورزی در اجرای قوانین و مقررات مربوط و مقررات جاری متناسب با احتیاجات کشور.
2-تهیه،صدور و تایید اسنادی که طبق قانون و مقررات بین المللی با اتاق بازرگانی ایران می باشد با هماهنگی وزارت بازرگانی و همچنین صدور کارت بازرگانی برای اعضاء
3-تشکیل اتاق های مشترک با کشورهای دوست با هماهنگی وزارت بازرگانی و وزارت امور خارجه.

ارکان اتاق بازرگانی:
1-شورای عالی نظارت که متشکل از وزرای بازرگانی-امور اقتصادی و دارایی-صنایع و معادن وزیر کشاورزی-رئیس سازمان  و موسسه استاندارد و رئیس و دو نایب رئیس اتاق بازرگانی می باشد.
2-هیات نمایندگان متشکل از منتخبین اتاق های سراسر کشور و نمایندگان سندیکاها و اتحادیه های وابسته می باشد که برای مدت چهار سال انتخاب می گردند.
هیئت رئیسه:اعضای هیئت رئیسه اتاق ایران 7 نفر و در اتاق های بازرگانی شهرستان ها 5 نفر می باشد که در اولین جلسه هیئت نمایندگان برای مدت چهار سال انتخاب می شوند.
به موجب ماده 8 اتاق بازرگانی و صنایع و معادن جمهوری اسلامی ایران،شورای عالی نظارت بر اتاق ایران از اشخاص ذیل تشکیل می شود:
وزراء بازرگانی،امور اقتصادی و دارایی،صنایع،معادن و فات و کشاورزی،رئیس موسسه استاندارد و رئیس و دو نایب رئیس اتاق ایران و ریاست شورای عالی نظارت با وزیر بازرگانی می باشد.

وظایف شورای عالی نظارت عبارتست از:
الف-بررسی و تصویب آیین نامه مربوط به نحوه عضویت در هر یک از اتاق ها و تعیین حدود آن به پیشنهاد هیات رییسه.
ب-ت گذاری و تعیین خط مشی های کلی اتاق ها و نظارت عالی بر اجرای صحیح آن ها در قالب قوانین و مقررات مربوطه
ج-رسیدگی به پیشنهادات و شکایات اتاق ها در خصوص کیفیت فعالیت و نحوه بهبود امور آن ها
هیات نمایندگان:
هیات نمایندگان اتاق ایران از منتخبین اتاق های سراسر کشور و نمایندگان اتحادیه ها و سندیکاهی وابسته به اتاق تشکیل می شود.
تبصره:
-در اولین جلسه،هیات نمایندگان اتاق مربوطه برای مدت چهار سال انتخاب و به اتاق ایران معرفی می شوند.
-هر اتاقی که کمتر از 150 عضو داشته باشد یک نفر نماینده و اتاقی که بیش از 150 عضو داشته باشد یک نفر نماینده و اتاقی که بیش از 150 عضو داشته باشد برای هر 100 عضو یک نفر نماینده خواهد داشت.
-از هر اتحادیه و سندیکای وابسته به اتاق ایران یک نفر انتخاب و معرفی می شود.
-عضویت در هیات نمایندگان اتاق ایران افتخاری است.

وظایف و اختیارات هیات نمایندگان اتاق ایران عبارتست از:
الف-انتخاب اعضای هیات رییسه
ب-بررسی و تصویب بودجه اتاق و تفریغ بودجه
ج-بررسی و اظهار نظر نسبت به گزارشات و پیشنهادات کمیسیون ها و سایر واحدهای اتاق و اتخاذ تصمیم نسبت به آن ها در محدود اختیارات محوله
د-تشکیل کمیسون های می به تعداد مورد نیاز و نیز انتخاب اعضای آن ها از بین خود
ه-تهیه و پیشنهاد آیین نامه های اجرایی این قانون به شورای عالی نظارت جهت اتخاذ تصمیم حداکثر بمدت دو ماه پس از تشکیل اتاق ایران و نیز پیشنهاد اصلاحات بعدی آیین نامه با رعایت تبصره 2 ماده 15

هیات رییسه
اعضاء هیات رئیسه اتاق ایران 7 نفر و هر کدام از شهرستان ها 5 نفر می باشد که در اولین جلسه هیات نمایندگان برای مدت 4 سال انتخاب می شوند.
وظایف و اختیارات هیات رییس اتاق ایران عبارتست از:
الف-اجرای مصوبات شورای عالی نظارت و هیات نمایندگان
ب-بررسی و تایید پیشنهادات و گزارشات کمیسون های اتاق و گزارش آن به هیات نمایندگان و شورای عالی نظارت حسب مورد.
ج-انتخاب نمایندگان اتاق برای شرکت در مجامع رسمی داخلی یا بین المللی و تعیین حدود کار و فعالیت های آن ها و هزینه های مربوطه.
د-بررسی و تایید بودجه و تفریغ بودجه سالیانه که از طرف دبیرکل تهیه می گردد و پیشنهاد آن به هیات نمایندگان جهت تصویب

وظایف و اختیارات هیات رییسه اتاق شهرستان ها بشرح ذیل می باشد:
الف-اجرای مصوبات هیات نمایندگان و شورای عالی نظارت
ب-بررسی و تایید پیشنهادات و گزارشات کمیسون ها و ارایه آن به هیات نمایندگان
-ج-انتخاب نمایندگان اتاق شهرستان ها برای شرکت در مجامع رسمی داخلی
د-بررسی گزارش بودجه و تفریغ بودجه سالیانه و پیشنهاد آن به هیات نمایندگان جهت تصویب
درآمد اتاق های بازرگانی برابر قانون نحوه ی تامین هزینه اتاق های بازرگانی مصوب 1373،وزارت اقتصاد و دارائی را مکلف می سازد.علاوه بر دریافت مالیات 3 در 1000 درآمد دارندگان بازرگانی وصول و به حساب اتاق بازرگانی منظور نماید.
بموجب ماده ی 10،اتاق ها به دلایل ذیل با اعلام شورایعالی نظارت به صورت موقت یا دائم تعطیل و یا منحل می شوند:
-از دست دادن حد نصاب اعضای اتاق
-عدم شرکت اعضاء در کاندیدا شدن و قبول مسئولیت در اتاق
تبصره-با اعلام انحلال از طرف شورای عالی نظارت هیاتی مرکب از 3 نفر به اتصاب آن شورا مشخص تا بر اساس آیین نامه ای که به تصویب شورا می رسد مطابق قوانین جاری انحلال شرکت ها نسبت به مایملک و تعهدات مالی اتاق مذکور عمل نمایند.

در مباحث قبل گفته شد که این قرارداد لازمه  قصد تقسیم سود و زیان و دخالت در اداره شرکت است. حقوق و تعهدات شرکا در برابر یکدیگر با توجه به این خصایص قابل ارزیابی و تعیین است.
گفتار اول: تقسیم سود و زیان شرکت
همان طور که گفتیم، سود و زیان شرکت میان شرکا، نتیجه منطقی قرارداد شرکت و ذاتی آن است. قسمت اول ماده 575 قانون مدنی در این باره می گوید: هر یک از شرکا به نسبت سهم خود در نفع و ضرر سهیم می باشد.».
مع ذلک، این قاعده، جنبه آمره ندارد و شرکا می توانند تقسیم سود و زیان را به طریق دیگر مقرر کنند. این آزادی انتخاب، در شرکت های مدنی و تجاری جلوه ای متفاوت دارد.
در مورد شرکت مدنی، قسمت اخیر ماده 575 مقرر می کند که شرکا می توانند توافق کنند برای یک یا چند نفر از آنها در مقابل عملی، سهم زیادتری منظور شود. البته اجازه ندارند در تقسیم ضرر، قاعده نسبت میان سهم الشرکه و ضرر را بر هم زنند. به عبارت دیگر، در شرکت مدنی، طرفین فقط می توانند در مقابل عملی، برای یک شریک، سود زیادتری برقرار کنند؛ ولی نمی توانند ضرر بیشتری را به او تحمیل کنند و هرگاه عمل خاصی به وسیلة شریکی انجام نگیرد، شرکا حق نخواهند داشت قاعده مندرج در قسمت اول ماده 575، یعنی تقسیم به نسبت سهم الشرکه را در مورد او بر هم زنند.
در مورد شرکت های تجاری وضع قدری متفاوت و پیچیده تر است. در واقع ماده 119 قانون تجارت مقرر کرده است: در شرکت تضامنی، منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکا تقسیم می شود، مگر آنکه شرکتنامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد». این ماده، چنان که ملاحظه می شود، فقط در مورد تقسیم سود صحبت می کند؛ اما برخلاف ماده 575 قانون مدنی، آزادی انتخاب طریق تقسیم سود را محدود به انجام دادن عملی از سوی یکی از شرکا نمی کند. همین آزادی در مورد تقسیم زیان نیز مقرر شده است. ماده 124 قانون تجارت چنین مقرر می کند: . در روابط بین شرکا مسئولیت هر یک از آنها در تأدیه قروض شرکت به نسبت سرمایه ای خواهد بود که در شکرت گذاشته است، آن هم در صورتی که در شرکتنامه ترتیب دیگری اتخاذ نشده باشد». در شرکت نسبی نیز قانون تجارت مفاد ماده 119 را در تقسیم منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکا پیش بینی کرده است(ماده 5)؛ ولی اجرای مفاد ماده 124 را که در مورد تقسیم زیان است، در مورد شرکت نسبی مقرر نداشته است. به همین دلیل، در مورد شرکت نوع اخیر باید به قانون مدنی مراجعه کنیم: چیزی که ایجاد اشکال می کند؛ زیرا همان طور که دیدیم در قانون مدنی (ماده 575) تحمیل ضرر به نسبتی بیشتر از سهم الشرکه به یکی از شرکا میسر نیست، حال آنکه ماده 124 قانون تجارت چنین امری را اجازه می دهد. این وضع از این نظر که مقررات شرکت نسبی، لااقل از حیث مسئولیت شرکا به نسبت سهم الشرکه، از حقوق اسلام گرفته شده است و مقررات شرکت تضامنی نیز از حقوق اروپایی، تا حدودی قابل فهم است؛ اما از آنجا که دو شرکت خصوصیات مشترک فراوان دارند، این امر قابل توجیه نیست و به هر حال موجب می شود که در شرکت نسبی شرکا نتوانند به میل خود، ضرر بیشتری را به یکی از شرکا تحمیل کنند؛ در حالی که در شرکت تضامنی چنین امری مجاز است.
حال ببینیم در مورد شرکت مختلط غیر سهامی وضع به چه صورتی است. در مورد این شرکت، قانون گذار قاعده ویژه ای در باره تقسیم سود و زیان میان شرکا پیش بینی نکرده است، جز اینکه در ماده 142 ، روابط بین شرکا را، با رعایت مواد بعدی که راجع به تقسیم سود و زیان نیست، تابع شرکت کرده است؛ اما با توجه به اینکه این شرکت ترکیبی است از شرکت تضامنی و شرکت با مسئولیت محدود، مسلم است که با توجه به مقررات راجع به این دو نوع شرکت، شرکای شرکت مختلط غیر سهامی به نسبت سهم الشرکه در سود و زیان سهیم اند، مگر آنکه قرار دیگری گذاشته باشند.
حال، با توجه به آنچه گفته شد باید به دو سؤال پاسخ داد: اول اینکه آیا می توان کلاً شریکی را از بردن سود محروم و یا از تحمل ضرر معاف کرد؟ دوم اینکه هرگاه شرطی در یکی از این دو نظر برقررا باشد، تکلیف چیست؟

الف) حذف کلی حق شریک از بردن سود
آزادی نحوه تقسیم سود میان شرکا، هر چه باشد، مطلق نیست و شرکا نمی توانند تا آنجا پیش بروند که تمامی سود شرکت را فقط به یکی از شرکا بدهند؛ زیرا این امر، خلاف مقتضای عقد شرکت محسوب می شود که عبارت است از تقسیم سود به نسبت سهام». بند 2 ماده 6-44 قانون مدنی فرانسه، شرطی را که به یکی از شرکا، حق انحصاری بردن سود را بدهد و یا کلاً او را از بردن سود منع کند، کان لم یکن تلقی می کند. این شرط که در حقوق روم هم ممنوع بوده است، در فرانسه به شرط شیری» معروف است که اشاره به حکایتی دارد که در آن، شیر که با دیگر حیوانات شریک می شود، تمام سهام و بهترین آنها را به صرف اینکه شیر است، به خود اختصاص می دهد. چنین شرطی در حقوق ما نیز ممنوع است و ماده 575 قانون مدنی که در نظرگرفتن سهمی بیشتر برای یک شریک را موکول به انجام دادن عملی کرده است، آن را محکوم می کند. به نظر می رسد که حتی اگر ماده 575 قانون مدنی نیز نبود، لااقل در حقوق تجارت، شرط حذف کامل سود معتبر نبود؛ چرا که مقتضای عقد شرکت و هدفی که شرکا در جمع سرمایه دارند، با چنین شرطی مخالف است. در نظر گرفتن تمام سود برای یک یا چند شریک و محروم کردن دیگران از بردن سود، به منزله این است که شرکا قصد نداشته اند که عقد شرکت منعقد کنند. در این باره باید توجه کرد که شرطی ممنوع است که یکی از شرکا را کاملاً از بردن سود منع کند و در بردن تمام سود محق گرداند. بنابراین، هرگاه در قرارداد شرکت، شرط شود که شریک سود ناچیزی ـ به نسبت سهم الشرکه خود ـ ببرد می توان شرط را نادیده گرفت. رویه قضایی فرانسه، در موارد زیر، شرط حذف کامل سود را پذیرفته است:
- شرطی که به موجب آن، شریک متعهد می شود که در صورت ارتکاب بعضی تخلفات، سود سهام او، به عنوان جریمۀ تخلف به شرکت تعلق گیرد،
- شرطی که به موجب آن، شرکا توافق می کنند که در صورت فوت یکی از آنان، تمامی سود و حتی تمام دارایی شرکت به شرکت در قید حیات تعلق گیرد.

ب) معافیت کامل از تحمل ضرر
به همان دلایلی که در بند الف» گفتیم، شرطی که به موجب آن توافق شود که در صورت ضرر شرکت، یک یا چند شریک کلاً از تحمل ضرر معاف باشند، ممنوع است. معافیت کامل از پرداخت ضرر ممکن است صورت دیگری هم داشته باشد و آن این است که تحمل تمام ضرر، فقط بر عهده یک یا چند نفر از شرکا گذاشته شود چون این شرط به منزله معافیت شرکای دیگر از تحمل ضرر است، مؤثر نخواهد بود. چنین شرطی در واقع به ذات عقد شرکت مبانیت دارد؛ چه قراردادی که در آن، یکی از شرکا از تحمل ضرر معاف باشد، هر چند ممکن است ـ با جمع شرایط دیگر ـ قرارداد دیگری باشد، ولی قرار داد شرکت نیست.

گفتار دوم: اداره شرکت
منظور از اداره شرکت، کلیه اقداماتی است که انجام دادن تعهدات و استیفای حقوق آ را میسر می سازند. شرکت توسط مدیری اداره می شود که تعیین او حق شرکاست. مدیر شرکت را به تنهایی اداره می کند؛ اما دخالت شرکا در اداره شرکت با تعیین مدیر پایان نمی پذیرد.
الف) تعیین مدیر و اختیارات او
تعیین مدیر یا مدیران شرکت بر عهدۀ شرکاست که چنین فردی را می توانند هم از بین خود و هم از خارج شرکت انتخاب کنند.
قانون تجارت ایران، مدیر شرکت را وکیل شرکا تلقی کرده است. این طرز تلقی، با توجه به ویژگی رابطه مدیر با اشخاص ثالث که مدیر را از ارکان شرکا محسوب می کنند، صحیح نیست و در اغلب کشورهای پیشترفته نیز این روش دنبال نمی شود. در واقع، اشکال عمده این طرز تلقی، مضر بودن آن به حقوق اشخاص ثالث است؛ چرا که شرکا ممکن است ضمن نصب مدیر، وظایف او را محدود کنند؛ کاری که به موجب قواعد عام حقوق مدنی راجع به وکالت می توانند انجام دهند. از طرف دیگر، مدیران شرکت ممکن است در اموری که به آنها محول شده، مرتکب تخلفاتی شوند که به حقوق اشخاص ثالث خدشه وارد می کند. هرگاه مدیر از حدود وظایف خود فراتر رفته و یا در انجام وظایفش تخلف کرده باشد، اشخاص ثالثی که با او معامله کرده اند، حق مراجعه به شرکت و شرکا را نخواهند داشت. بیهوده نیست که در ایران، در عمل، جز در موردی که در شرکتنامه یا اساسنامه اختیارات وسیعی برای مدیر پیش بینی شده باشد، مؤسسات و بانکها، مدیران شرکتهای اشخاص را در حدود ماده 663 قانون مدنی فقط مجاز به انجام دادن امور عادی شرکت تلقی می کنند و هنگام معامله با شرکت، در مورد رهن، وام، صلح و امثالهم، تصریح به اختیار انجام دادن معاملۀ به خصوصی را که مدیر قصد انجام دادن آن را دارد، در ورقه ای جداگانه ضروری تلقی می کنند.
ب) اختیارات شرکای غیر مدیر
اگر چه اداره شرکت عمدتاً به مدیر واگذار می شود، شرکای غیر مدیر نیز نقش مهمی در اداره شرکت دارند که گاه به صورت جمعی و گاه به صورت انفرادی جلوه می کند. البته قانون تجارت ایران اختیارات شرکای غیر مدیر را به طور دقیق  معین نکرده است؛ اما در مواد مختلفی از این قانون به حقوق شرکا در ادارۀ شرکت اشاراتی کلی شده است؛ از جمله:
1. انتصاب مدیر را حق شرکا دانسته است و اگر چه در مورد عزل مدیر پیش بینی خاصی نکرده است، این امر از حیث حق شرکا در عزل مدیر اشکالی ایجاد نمی کند؛ زیرا به موجب مقررات عام قانون مدنی، حق عزل مدیر(وکیل) توسط  شرکا(موکلین) مسلم است.
2. شرکا حق اساسنامه را دارند. در واقع اساسنامه شرکت نوعی قرارداد است که شرکا به اتفاق آن را پذیرفته اند و می توانند به اتفاق نیز آن را بر هم زنند یا تغییر دهند.
3. اگر چه قانون تجارت حق نظارت شرکا را در شرکتهای تضامنی پیش بینی نکرده است، مسلم است که این حق برای آنها موجود است، در واقع، وقتی قانون مزبور برای شرکای با مسئولیت محدود شرکتهای مختلط غیر سهامی، حق نظارت در امور شرکت و کسب اطلاع از وضعیت مالی شرکت را پیش بینی کرده است(ماده 147ق.ت) به طریق اولی برای شرکتهای تضامنی و نسبی که در آنها شرکا دارای مسئولیت نامحدود هستند، چنین حقی موجود است. این حق، یا آنچه در ماده 668 قانون مدنی پیش بینی شده و به موجب آن، موکل می تواند از وکیل حساب مدت وکالت را بخواهد، تفاوت دارد.
4. شرکا می تواند اعمال غیر قانونی و خارج از اختیار مدیر را مورد ایراد قرار دهند و در صورتی که مایل باشند انحلال شرکت را از دادگاه تقاضا کنند. حکم انحلال شرکت را دادگاه در صورتی صادر خواهد کرد که دلیل شریک یا شرکایی که چنین تقاضایی را مطرح می کنند، موجه باشد(مواد 136، 161 و 9 ق.ت).
ج) نقش مقامات قضایی در نظارت بر اداره شرکت
قانون تجارت ایران در مورد نظارت مقامات قضایی بر اداره امور شرکت ساکت است؛ زیرا حین تصویب قانون تجارت، قانون گذار در قراردادی بودن شرکت تأکید بیشتری داشته و اداره و کنترل آن را فقط بر عهده شرکا گذاشته است. تنها دخالت دادگاه در اداره شرکت این است که به درخواست یکی از شرکا، طرز اداره شرکت را مورد بررسی  قرار دهد و در صورت وجود دلیل موجه، با مراجعه احتمالی به کارشناس، حکم انحلال  شرکت را صادر کند. البته این دخالت در مواردی که تمامی شرکا از طرز کار مدیر رضایت ندارند، لازم نیست؛ چرا که در این حالت، شرکا می توانند به اتفاق آرا،  مدیر را عزل کنند. دخالت دادگاه زمانی ضرورت پیدا می کند که همه شرکا با اعمال مدیر مخالف نیستند، بلکه فقط یک یا چند نفر از آنها بر این امر معترض اند.
این طرز تلقی قانون گذار، امروز دیگر قابل قبول نیست. در واقع، سود و زیان حاصل از ادامه حیات و یا انحلال شرکت فقط متوجه شرکا نمی شود، بلکه شرکت، به عنوان شخص حقوقی مستقل، کارکنانی دارد که برای او کار می کنند و از او مزد می گیرند. انحلال شرکت بدون توجه به منافع این اشخاص خالی از عواقب نامطلوب اجتماعی نیست.
در کشورهای پیشرفته دنیا، همسو یا همین طرز فکر، نظارت دادگاه ها را بر اداره امور شرکت، در مواردی پیش بینی کرده اند که اداره شرکت به صورت عادی میسر نیست. برای مثال، هنگامی که به علت بروز اختلاف شدید بین شرکا، یا فشار بعضی از شرکا بر دیگران، یا سوء استفاده شرکای اکثریت از حقوق خود، امور شرکت مختل می شود، دادگاه به جای صدور حکم انحلال شرکت، معمولاً مدیری معین می کند که مدیر قضایی» نامیده می شود. این مدیر که برای مدت کوتاهی معین می گردد، اداره امور شرکت را بر عهده می گیرد تا اختلافات میان مدیران و شرکا فوراً به انحلال آن نینجامد. تجربه نشان داده است که پس از مدتی، مدیران و شرکا، اختلافات خود را کنار می گذارند و اداره عادی شرکت را مجدداً به دست می گیرند.

 

در قرن نوزدهم با ورود محصولات بسته بندی شده رشته جدیدی از بازاریابی شکل گرفت که نام تجاری نام گرفته است.

از نمونه های بارز مارک های تجاری که در عرصه رقابت برندینگ بابت آرم خود سریعا قابل شناسایی هستند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

الف. آرم دایره ای شکل اتومبیل بی ام دبلیو که مخلوط رنگ های آبی و سفید است.

ب. آرم معروف شرکت اپل مکینتاش که به شکل سیب گاز زده است.

ج. و شکل منحصر بفرد بطری های شرکت کوکاکولا (Coca-cola)

د. طاق قوسی شکل طلایی رنگ خاص شرکت مک دونالدز

برای این که در دنیای صنعتی و تجارتی امروز بتوانیم از رقبای خود پیشی بگیریم و اجناس خود را بیشتر در معرض نمایش جهانی قرار دهیم و در ازای آن مشتریان با تکیه بر شناخته شدن محصولات و برند ما بیش تر ترغیب شوند تا از شرکت های مورد اعتمادشان محصولشان را خریداری کنند باید برای محصولات صنعتی و تجارتی خود یک علامت تجاری خوب انتخاب کنیم.

 

ماده ی ۱ قانون علائم و اختراعات مصوب اول تیر ۱۳۱۰علائم تجاری را بدین صورت تعریف کرده است:علائم تجارتی عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر، رقم، حرف، عبارت، مهر، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی تجارتی یا فلاحتی اختیار می شود. »

از کهن ترین تعاریفی که در زمینه نام تجاری عنوان شده است می توان به تعریف انجمن بازاریابی آمریکا (AMA) که در سال ۱۹۶۰ میلادی بود اشاره کرد. که این تعریف بر اهمیت آرم و نشان هان های به کار رفته در یک مارک تجاری اشاره دارد.

بنابرتعریف انجمن بازاریابی آمریکا نام تجاری عبارت است از : یک اسم، علامت، نماد یا طرح، یا ترکیبی از آن ها به منظور شناسایی کالاها و خدمات ارایه شده توسط یک فروشنده یا گروهی

 

ملموس ترین تعریفی که می توان برای نام تجاری عنوان کرد سمبل و نمادی از کالا ست که از طرق مختلف مانند آرم، تایپوگرافی و … پیام خود را صریحا به مخاطب خود انتقال دهد. و مخاطب بتواند در کمترین زمان ممکن کالای مورد نظر را در ذهن خود تداعی کند.

علامت تجاری یکی از مهمترین عناصر بازاریابی و موفقیت یک سازمان می باشد و تصویریست که سازمان یا شرکت شما را با همه ابعادش معرفی می کند و خلاصه ای از آنچه را که هستید یا می خواهید باشید را در ذهن بیننده، مشتریان، مصرف کنندگان و… ایجاد می کند.

نشان تجاری که  قابلیت ثبت شدن را داشته باشد می تواند یک یا ترکیبی از چند کلمه،حرف،عدد،نقاشی ،سمبل،نقش های سه بعدی (شکل و بسته بندی کالاها)علائم سمعی مثل موسیقی یا اصوات،رایحه و یا رنگ هایی جهت معرفی ویژگی ها باشد.

برای آن که در این عرصه امروزی از گردونه رقابت خارج نشویم و همچنان رقیب اصلی رقیبان خود باشیم و در مسیر اصلی خودمان به هدف اصلیمان برسیم باید از راه های میان بر بهره بگیریم که یکی از این کارها استفاده از نام تجاری منحصر به فرد است. چرا که با این کار محصولات خودمان را در ذهن مشتری هایمان حک می کنیم.

 

اِصفَهان تلفظ شهری باستانی در مرکز ایران است. اصفهان، دومین شهر پهناور و سومین شهر پر جمعیت ایران پس از تهران و مشهد است.امروزه با پیشرفت روز افزون صنعت و تجارت و نیاز مبرم برای گسترش کسب و کارمان به خصوص در کلان شهرهایی مانند اصفهان نیاز به ثبت شرکت خود از طریق مراجع قانونی ذیربط داریم.

ثبت شرکت تولیدی و خدماتی و پیمانکاری در اصفهان

در مورد پیمانکاری بیش تر بدانیم به صورت کلی پیمانکاری به این مفهوم است  که افراد می توانند به صورت حقیقی و یا حقوقی فعالیت نمایند و قراردادی با افراد حقیقی و حقوقی در زمینه ساخت، حمل و نقل، نصب و… منعقد نمایند. شرکت های پیمانکاری به ۱۱ گروه تقسیم می شوند که عبارت اند از: ساختمان سازی، راه و ترابری، صنعت و معدن، تاسیس و تجهیزات، کشاورزی، آب، مرمت آثار باستانی، کاوش زمینی، ارتباطات، نفت و گاز و نیرو می باشد.

اگر بخواهید فعالیت هایی در سطح وسیعی داشته باشید و یا قصد گرفتن وام و شرکت در مناقصات را داشته باشید لازم است شرکت سهامی خاص به ثبت برسانید. خوب است بدانید از رایج ترین اموری که برای شرکت ها به ثبت می رسد شرکت هایی با عنوان پیمانکاری، خدماتی و تولیدی است.  با توجه به میزان فعالیت شما بین قالب های سهامی خاص و مسئولیت محدود انتخاب می گردد که کدامیک به ثبت برسد.

لیست مراحل ثبت شرکت پیمانکاری

لیست مراحل ثبت شرکت پیمانکاری که در زیر به آن ها اشاره شده است، به شما برای این کار کمک می کند.

– تکمیل مدارکی از جمله کپی کارت ملی و شناسنامه، اصل گواهی سوء پیشینه، امضای اقرار نامه، اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع و تحویل آن به کارشناسان ثبت

– تحویل مدارک به اداره ثبت توسط وکلا

– تعیین نام شرکت و تایید آن پس از ۴ روز

– در صورتی که نام مورد نظر تایید نشد با هماهنگی موکل نام آن اصلاح شده و در همان روز تایید می شود

– دریافت پرونده تایید شده از اداره ثبت و ارسال آن به موکل جهت باز کردن حساب بانکی به نام شرکت

– تحویل فیش و نامه پلمپ شده بانک توسط موکل به دفتر ثبت

– در صورت مجوزی بودن موضوع، مجوز آن باید توسط اداره ثبت تایید شود (موارد زیر فقط برای شرکت های پیمانکاری سهامی خاص می باشد)

– از زمان شروع پروسه به مدت ۷ روز کارهای دفتر نویسی انجام می شود

– پس از دفتر نویسی به مدت ۳ تا ۵ روز شماره ثبت و آگهی تاسیس را دریافت خواهید کرد

– پس از آگهی تاسیس به مدت ۱۵ روز رومه رسمی را دریافت خواهید کرد

 

 

ثبت موسسات غیرتجاری در اصفهان  :

موسسات غیر تجاری موسساتی هستند كه جهت مقاصد غیر تجاری مثل امور علمی ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشكیل می شوند و تشكیل دهندگان آنها ممكن است قصد انتفاع داشته و یا نداشته باشند.

موسسات غیر تجاری به دو قسمت تقسیم می شوند:

١- موسساتی كه هدفشان جلب منافع و تقسیم آن بین اعضا خود نباشد.  که موسسات غیر انتفاعی نامیده می شوند.

٢- موسساتی كه هدفشان جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضا خود یا غیر باشد مانند كانون های فنی و حقوقی و غیره.  که به این گونه موسسات انتفاعی گویند.

حداقل شركا در موسسات فوق نباید كمتر از دو نفر باشد و قید سرمایه به هرمیزان مجاز است . موسسات غیر تجاری همانند موسسات تجاری باید در تهران دراداره ثبت شركتها و در شهرستانها دردایره ثبت شركتهای اداره ثبت مركز اصلی موسسه به ثبت برسند و جهت آن كلیه اقدامات تاسیس شركتها به همراه رعایت مواد آئین نامه اصلاحی ثبت تشكیل و موسسات غیر تجاری كه در سال ١٣٣٧ به تصویب رسیده است ضروری می باشد.

 

ثبت شرکت در شهرستان های اصفهان

شهرها: این شهرستان دارای ده شهر است: شهر اصفهان، بهارستان، حسن آباد، نیک‌آباد، نصرآباد، کوهپایه، سگزی، تودشک، محمدآباد،ورزنه و زیار و هرند

بخش ها:

بخش مرکزی

بخش کوهپایه

بخش جلگه

بخش بن رود

بخش جرقویه علیا

بخش جرقویه سفلی

دهستان ها:

دهستان رامشه

دهستان گاوخونی (بن رود)

دهستان رودشت شرقی (بن رود)

دهستان جرقویه سفلی

دهستان جرقویه علیا

دهستان جرقویه وسطی

دهستان تودشک

دهستان جبل

دهستان زفره

دهستان سیستان

دهستان براآن جنوبی

دهستان براآن شمالی

دهستان جی

دهستان قهاب جنوبی

دهستان قهاب شمالی

دهستان کرارج

دهستان محمودآباد

 

برای ثبت شرکت دانش بنیان سوالات زیادی از ما پرسیده می شود که با جمع بندی و دسته بندی این سوالات متداول، این مقاله را برای شما مهیا نموده ایم. اولین قدم برای ثبت شرکت دانش بنیان، ثبت شرکت می باشد. تمامی شرکت ها به صورت عادی در اداره ثبت شرکت های ایران باید ثبت شوند و بین ثبت شرکت ها از نظر نوع هیچگونه فرقی وجود ندارد و باید همگی در اداره ثبت شرکت ها ثبت شوند. شرکت های متقاضی پس از تولید کالا و خدمات دانش بنیان یا اگر شرکت نوپا بود، ارائه برنامه تولید، بر مبناید آیین نامه مصوب کارگروه، ارزیابی شده و برای مدت محدود می تواننند از مزایا و تسهیلات قانونی استفاده کنند. که پس از اتمام مدت ذکر شده دوباره باید ارزیابی شوند. ارزیابی بر مبنای عملکرد شرکت ها پس از ثبت و فعالیت شرکت انجام می شود بنابراین نمی توان در زمان ثبت شرکت در مورد امکانات و تسهیلات و مزایای قانونی آن به طور کامل مطمئن بود. مطلب بعدی در رابطه با معنی و مفهوم شرکت دانش بنیان می باشد. بر اساس قوانین و آیین نامه های تشخیص شرکت ها و موسسات دانش بنیان، شرکت هایی که متقاضی ثبت شرکت شان به شکل دانش بنیان می باشد، علاوه بر کسب شرایط ذکر شده در شاخص های عمومی که شامل کسب حداقل درآمد ناشی از فروش فناوری، کالا یا خدمات دانش بنیان، نیروی انسانی و سابقه بیمه کارکنام باید کلیه شرایط  مشخص شده در شاخص های اختصاصی این آیین نامه را نیز احراز نمایند. یکی از سوالاتی که خیلی از طرف مشتریان ما مطرح می شود این موضوع است که آیا از ابتدا می توان شرکت را به عنوان شرکت یا موسسه دانش بنیان ثبت کرد؟ برای پاسخ می توان گفت، ارزیابی و تشخیص این گونه شرکت ها و موسسات دارای شاخص های زیادی می باشد. ولی ثبت آن مانند دیگر شرکت ها خواهد بود. شرکت های دولتی، موسسات و نهاد های عمومی غیردولتی و همچنین شرکت ها و موسساتی که بیش از ۵۰% از مالکیت آنها متعلق به شرکت های دولتی و موسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی باشد، مشمول حمایت های این قانون نمی شوند. اطلاعات مورد نیاز برای ثبت یک شرکت دانش بنیان شامل تصویر مجوزهای شرکت که شامل مجوز های شرکت اعم از مجوز تاسیس و پروانه بهره برداری می باشد که این مورد اختیاری می باشد، تصویر آگهی تاسیس به همراه آخرین تغییرات شرکت، در رومه رسمی که اجباری می باشد. آخرین لیست بیمه شرکت و خلاصه وضعیت حقوق دستمزد که اجباری است. البته برای شرکت های نوپا اختیاری می باشد. تصویر آخرین اظهارنامه مالیاتی که به سازمان امور مالیاتی کشور تسلیم شده است و اجباری می باشد ولی برای شرکت های نوپا اختایری است. نمودار سازمانی شرکت که اختیاری می باشد. برای یافتن شناسه ملی اشخاص حقوقی می توانید از وبسایت  استفاده نمایید. این وبسایت شامل شناسه ملی تمامی اشخاص حقوقی ایران می بشاد و با جستجوی اسم شرکت شناسه ملی را نمایش می دهد.

 رمایید تا شما را در این زمینه راهنمایی کند.اگر نام شرکت در اساسنامه دانش بنیان قید شود وما آن شرکت دانش بنیان نمی باشد و باید اطلاعات خود را وارد سامانه کرده تا فرآیند ارزیابی شروع شود. شرکت  هایی که در پارک فناوری یا مرکز رشد هستند نیز وما دانش بنیان نمی باشند و باید در سامانه ثبت شوند و مورد ارزیابی قرار گیرند. شرکت هایی که بزرگ هستند و شرایط استفاده از قوانین شرکت های دانش بنیان و یا شرکت های  دانش بنیان صنعتی را ندارند، نیز می توانند  واحد تحقیق و توسعه خود را به شکل مستقل ثبت کنند و در سامانه ثبت نام کنند تا فرآیند ارزیابی برایشان انجام  

 

 

ارائه درخواست ثبت شرکت تبلیغاتی به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان محل ست با امضای صاحب امتیاز و معرفی مدیر مسئول،​ لازم به ذکر است که تقاضانامه ثبت شرکت تبلیغاتی حتما می بایست توسط صاحب امتیاز یا مدیر مسئول یا وکیل قانونی آنان تنظیم شود  

عکس ۴*۳ چهار قطعه مدیر مسئول و صاحب امتیاز

تصویر آخرین مدرک تحصیلی مدیر مسئول و صاحب امتیاز

تصویر شناسنامه از تمامی صفحات مدیر مسئول و صاحب امتیاز

تصویر کارت پایان خدمت یا معافیت دایم مدیر مسئول و صاحب امتیاز

گواهی عدم سو پیشینه موثر کیفری با معرفی اداره کل (مدیر مسئول و صاحب امتیاز)

تاییدیه اماکن نیروی انتظامی با معرفی اداره کل

ثبت شرکت تبلیغاتی

شرایط و ضوابط تاسیس کانون تبلیغاتی

۱- اشخاص حقیقی و مدیر عامل در مورد (اشخاص حقوقی) باید فاقد هرگونه پیشیته موثرکیفری بوده و شهرت به فساد اخلاقی نباشند.

۲-  مدیر مسول باید دارای تابعیت ایرانی و اهلیت قانونی باشد.

۳- نداشتن سو شهرت و سابقه موثر کیفری مدیر مسئول و صاحب امتیاز

۴- دارا بودن مدرک دیپلم کامل متوسطه

۵- دارا بودن حداقل پنچ سال سابقه کار موثر در حوزه های مجاز در ارتباط با تایید کمیته سازمان های تبلیغات با تایید کمیته سازمانهای تبلیغات یا مدرک تحصیلی معادل دانشنامه لیسانس در رشته های بازرگانی ( مدیریت بازرگانی و اقتصاد بازرگاتی )، روابط عمومی ، بازاریابی و تبلیغات یا علوم اجتماعی (با کلیه گرایش ها)

۶- عدم اشتغال در سازمان ها ، موسسات یا شرکت های دولتی و یا شهرداری ها

۷-  تنظیم تقاضانامه ثبت شرکت تبلیغاتی توسط افرادی متقاضی ثبت شرکت تبلیغاتی که شخصیت حقوقی دارند باید توسط مدیر عامل موسسه یا شرکت انجام پذیرد.

نکته ۱: سابقه موثر یک فرد عبارت است ایفای نقش سازنده در طراحی و اجرای برنامه های تبلیغاتی است که در صورت حذف اجرایی آن نقش یا عنصر، برنامه متوقف شود.

نکته۲: منظور از عدم اشتغال ، شاغل نبودن فرد متقاضی مدیر مسئولی در سازمان های مورد اشاره به صورت رسمی، پیمانی، یا قراردادی یا شیوه های دیگری که مشمول قانون استخدام کشوری یا قانون کار می باشد.

در صورت احراز شرایط فوق موضوع درخواست ثبت شرکت تبلیغاتی در کمیته تبلیغات استان بررسی و پس از طی مراحل قانونی مجوز تاسیس کانون تبلیغاتی صادر می گردد

کلیه متقاضیان ثبت کانون تبلیغاتی در صورتی که از عملکرد اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یا کمیته تبلیغات استان شاکی باشند می توانند شکایت خود را به اداره کل تبلیغات معاونت امور تبلیغات معاونت امور مطبوعاتی و تبلیغاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارایه کنند.

مراحل ثبت شرکت تبلیغاتی در  ثبت

اخذ مشاوره تخصصی ثبت شرکت های تبلیغاتی از  ثبت

۲- ارائه مدارکی که در بالا ذکر شد

۳-  انتخاب نام کانون تبلیغاتی

۴- ثبت و طی نمودن مراحل بالا  توسط وکلای  ثبت

۵- اخذ مجوز های تاسیس شرکت تبلیغاتی لازم

۶ – شرکت صاحب امتیاز و مدیر مسئول در آزمون تاسیس شرکت تبلیغاتی ( کانون تبلیغات ) در صورت تشخیص کارشناس

انواع ثبت شرکت تبلیغاتی

در ذیل موارد لازم برای ثبت شرکت تبلیغاتی مسئولیت محدود را توضیح می دهیم:

شرایط ثبت شرکت تبلیغاتی با مسئولیت محدود

اعضا میبایست حداقل ۲ نفر باشند.

سرمایه اولیه ثبت شرکت تبلیغاتی مسئولیت محدود حداقل یکصد هزار تومان می باشد. کی می بایست آن را پرداخت یا متعهد شد.

مدت زمان تاسیس شرکت تبلیغاتی مسئولیت محدود

مدت زمان ثبت شرکت تبلیغاتی مسئولیت محدود یک ماه کاری از زمان تنظیم اقرارنامه می باشد.

مدارک تاسیس شرکت تبلیغاتی مسئولیت محدود

کپی شناسنامه و کارت ملی مدیر مسئول و صاحب امتیاز

اصل گواهی عدم سوء پیشینه

امضای اقرارنامه

مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع  ثبت

فرایند ثبت شرکت تبلیغاتی در  ثبت

تکمیل مدارک ذکر شده در بالا و تحویل به کارشناس  ثبت

انتخاب نام ،​ تعیین موضوع فعالیت شرکت تبلیغاتی و میزان سرمایه و اعلام به کارشناس

تعیین اعضای هیئت مدیره , سمت و میزان سهم الشرکه هر کدام از اعضاء

ثبت اولیه درخواست ثبت توسط  وکلای  ثبت

پرداخت واریزی حق الثبت و حق تعیین نام شرکت

اعلام تایید ثبت شرکت تبلیغاتی یا اخطار توسط کارشناس اداره ثبت

رفع نواقص و ایرادات اعلام شده و ارجاع مجدد به کارشناس اداره ثبت

ارسال شرکت نامه ، اساس نامه ، صورتجلسه و تقاضانامه برای مدیر مسئول و صاحب امتیاز جهت امضا

پرداخت مبالغ حق الدرج

شرایط ثبت شرکت تبلیغاتی سهامی خاص

اعضا میبایست حداقل ۲ نفر + ۲ نفر بازرس باشند که بازرسین نباید از اعضا باشند.

حد اقل سرمایه ۱۰۰۰۰۰ تومان می باشد که حداقل ۳۵ درصد سرمایه نقدا باید پرداخت شود.

مدت زمان ثبت شرکت تبلیغاتی ۲۰ روز کاری می باشد.

مدارک لازم برای ثبت شرکت تبلیغاتی سهامی خاص همانند قبل می باشد.

فرآیند و مراحل تاسیس شرکت تبلیغاتی سهامی خاص در  ثبت

تکمیل مدارک  توسط موکل و تحویل به کارشناس

انتخاب نام شرکت تبلیغاتی

تایید نهایی نام طی ۴ روز کاری

دریافت پرونده تایید شده از اداره ثبت و ارسال پرونده  به همراه برگه نام به موکل جهت افتتاح حساب بانکی بنام شرکت تبلیغاتی

تحویل فیش واریزی و نامه پلمپ شده بانک به دفتر  ثبت

ارجاع مدارک بانکی دریافت شده از موکل به اداره ثبت

اخذ مجوزات و ارسال به همراه مدارک بانکی در صورت نیاز به اخذ مجوزات لازم

تایید ثبت توسط اداره ثبت شرکتها

انجام دفتر نویسی پس از گذشت ۷ روز از شروع فرآیند

دریافت شماره ثبت و آگهی تاسیس شرکت تبلیغاتی پس از گذشت ۳ الی ۵ روز پس از دفتر نویسی

دریافت رومه رسمی ۱۵ روز پس از دریافت آگهی تاسیس توسط پست

 

 

بازرسان اشخاصی هستند که توسط مجمع عمومی برای نظارت به اعمال مدیران و حساب ها و معاملات شرکت انتخاب می گردند. در حقیقت ، بازرسان به منزله چشم و گوش شرکت ( یعنی صاحبان سهام ) می باشند به این جهت باید بر نحوه کار و عملکرد مدیران شرکت در ابعاد و سطوح مختلفه مرتبط با شرکت نظارت داشته و مراقب اعمال و رفتار آن ها باشند و هر گونه سوء جریان یا موارد خلافی را که مشاهده کنند به هیئت مدیره و مجامع عمومی گزارش نمایند .

هر شرکت سهامی باید ااماَ حداقل یک بازرس داشته باشد. ( ماده 144 لایحه قانونی 1347).

کسانی که نمی توانند به سمت بازرس شرکت انتخاب شوند

برابر ماده 147 قانون تجارت اشخاص ذیل نمی توانند به بازرسی شرکت سهامی انتخاب گردند.

1- مدیران و مدیر عامل

2- اقرباء سببی و نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم

3- کسانی که خود یا همسرانشان از مدیران و مدیر عامل به طور موظف حقوق دریافت می نمایند.

لازم به توضیح است که ممنوعیت این قبیل اشخاص به علت ارتباط کاری و یا خویشاوندی برای اینست که بازرسان شرکت در حقیقت چشم و گوش مجمع عمومی و سهامداران می باشند و باید اعمال و رفتار مدیران شرکت را در رابطه با عملکرد و امور مالی شرکت کنترل نمایند. بدیهی است وقتی چنین ارتباطاتی وجود داشته باشند طبعاَ بنا به ملاحظات مذکور ممکن است تحت تاثیر و نفوذ آن ها قرار بگیرند و نتیجتاَ اموال و سرمایه شرکت مورد سوء استفاده قرار گیرد.

4- کلیه کسانیکه برابر ماده 111 قانون تجارت نمی توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند نمی توانند به عنوان بازرس یا بازرسان شرکت انتخاب گردند.

چگونگی انتخاب بازرسان شرکت

مجمع عمومی عادی در هر سال یک یا چند بازرس را انتخاب می نماید. تا برابر قانون وظایف خود را انجام دهند. بدیهی است پس از خاتمه دوره اول انتخاب مجدد بازرسان منع قانونی ندارد لیکن اولین انتخاب بازرس یا بازرسان شرکت سهامی عام در مجمع عمومی موسس به عمل می آید و مجمع عمومی عادی باید یک یا چند نفر بازرس علی البدل تعیین نماید تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفاء یا سلب صلاحیت و شرایط و یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت بشوند و به جای بازرسان فوق که بنا به یکی از دلایل و جهات مذکور وجود ندارند وظایف آن ها را انجام دهند.

نکات قابل توجه در رابطه با بازرسان شرکت سهامی

1- اولین دوره بازرسان : در شرکت سهامی عام توسط مجمع عمومی موسس و در شرکت سهامی خاص طبق ماده 20 ل. ا. ق. ت توسط صورت جلسه ای که به امضاء همه سهامداران رسیده باشد، تعیین می گردد. ( ماده 145 ل. ا. ق. ت )

2 – دوره های بعدی بازرسان : توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند . ( م 144 ل. ا. ق. ت )

3- شیوه های نصب بازرسان : انتخاب بازرسان به رای اکثریت نسبی حاضرین در مجمع است. ( م 88 ل. ا. ق. ت )

4- بازرس علی البدل : مجمع عمومی عادی باید یک یا چند بازرس علی البدل نیز انتخاب کند تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفاء یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند، برخلاف اعضاء هیات مدیره که انتخاب علی البدل برای آن ها اامی نبود. ( ماده 146 ل. ا. ق. ت )

5- عزل بازرسان : بازرسان ، قبل از اتمام دوره بازرسی شان کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند. همان طور که مجمع عمومی بازرسان را انتخاب می کند، مجمع عمومی عادی نیز می تواند پیش از موعد آنان را عزل نماید. ( ماده 144 ل. ا. ق. ت )

6- شیوه عزل بازرسان : عزل بازرسان نیز به رای اکثریت مطلق ( نصف به علاوه یک ) حاضرین در جلسه مجمع است. البته برای عزل آن ها باید جایگزین آن ها انتخاب گردد. ( ماده 144 ل. ا. ق. ت )

7- انتخاب مجدد اشخاص به بازرسی بلامانع است ، همان طور که انتخاب مجدد اعضاء هیات مدیره بلامانع بود.

8- در صورت انقضاء مدت ماموریت بازرسان، ماموریت بازرسان منقضی می گردد برخلاف اعضاء هیات مدیره که تا زمان انتخاب مدیران جدید، مدیران سابق کماکان مسئول اداره شرکت خواهند بود.

9- مدت بازرسی : یک سال می باشد، برخلاف مدت مدیریت اعضاء هیات مدیره که دو سال بود.

 

بازرسان اشخاصی هستند که توسط مجمع عمومی برای نظارت به اعمال مدیران و حساب ها و معاملات شرکت انتخاب می گردند. در حقیقت ، بازرسان به منزله چشم و گوش شرکت ( یعنی صاحبان سهام ) می باشند به این جهت باید بر نحوه کار و عملکرد مدیران شرکت در ابعاد و سطوح مختلفه مرتبط با شرکت نظارت داشته و مراقب اعمال و رفتار آن ها باشند و هر گونه سوء جریان یا موارد خلافی را که مشاهده کنند به هیئت مدیره و مجامع عمومی گزارش نمایند .

هر شرکت سهامی باید ااماَ حداقل یک بازرس داشته باشد. ( ماده 144 لایحه قانونی 1347).

کسانی که نمی توانند به سمت بازرس شرکت انتخاب شوند

برابر ماده 147 قانون تجارت اشخاص ذیل نمی توانند به بازرسی شرکت سهامی انتخاب گردند.

1- مدیران و مدیر عامل

2- اقرباء سببی و نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم

3- کسانی که خود یا همسرانشان از مدیران و مدیر عامل به طور موظف حقوق دریافت می نمایند.

لازم به توضیح است که ممنوعیت این قبیل اشخاص به علت ارتباط کاری و یا خویشاوندی برای اینست که بازرسان شرکت در حقیقت چشم و گوش مجمع عمومی و سهامداران می باشند و باید اعمال و رفتار مدیران شرکت را در رابطه با عملکرد و امور مالی شرکت کنترل نمایند. بدیهی است وقتی چنین ارتباطاتی وجود داشته باشند طبعاَ بنا به ملاحظات مذکور ممکن است تحت تاثیر و نفوذ آن ها قرار بگیرند و نتیجتاَ اموال و سرمایه شرکت مورد سوء استفاده قرار گیرد.

4- کلیه کسانیکه برابر ماده 111 قانون تجارت نمی توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند نمی توانند به عنوان بازرس یا بازرسان شرکت انتخاب گردند.

چگونگی انتخاب بازرسان شرکت

مجمع عمومی عادی در هر سال یک یا چند بازرس را انتخاب می نماید. تا برابر قانون وظایف خود را انجام دهند. بدیهی است پس از خاتمه دوره اول انتخاب مجدد بازرسان منع قانونی ندارد لیکن اولین انتخاب بازرس یا بازرسان شرکت سهامی عام در مجمع عمومی موسس به عمل می آید و مجمع عمومی عادی باید یک یا چند نفر بازرس علی البدل تعیین نماید تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفاء یا سلب صلاحیت و شرایط و یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت بشوند و به جای بازرسان فوق که بنا به یکی از دلایل و جهات مذکور وجود ندارند وظایف آن ها را انجام دهند.

نکات قابل توجه در رابطه با بازرسان شرکت سهامی

1- اولین دوره بازرسان : در شرکت سهامی عام توسط مجمع عمومی موسس و در شرکت سهامی خاص طبق ماده 20 ل. ا. ق. ت توسط صورت جلسه ای که به امضاء همه سهامداران رسیده باشد، تعیین می گردد. ( ماده 145 ل. ا. ق. ت )

2 – دوره های بعدی بازرسان : توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند . ( م 144 ل. ا. ق. ت )

3- شیوه های نصب بازرسان : انتخاب بازرسان به رای اکثریت نسبی حاضرین در مجمع است. ( م 88 ل. ا. ق. ت )

4- بازرس علی البدل : مجمع عمومی عادی باید یک یا چند بازرس علی البدل نیز انتخاب کند تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفاء یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند، برخلاف اعضاء هیات مدیره که انتخاب علی البدل برای آن ها اامی نبود. ( ماده 146 ل. ا. ق. ت )

5- عزل بازرسان : بازرسان ، قبل از اتمام دوره بازرسی شان کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند. همان طور که مجمع عمومی بازرسان را انتخاب می کند، مجمع عمومی عادی نیز می تواند پیش از موعد آنان را عزل نماید. ( ماده 144 ل. ا. ق. ت )

6- شیوه عزل بازرسان : عزل بازرسان نیز به رای اکثریت مطلق ( نصف به علاوه یک ) حاضرین در جلسه مجمع است. البته برای عزل آن ها باید جایگزین آن ها انتخاب گردد. ( ماده 144 ل. ا. ق. ت )

7- انتخاب مجدد اشخاص به بازرسی بلامانع است ، همان طور که انتخاب مجدد اعضاء هیات مدیره بلامانع بود.

8- در صورت انقضاء مدت ماموریت بازرسان، ماموریت بازرسان منقضی می گردد برخلاف اعضاء هیات مدیره که تا زمان انتخاب مدیران جدید، مدیران سابق کماکان مسئول اداره شرکت خواهند بود.

9- مدت بازرسی : یک سال می باشد، برخلاف مدت مدیریت اعضاء هیات مدیره که دو سال بود.

با تأمل در سیر تکاملی تمدن ها متوجه می شویم که انسان ها در ادوار مختلف، همواره متناسب با سطح فرهنگ خود به دنبال زیبایی و تزئینات بوده و برای ایجاد این تزئینات از طبیعت و محیط اطراف بهره گرفته اند.

در طی قرن ها از فرهنگی به فرهنگ دیگر، مواد کمیاب و زیبا مانند: صدف، استخوان، سنگریزه، عاج، پنجه حیوانات، چوب، سنگ، مروارید، مرجان، مینا مواد قیمتی نامیده می شدند. از این مواد متناسب با طبیعت محل زندگی و فرهنگ در تزئینات بهره گرفته می شد.

دراین میان ایران همواره سردمدار فرهنگ و تمدن بوده و دارای سنن خاص خود در طراحی و استفاده از جواهرات بوده است .

با توجه به آنچه آمد، در این مقاله جهت آشنایی ذهن خوانندگان، ابتدا به جواهر و تاریخچه ی آن اشاره ی خواهیم داشت و سپس وارد بحث اصلی می شویم.

• جواهر:

مجموعه ای از کانی های طبیعی، سنگ ها، شبه کانی یا شبه سنگ ها و فسیل های قیمتی ک نیمه قیمتی با منشأ معدنی و غیر معدنی است که از جمال و دلربایی بسیاری برخوردار بوده و مقبولیت عام دارند.

• تاریخچه جواهرات :

جواهرات در ایران، تاریخچه کهن و پر فراز و نشیبی دارد. در ایران باستان، از جواهرات علاوه بر زیبایی برای رفع بلا و طلسم خدایان بد سرشت استفاده می شد. همچنین جواهرات نشان دهنده مقام اجتماعی شخص و اصالت خانوادگی او نیز بود.

در ایران برای ساخت جواهرات از طلا، نقره، برنز و سنگ های رنگی استفاده می شده است و از آن جا که ایرانیان اهمیت زیادی به تجمل و آراستگی می دادند، از نظر جواهرات برای تزئین لباس ها، آرایش مو و ساخت ظروف استفاده می کردند و از این نظر ایرانیانیان در هر دوره تاریخی دارای سبک و نقش و نگاره های ویژه ای شدند.

جواهرات و زیورآلات از دیرباز در ایران به عنوان قطعه ای از لباس در میان اقوام مختلف مطرح بوده است. مردم ایل قشقایی و عرب های منطقه خوزستان بیشترین استفاده کنندگان از جواهرات و زیورآلات بوده اند. جواهرات در میان مردم قشقایی شامل گردنبند مهلو، گردنبند میخک، مهره ای و عنبردان و بازوبند است.

با گام نهادن به قرن بیستم صنعت جواهرسازی ایران وارد عصر جدیدی شد. به هر صورت تاریخ جواهرات ایران سرشار از غرور و افتخارات فراوان برای سازندگان و هنرمندان این صنف و صنعت است و نشان می داد که همواره در طول تاریخ این کشور جواهرسازان هنرمند ایرانی با خلق آفرینش های بی نظیر و بی همتا توانسته اند توجه جهانیان را به خود جلب کنند.

• مدارک لازم برای ثبت برند جواهرات :

_ تکمیل دو نسخه اظهارنامه علامت

_ مدارک هویت متقاضی

الف) اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کارت ملی

ب) اشخاص حقوقی: آخرین رومه رسمی ، تصویر شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء

_ مدارک نماینده قانونی: در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی ( وکیل، دارنده یا دارندگان حق امضاء برای اشخاص حقوقی و …) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.

_ ده نمونه گرافیکی با تصویر ازعلامت درخواست حداکثر در ابعاد 10×10 سانتی متر

_ در صورت سه بعدی بودن علامت، ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.

_ ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط به عنوان مثال : جواز اعلامیه تأسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت. وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا پروانه کسب و…

_ استفاده از حق تقدم: در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر تا 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوطه به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف مدت 15روز از آن تاریخ تسلیم نمایند.

_ نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تأییدیه مقام صلاحیت دار

_ رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی :

الف) هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی

ب) معادل ارزی کلیه هزینه ها و تعرفه های ثبتی علامت بر مبنای فرانک سوئیس میبایست به شماره حساب ارزی به نام خدمات ثبتی اداره کل مالکیت صنعتی واریز گردد.

• فرآیند ثبت برند جواهرات :

1) متقاضی باید پس از جمع آوری مدارک مورد نیاز و مراجعه به سایت اداره مالکیت صنعتی، اداره ثبت علائم تجاری از طریق گزینه ثبت اظهارنامه علامت تجاری نسبت به تکمیل اظهارنامه به صورت گام به گام اقدام کند.

2) وارد کردن اطلاعات اظهارنامه اعم از شماره تلفن ثابت و همراه و آدرس ایمیل به صورت دقیق و صحیح برای پیگیری پرونده پس از دریافت شماره اظهارنامه ضروری می باشد.

3) در مرحله بعد باید تصویر تمامی مدارک متقاضی به همراه مجوزها و تصویری از علامت به ترتیب بارگزاری شوند.

4) سپس متقاضی باید کلیه اطلاعات و ضمائم بارگزاری شده را به دقت بازبینی نموده و از صحت اطلاعات اطمینان حاصل نماید.

5) پس از تایید اطلاعات، باید متقاضی به درگاه اینترنتی بانک متصل شده و اقدام به واریز هزینه های ثبت اظهارنامه نماید.

6) بعد از واریز هزینه، شماره اظهارنامه به متقاضی داده می شود.

7) پس از بررسی اظهارنامه توسط کارشناس ، در صورت وجود نقص در مدارک، از طریق ابلاغیه ای به مالک اعلام می گردد. و در صورت کامل بودن مدارک اگر برای نام تجاری سابقه ای وجود نداشته باشد، آگهی در رومه رسمی صادر می گردد.

8) پس از انتشار آگهی رسمی، متقاضی با مراجعه به اداره ثبت علامت تجاری نسبت به دریافت گواهینامه ثبت علامت تجاری خود اقدام می نماید.

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.

در جلسه مجمع عمومی موسسین کلیه موسسین و پذیره نویسان حق حضور و حق رای دارند و هر سهم دارای یک رای است. جلسه ، نخست به وسیله یک نفر رییس سمی که از بین حاضران انتخاب می گردد، اداره می شود. سپس به انتخای هیات رییسه مرکب از یک رییس، یک منشی و دو نفر ناظر اقدام می گردد. انتخاب به اکثریت نسبی به عمل می آید. رییس مجمع و ناظران از بین موسسین و پذیره نویسان انتخاب می گردند، ولی منشی جلسه ممکن است از بین آن ها نباشد.

وظایف و اختیارات مجمع عمومی موسسین عبارت است از :

1- زسیدگی به گزارش موسسین و تصویب آن و رسیدگی به کلیه اوراق سهام و پذیره نویسان

2- احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و اطمینان از پرداخت اقلاَ 35% اعهدات پذیره نویسان

3- رسیدگی آورده های غیرنقدی و مزایای مطالبه شده موسسین

4- تصویب اساسنامه شرکت و در صورت وم اصلاح آن

5- انتخاب اعضای اولین هیات مدیره و انتخاب اولین بازرس یا بازرسان ( اعم از اصلی و علی البدل ) به تعداد و شرایط و به مدت مقرر در اساسنامه مصوب (انتخاب اعضای هیات مدیره و بازرس یا بازرسان بعدی با مجمع عمومی عادی خواهد بود . چون برای ثبت شرکت لازم است که شرکت دارای هیات مدیره و بازرس یا بازرسان بوده و اسامی و مشخصات و اعلام قبولی اعضای هیات مدیره و بازرس یا بازرسان جزو مدارک دیگر به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردد، لاجرم باید انتخاب آن ها به وسیله مجمع عمومی موسسین انجام گیرد.

6- تعیین رومه کثیرالانتشاری که هرگونه دعوت و اطلاعیه بعدی برای صاحبان سهام ، تا تشکیل مجمع عمومی سالانه، در آن منتشر خواهد شد.

به موجب تبصره ماده 17 لایحه اصلاح قانون تجارت ، هر گونه دعوت و اطلاعیه برای صاحبان سهام ، تا تشکیل مجمع عمومی عادی سالیانه، علاوه بر رومه کثیرالانتشار مزبور، در رومه کثیرالانتشار دیگری که از طرف " وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی " تعیین می شود، درج و نشر خواهد شد.

برابر ماده 74 لایحه قانونی، مجمع عمومی موسسین ، ابتدا به گزارش موسسین شرکت رسیدگی و در صورت وم آن را تصویب می نماید. سپس ضمن احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبلغ لازم به تصویب طرح اساسنامه شرکت و در صورت وم به اصلاح آن مبادرت می ورزد. سرانجام مجمع مذکور، اولین مدیران و بازرسان یا بازرس شرکت را انتخاب و رومه کثیرالانتشارری برای آگهی های بعدی شرکت تعیین می نماید.

برابر ماده 75 لایحه قانونی حد نصاب لازم برای تشکیل مجمع عمومی موسسین عبارت است از :

در دعوت اول، حضور عده ای از پذیره نویسان که حداقل نصف سرمایه شرکت را تعهد داشته باشند.

در دعوت دوم ، چنانچه در نخستین دعوت حد نصاب مذکور حاصل نشد، موسسین برای بار دوم مجمع عمومی را دعوت می نمایند؛ مشروط بر اینکه لااقل 20 روز قبل از انعقاد مجمع، آگهی دعوت آن با قید دستور جلسه قبل و نتیجه دعوت اول در رومه کثیرالانتشار که در اعلامیه پذیره نویسی معین شده است، منتشر گردد. در این مجمع حضور لااقل 3/1 سرمایه شرکت اامی است.

در دعوت سوم ، چنانچه در سومین دعوت اکثریت لازم ( صاحبان ثلث سرمایه شرکت ) در مجمع سومی حاضر نشدند، موسسین باید عدم تشکیل شرکت را اعلام نمایند.

در هر یک از مجامع فوق کلیه تصمیمات باید به اکثریت 3/2 رای حاضر در جلسه اتخاذ گردد. یکی از ویژگی های شرکت ها این است که شرکاء قصد مشارکت داشته باشند. در شرکتی که با سه دعوت حاضر نشود، بهتر است آن شرکت تشکیل نشود. اما اگر حتی یک نفر بیاید و این یک مفر صاحب ثلث سرمایه شرکت باشد، شرکت تشکیل می شود. پس در حد تصاب ، اکثریت رای مهم هواهد بود.

در حقیقت منظور حضور کسانی است که سرمایه شرکت را متعهد کرده باشند. پذیره نویس به عنوان تعهد کننده سهام و موسسین هم جزء متعهدان سهام هستند.

به موجب تبصره ماده 75، در مجمع عمومی موسسین هر سهم دارای یک رای می باشد. یعنی هر سهم بیش از یک رای نخواهد داشت و هیچ کس را هم نمی توان از حضور در مجمع منع کرد.

در مجمع عمومی عادی و فوق العاده ، قانونگذار این تبصره را مقرر نکرده هو این موجب تخلفاتی در اساسنامه می شود . در فرانسه در مجمع عمومی فوق العاده هم هر سهم دارای یک رای است.

البته ممکن است سهم تجزیه شده باشد و صاحبان سهم ترتیبی اتخاذ کرده باشند، که این سهم به اجزاء کوچکتری تقسیم شود. اما افرادی که دارای قطعات سهم هستند ، همه با هم یک رای دارند. لازم به ذکر است که در عمل، در شرکت ها سهام تجزیه نمی شود.

یکی از کارهایی که مجمع عمومی موسسین باید انجام دهد، تقویم آورده های غیرنقدی است. قانون گذار در مواد 76، 77 و 78 لایحه قانونی تقویم واقعی سرمایه غیرنقد شرکت و بررسی مزایایی که موسسین برای خود در نظر گرفته اند، پیش بینی نموده است.

به موجب ماده 76، هر گاه یک یا چند نفر از موسسین آورده غیرنقدی داشته باشند ، موسسین باید قبل از اقدام به دعوت مجمع عمومی موسسین، نظر کتبی کارشناس رسمی وزارت دادگستری را در مورد ارزیابی آورده های غیرنقد جلب و آن را جزء گزارش اقدامات خود در اختیارات مجمع عمومی موسسین قرار دهند. چنانچه موسسین برای خود مزایایی مطالبه کرده باشند، باید توجیه آن به ضمیمه گزارش مزبور به مجمع موسسین تقدیم گردد.

به موجب ماده 77، صاحبان آورده غیرنقدی و همچنین کسانی که مزایای خااصی برای خود مطالبه کرده اند به هنگام رسیدگی مجمع موسسین به گزارش مربوط به موارد مذکور، از حق رای محروم می باشند.

به موجب ماده 78، مجمع عمومی موسسین نمی تواند آورده های غیرنقد را بیشتر از مبلغ ارزیابی شده از طرف کارشناسرسمی دادگستری، مورد قبول قرار دهد. زیرا اموال شرکت، وثیقه طلب طلب کاران است. بنابراین، باید برای حفظ حقوق طلب کاران، آورده غیرنقدی باید توسط کارشناس رسمی دادگستری تقویم شود. البته دارایی و اموال غیرنقدی به کمتر از نظر کارشناس دادگستری می تواند تقویم شود. در آن صورت شخصی که مال او به کم تقویم شده می تواند مابه التفاوت را بدهد و سهم را بگیرد و یا می تواند اموال را پس بگیرد. هم چنین می توان به اندازه ای که اموال کم تقویم شده، از تعداد سهام پذیره نویس کم کرد. در آن حالت، در صورتی شرکت تشکیل می شود که این مابقی سهام خریداری یا تعهد کرده باشند.

به موجب ماده 81، قانون گذار صراحتاَ اعلام می دارد، اگر کلیه سهام شرکت تعهد نشده باشد، شرکت تشکیل نمی شود. در این صورت دیگر پذیره نویسان می توانند به شرکت مراجعه کرده و پول خود را پس بگیرند.

 

شرکت های سهامی به وسیله هیئت مدیره اداره می شوند. ولی برای امور جاری تجارت و کار شرکت باید یک نفر متصدی عمل باشد. مراجعین به شرکت نمی توانند برای انجام کارهای روزمره به تمام افراد هیئت مدیره مراجعه نمایند. هر گاه همه اعضای هیئت مدیره بخواهند به کلیه کارها رسیدگی کنند، این شیوه باعث کندی کار و از دست دادن منفعت خواهد شد. بنابراین یکی از آن ها یا شخصی خارج از هیئت مدیره به سمت مدیر عامل انتخاب می شود که اختیار خرید و فروش یا حق امضای اوراق تجاری را خواهد داشت.

طبق ماده ( 124 ) لایحه قانونی، هیئت مدیره باید یک نفر شخص حقیقی را به مدیریت عامل شرکت انتخاب کنند و حدود اختیارات و مدت تصدی و حق احمه او را تعیین کنند.

در صورتی که مدیر عامل عضو هیئت مدیره باشد؛ دوره مدیریت عامل او از مدت عضویت او در هیئت مدیره بیشتر نخواهد بود. مدیر عامل شرکت نمی تواند در عین حال رئیس هیئت مدیره همان شرکت باشد؛ مگر این که مجمع عمومی با اکثریت سه چهارم آراء حاضرین در جلسه، آن را تصویب کند.

هیئت مدیره می تواند هر موقع که بخواهد، مدیر عامل را عزل کند . هیچکس نمی تواند در عین حال مدیریت عامل بیش از یک شرکت را داشته باشد. ضمناَ مدیر عامل ممکن است شخصی غیر از شرکاء و از خارج از شرکت باشد. کسی که به عنوان مدیر عامل انتخاب می شود؛ نباید هیچگونه سابقه سوئی که شرح آن بر اساس ماده ( 111) قانون تجارت و به عنوان " چه اشخاصی که نمی توانند به عضویت هیئت مدیره شرکت های سهامی انتخاب شوند " ارائه گردید؛ به عنوان مدیر عامل در شرکت های سهامی اشتغال یابند. علاوه بر موارد مندرج در ماده ( 111) قانون تجارت ، هیچ شخصی نمی تواند همزمان مدیر عامل شرکت دیگری نیز باشد. این مطلب از محدودیت هایی است که علاوه بر محدودیت های مندرج در ماده ( 111) قانون تجارت، در مورد مدیران عامل مطرح است.

به موجب ماده 125 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 : " مدیر عامل شرکت در حدود اختیاراتی که توسط هیئت مدیره به او تفویض شده است نماینده شرکت محسوب و از طرف شرکت حق امضا دارد ". در نتیجه، مبادرت به هرگونه اقدامی که صراحتاَ به وی تفویض نگردیده خروج از اختیار و بی اثر تلقی می گردد.

طبق ماده ( 128 ) لایحه قانونی : نام ، مشخصات و حدود اختیارات مدیر عامل باید با ارسال نسخه ای از صورتجلسه هیئت مدیره به مرجع ثبت شرکت ها اعلام گردد و تا پس از ثبت در مرجع مذکور، در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشار شرکت، آگهی شود.

در نتیجه، اشخاص ثالث که با اعتماد به ظاهر با مدیر عامل به عنوان نماینده شرکت معاملاتی انجام داده اند و بعداَ شرکت از اجرای آن معاملات، به علت خروج مدیر عامل از چهارچوب اختیارات خود سرباز می زند، نمی توانند نسبت به شرکت ادعایی مطرح سازند. چرا که در غیر این صورت، ذکر تعیین حدود اختیار در ماده 124 و تاکید به اینکه مدیر عامل تنها در حدود اختیارات تفویضی نماینده شرکت محسوب شده و از طرف آن حق امضا دارد در ماده 125 و سرانجام اام به اعلام حدود اختیار مدیر عامل به اداره ثبت شرکت ها جهت آگهی برای عموم در ماده 128، احکامی بیهوده خواهند بود.

تعیین حق احمه برای مدیر عامل

برخلاف مقررات مربوط به هیئت مدیره، در ماده 124 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، تعیین حق احمه مدیر عامل بر عهده هیئت مدیره گذاشته شده است. زیرا که انتخاب مدیر عامل بر اساس تشخیص صلاحیت های وی از سوی هیئت مدیره انجام می پذیرد. لذا مرجع اخیر نیز بایستی جهت تعیین حق احمه مدیر عامل صلاحیتدار شناخته شود. البته، با توجه به تبعیت هیئت مدیره از مجمع عمومی، معمولاَ تعیین حق احمه مدیر عامل به وسیله هیئت مدیره بر اساس رهنمودهای دیکته شده از سوی مجمع صورت می گیرد.

با این حال، بایستی این نکته بسیار مهم را در نظر داشت که قانون کار و مقررات آمره حاکم بر روابط کارگر و کارفرما در سال 1347 که لایحه اصلاحی قانون تجارت به تصویب رسید هنوز وجود نداشت.

متقاضیان محترم ثبت شرکت با موضوع ترابری و حمل و نقل بین شهری و یا جاده ای بین المللی کالا و مسافر اعم از زمینی، هوایی و دریایی ، نیاز به اخذ مجوز از " وزارت راه و شهرسازی " دارند. این وزارت خانه، پس از بررسی شرایط متقاضیان ، در صورت تایید صلاحیت های مربوطه مجوزهای لازم را صادر می نماید.

پس از اخذ مجوز می توان نسبت به ثبت شرکت اقدام نمود. لازم به ذکر است در حال حاضر با توجه به فرایند الکترونیکی شدن ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری ، کلیه تقاضاهای مربوط به تاسیس و تغییرات شرکت ها و موسسات غیرتجاری از طریق سامانه اداره مربوطه پذیرفته می شود. در شیوه جدید، متقاضی ثبت شرکت ها درخواست پذیرش انواع ثبت تاسیس و تغییرات شرکت ها را از طریق سامانه جامع ثبت شرکت ها انجام داده ، سپس نسبت به ارسال مدارک به آدرس تعیین شده اقدام می نماید.

مرجع ثبت شرکت ها ، پس از بررسی مدارک ارائه شده و در صورت کامل بودن مدارک ، نسبت به ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها اقدام نموده و مراتب ثبت کردن شرکت را در رومه رسمی کشور و یکی از رومه های کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت ، جهت اطلاع عموم آگهی می نماید.

در ادامه، به بررسی نکات مهم در ثبت شرکت حمل و نقل می پردازیم. علاقه مندان ، علاوه بر مطالعه این نوشتار می توانند مقالات ذیل را نیز مطالعه نمایند :

- ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی کالا در ایران

- مراحل ثبت شرکت از " الف " تا " ی "

• ضوابط قانونی انتخاب نام شرکت حمل و نقل

انتخاب نام مناسب جهت ثبت کردن شرکت مستم رعایت برخی اصول به شرح ذیل می باشد :

1) نام شرکت باید از 3 سیلاب خاص تشکیل شود که مستند آن در لغت نامه دهخدا موجود باشد و حتماَ باید ریشه فارسی داشته باشد.

2) لاتین نباشد.

3) منافات و تضادی با شئون انقلاب اسلامی نداشته باشد.

4) تکراری نباشد. ( در نام شرکت باید دقت شود که مشابه نام شرکت های ثبت شده نباشد در غیر این صورت نام پیشنهادی شما رد می شوند )

5) از اعداد به صورت حروف استفاده شود.

6) نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند، قابل تایید نمی باشند.

7) نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران، کشور، ناجا، نزاجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی قابلیت ثبت ندارند.

8) نام شرکت اغلب مرتبط با موضوع شرکت است. تمامی کسانی که قصد تاسیس چنین شرکتی را دارند می توانند در کنار نام هایی که برای شرکت خود پیشنهاد کرده اند، از کلماتی همچون سیر ، سفر ، حمل و نقل و گشت استفاده نمایند.

لازم به ذکر است ، طبق یخشنامه ثبتی شماره 46569 / 92 – 12/3/92 مدت اعتبار نام تعیین شده 90 روز می باشد. لذا می بایست کلیه مراحل ثبت تاسیس، امضای دفاتر و غیره در این بازه زمانی صورت پذیرد.

• نوع قالب ثبتی شرکت حمل و نقل

شرکت حمل و نقل را می توان در شکل شرکت با مسئولیت محدود و یا شرکت سهامی خاص به ثبت رساند. ذیلاَ به بررسی ویژگی ها و مدارک ثبت این شرکت ها می پردازیم :

مشخصات شرکت های سهامی خاص :

1) حداقل سرمایه در این شرکت ها، یک میلیون ریال است.

2) تعداد سهامداران شرکت سهامی خاص حداقل سه نفر می باشد.

3) حداقل تعداد مدیران ( هیئت مدیره ) سه نفر می باشد.

4) مبلغ اسمی هر سهم در شرکت سهامی خاص محدود نیست.

5) سهام شرکت سهامی خاص قابل عرضه در بورس نیست.

6) در شرکت های سهامی خاص، اوراق قرضه منتشر نمی شود.

7) انتقال سهام در این شرکت ها، مشروط به موافقت سایر شرکاء می باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :

1) اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره ثبت شرکت ها به صورت فرم چاپ شده است. 2 نسخه

2) اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود. 2 جلد

3) صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین. 2 برگ

4) صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب. 2 نسخه

5) فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان.

6) ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.

7) ارائه مجوز در صورت نیاز ( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)

8) ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.

9) ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.

10) انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.

مشخصات شرکت های با مسئولیت محدود :

1) در قانون تجارت ، برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود هیچ مبلغی تعیین نشده است. با این حال به صورت عرفی حداقل سرمایه اسمی مبلغ یک میلیون ریال می باشد.

2) حداقل تعداد شرکا، 2 نفر می باشد.

3) حداقل تعداد مدیران ، یک نفر می باشد.

4) برخلاف شرکت های سهامی، اولاَ مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاَ مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد.

5) سرمایه شرکت با مسئولیت محدود به شکل سهم الشرکه پرداخت می شود، بدون آنکه عنوان سهم داشته یا به شکل سهام با قیمت اسمی معین و متساوی درآمده باشد.

مدارک ثبت شرکت با مسئولیت محدود :

1) دو برگ شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران

2) دو برگ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران

3) دو جلد اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران

4) دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

5) دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

6) تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)

7) اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل

8) تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن

9) معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن

10) اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.

11) اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که این کار توسط وکیل صورت پذیرد.

• شرایط تاسیس شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا

در برخی موارد از متقاضیان ثبت این نوع شرکت آزمون تخصصی به عمل می آید. اشخاصی می توانند در آزمون تخصصی تاسیس شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا شرکت نمایند که دارای شرایط ذیل باشند :

الف) تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران

ب) متدین به یکی از ادیان رسمی کشور

ج) عدم سوء پیشینه کیفری که موجب محرومیت از حقوق اجتماعی گردد.

د) عدم اعتیاد به مواد مخدر

ه) انجام خدمت سربازی یا معافیت دائم

و) داشتن حداقل 25 سال سن

ز) داشتن حداقل دیپلم کامل متوسطه

ح) داشتن سابقه کار مفید اجرایی در امر حمل و نقل بین المللی به شرح ذیل :

دیپلم : 8 سال- کاردانی : 6 سال – کارشناسی : 4 سال – کارشناسی ارشد : 3 سال – دکترا : 2 سال

تبصره یک : در مورد افرادی که دارای مدرک دانشگاهی در زمینه حمل و نقل می باشند ، دو سال از سابقه تعیین شده در رده مدرک تحصیلی کسر می شود.

سابقه کار مفید به یکی از شیوه های ذیل احراز می گردد :

الف) تاییدیه وزارتخانه یا سازمانی که متقاضی دارای سوابق مفید اجرایی در حمل و نقل بین المللی بوده است ، با ارائه اسنادی از قبیل بازخریدی، بازنشستگی یا مستعفی شدن .

ب) رومه رسمی کشور مبنی بر عضویت متقاضی در هیئت مدیره شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا و یا اشتغال به سمت مدیریت عامل.

ج) تاییدیه سازمان تامین اجتماعی مبنی بر اینکه متقاضی در شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی به لحاظ اشتغال در امر حمل و نقل بین المللی کالا ، حق بیمه پرداخت نموده است.

تبصره دو : متقاضیان مشمول بند ج می بایست اشتغال عملی آن ها در زمینه کار مفید اجرایی حمل و نقل بین المللی مورد تایید انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل بین المللی قرار گیرد.

سابقه کار مفید به یکی از شیوه های ذیل احراز می گردد :

الف) تاییدیه وزارتخانه یا سازمانی که متقاضی دارای سوابقمفید اجرایی در حمل و نقل بین المللی بوده است، با ارائه اسنادی از قبیل بازخریدی یا بازنشستگی یا مستعفی شدن.

ب) رومه رسمی کشور مبنی بر عضویت متقاضی در هیات مدیره شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا و یا اشتغال به سمت مدیریت عامل .

ج) تاییدیه سازمان تامین اجتماعی مبنی بر اینکه متقاضی در شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی به لحاظ اشتغال در امر حمل و نقل بین المللی کالا حق بیمه پرداخت نموده است.

تبصره : متقاضیان مشمول بند ج می بایست اشتغال عملی آن ها در زمینه کار مفید اجرایی حمل و نقل بین المللی مورد تایید انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل بین المللی مربوط قرار گیرد.

متقاضیان در صورت قبولی در این آزمون ، می بایست ظرف حداکثر سه ماه از اعلام نتایج قبولی در آزمون ، نسبت به ارائه پیش نویس اساسنامه ، شرکتنامه و فهرست اسامی هیات موسس شرکت در شرف تاسیس و همچنین سند رسمی مالکیت یا اجاره دفتر کار به نام خود یا یکی از اعضای هیات موسس را به ضمیمه سایر اطلاعات مورد نیاز به سازمان ارائه تا پس از بررسی و تطبیق مدارک اجازه ثبت صادر گردد.

هیات موسس موظف است حداکثر ظرف مدت 6 ماه از تاریخ گرفتن مجوز ثبت نسبت به تاسیس شرکت اقدام و یک نسخه کامل مدارک ثبتی و آگهی تاسیس را که به تایید اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد به سازمان ارائه و تحویل دهد.

نکته 1) مدت مذکور در صورت ارائه دلایل منطقی برای یک دوره سه ماهه از تاریخ اتمام قابل تمدید می باشد.

نکته 2) چنانچه ظرف مهلت های مذکور شرکت به ثبت نرسد مجوز صادره کان لم یکن تلقی می گردد.

پروانه فعالیتی که اخذ می کنند به مدت 3 سال دارای اعتبار می باشد و چنانچه متقاضیان بخواهند مجدداَ این پروانه را تمدید کنند می بایست شرایط ذیل را دارا باشند :

- عدم تخلف قاچاق که این امر از مراجع قضایی مورد بررسی قرار می گیرد.

- سازمان صنایع و معادن فعالیتتان را مورد بررسی قرار می دهند که این فعالیت باید مورد تایید واقع شود.

- شرکت داشتن در همایش ها و یا دوره های آموزشی که سازمان مربوطه برگزار می کنند.

مدارکی که مدیر عامل و هیات مدیره باید ارائه دهند عبارت است از :

1) ارائه تصویر شناسنامه و کارت ملی

2) ارائه اصل و تصویر کارت پایان خدمت

3) ارائه عکس سه در چهار

4) ارائه عدم اعتیاد و برگه عدم سوء پیشینه

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت حمل و نقل برای سایر اعضا :

1) کپی شناسنامه و کارت ملی اعضا

2) گواهی پایان خدمت نظام وظیفه عمومی یا معافیت

3) گواهی عدم سوء پیشینه کیفری

 

یکی از انواع شرکت های تجاری، شرکت سهامی خاص است. شرکت سهامی خاص، شرکتی است بازرگانی که تمام سرمایه آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام،محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.

همان طور که می دانیم، هر شرکتی که تشکیل می شود موقعی دارای رسمیت است که به ثبت رسیده باشد. در حقوق ایران، شرکت سهامی خاص مانند شرکت سهامی عام، ابتدا تاسیس می شود و سپس به ثبت می رسد. با ثبت شرکت سهامی خاص در مرجع ثبت شرکت ها، می توان از مزایای ذیل استفاده نمود :

1. استفاده از وجوه تادیه شده به نام شرکت در شرف تاسیس

2. صدور ورقه سهم یا گواهی نامه موقت سهم

3. تبدیل سهامی خاص به عام

4. انتشار اوراق قرضه و اوراق مشارکت

موسسین این گونه شرکت ها بدون نیاز به پذیره نویسی و جذب بخشی از سرمایه توسط مردم با شرایط سهل تر نسبت به شرکت سهامی عام تشکیل می شوند. به این معنی که اعلام تعهد پرداخت سرمایه توسط سهامداران در صورتجلسه ای که به امضاء کلیه آن ها می رسد قید می شود و هرکس در مقابل نام خود میزان سرمایه تعهدی و مبلغی را که حاضر است فوراَ پرداخت کند نوشته و امضاء می کند.

شرکت سهامی خاص همچنین دارای ارکان سه گانه است که عبارتند از :

1. رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی )

2. رکن اداره کننده ( هیات مدیره )

3. رکن کنترل کننده ( بازرس یا بازرسان )

قالب شرکت سهامی خاص  برای تعداد شرکای زیاد و سرمایه های بزرگ تر طراحی شده است. چرا که، سازو کار اداره شرکت سهامی خاص به گونه ای است که برای گرد آمدن تعداد زیادی شریک مناسب است. در این مقاله، برآنیم تا علاوه بر ذکر نکات کلیدی در ثبت شرکت سهامی خاص، به مدارک و روند ثبت این نوع شرکت بپردازیم.

نام شرکت سهامی خاص

در شرکت سهامی که به طور معمول نام شرکت متاثر از نوع فعالیت یا محل جغرافیایی استقرار و یا ترکیبی از هر دو موضوع است موارد ذیل باید رعایت شود .

الف- کلمه عام یا خاص در نام شرکت قید شود.

ب- نام هیچیک از شرکاء در نام شرکت درج نشود.

استفاده از واژه عام یا خاص در نام شرکت و پرهیز از درج نام شرکاء در نام شرکت به منظور تبیین موضوع و آشنایی ذهن مخاطب و طرف تجاری شرکت با توجه به نوع و حیطه مسئولیت شرکاء و سهامداران که در شرکت های سهامی محدود به میزان آورده آن ها است.

تعداد شرکا

اگرچه در شرکت مدنی حضور 2 شریک کفایت می کند ولی به موجب ماده 3 لایحه قانون تجارت، " در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد ".

شرکت های سهامی خاص برای ثبت شرکت نیاز به 3 نفر سهامدار شرکتی ( حداقل ) و 2 نفر بازرس دارند.

بازرسان مجاز باید دارای شرایط ذیل باشد:

1- حسن شهرت و عدم محکومیت کیفری موثر

2- حداقل مدرک تحصیلی لیسانس در یکی از رشته های متناسب با وظایف محوله

3- داشتن حداقل 5 سال سابقه کار مفید

4- عدم اشتغال به نمایندگی در مجلس شورای اسلامی

افراد ممنوع الانتخاب به سمت بازرس :

طبق ماده 147 اشخاص ذیل نمی توانند به سمت بازرسی شرکت سهامی انتخاب شوند:

1- اشخاص مذکور در ماده ی 111 قانون تجارت(محجورین،ورشکستگان و محرومین از حقوق اجتماعی)

2- مدیران و مدیر عامل شرکت

3- اقرباء سببی یا نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم

4- هر شخصی که خود یا همسر از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد.

اساسنامه شرکت سهامی

شرکت سهامی باید دارای اساسنامه باشد . اساسنامه ، قانون اساسی شرکت است که مبین حقوق و تکلیف و اختیارات ارکان شرکت یعنی مجامع عمومی، مدیران و بازرسان و سهامداران می باشد. در بندهای 1 تا 4 هویت و اطلاعات کلی شرکت، در بندهای 5 تا 11 سرمایه و سهام شرکت، بندهای 11 تا 14 در خصوص مجامع عمومی، بندهای 15 تا 17 در خصوص هیات مدیره، بند بازرس ، بند 19 امور مالی ، بند 20 انحلال و بند 21 در رابطه با تغییر اساسنامه می باشد.

در ماده 8 لایحه قانونی مصوب 24/12/48 در خصوص اساسنامه چنین آمده است:

طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و مشتمل بر مطالب ذیل باشد:

نام شرکت – موضوع شرکت بطور صریح و منجز- مدت شرکت – مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد – مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک – تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتیکه ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات اینگونه سهام – تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال م نخواهد بود – نحوه انتقال سهام بانام – طریقه تبدیل سهام بانام به سهام بی نام و بالعکس – در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن – شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت – مواقع و ترتیب دعوت مجمع عمومی – مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها – طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی – تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا اسعفا می کند یا محجور یا معزول یا به جهات قانونی ممنوع می گردند – تعیین وظایف و حدود اختیارت مدیران – تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند – قید اینکه شریکت یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوه انتخاب و مدت ماموریت بازرس – تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه – نحوه انحلال اختیاری یشرکت و ترتیب تصفیه امور آن – نحوه تغییر اساسنامه

نکته : از آنجا که طرح و تصویب اساسنامه و انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین رومه و تنظیم اظهارنامه و … وماَ باید توسط کلیه موسسین انجام گیرد چنین استباط می شود که در شرکت های سهامی خاص کلیه تصمیمات در بدو تاسیس باید به اتفاق آراء اتخاذ گردد.

سرمایه ثبت شرکت سهامی خاص

– سرمایه شرکت سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد. یعنی حداقل سرمایه یک میلیون ریال است ولی در مورد افزایش یا حداکثر آن محدودیتی وجود ندارد.

– سرمایه شرکت صرفاَ توسط موسسین تامین می شود.

– در بدو تاسیس حداقل 35 درصد سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.

– صورت سرمایه غیرنقدی ( در صورت وجود ) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.

– هر گاه به علل و موجباتی سرمایه شرکت از این مبلغ کمتر شود شرکاء باید آن را تامین نمایند و یا اینکه آن را تبدیل به شرکت تضامنی یا مسئولیت محدود بنمایند.

– سرمایه باید شامل اوراق سهام باشد.

سهام و انواع آن

سهام جمع سهم است به معنای برگ رسید و به مبلغی از سرمایه یک کارخانه یا شرکت گفته می شود. سهم به معنای بهره، نصیب و حظ آمده است. سهام به معنای حصه مشارکت در هر نوع مشارکت و دارایی مشترک گفته می شود و همچنین به معنی حصه شریک در مال مشترک و سندی است که حکایت از مالکیت حصه معین در شرکت تجاری به نام شرکت سهامی کند و صاحب سهم از تمام مزایای مقرر در اساسنامه شرکت استفاده می کند.

انواع سهام در شرکت های سهامی عام و خاص، شامل موارد ذیل می باشد :

1- در تبصره های ( 1 ) و ( 2 ) ماده ( 24 ) لایحه قانونی، انواع سهم به این ترتیب قید شده است. ( سهم ممکن است " بانام " یا " بی نام " باشد.

2- سهام ممتاز

3- سهام نقدی و غیرنقدی

4- سهام موسس

موضوع فعالیت شرکت سهامی

به موجب بند 2 ماده 8 لایحه ، " موضوع شرکت به طور صریح و منجز " از بندهای اامی اساسنامه می باشد. اامی نیست که موضوع فعالیت شرکت سهامی عملیات بازرگانی ماده 2 قانون تجارت باشد، زیرا شرکت های سهامی عام و خاص از شرکت های شکلاَ تجاری محسوب شده و در هر صورت شرکت سهامی، شرکت بازرگانی می باشد.

مدارک ثبت شرکت سهامی خاص

برای ثبت شرکت سهامی خاص باید مدارک ذیل به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود.

1- اساسنامه شرکت که باید به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.

2- اظهارنامه مبنی بر اینکه کلیه سهام شرکت را اعم از نقدی و غیرنقدی سهامداران تایید و امضاء نموده اند.

3- سرمایه نقدی شرکت حداقل از سی و پنج درصد کل سهام کمتر نباشد.

4- در صورتی که تمام سرمایه نقد باشد باید پرداخت شده باشد.

5- در صورتی که قسمتی از سرمایه غیرنقدی باشد باید ارزیابی ( تقویم ) و به طور جداگانه در اظهارنامه درج شده باشد.

6- هر گاه شرکت دارای سهام ممتاز باشد باید نوع امتیازات و علت آن به طور واضح در اظهارنامه درج گردد.

7- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت در صورت جلسه ای درج شود و به امضاء کلیه سهامداران برسد.

8- قبول سمت مدیران و بازرسان شرکت باید به طور کتبی باشد تا معلوم شود که مدیران و بازرسان به تکالیف و وظایف و مسئولیت های خود واقف بوده اند.

مراحل ثبت شرکت سهامی خاص

ثبت شرکت سهامی خاص با ثبت الکترونیکی در اداره ثبت شرکت ها و از طریق سامانه ثبت شرکت ها انجام می شود. با ورود به سامانه نامبرده ، نسبت به  درج 5 نام ( به ترتیب اولویت ) و تکمیل اطلاعات خواسته شده اقدام نمایید.نام هایی را انتخاب کنید که الف) دارا معنا و مفهوم باشد . ب) با فرهنگ اسلامی مطابقت داشته باشد. ج) سابقه ثبت نداشته باشد.

پس از تایید اینترنتی، می بایست مدارک مورد نیاز از طریق پست تحویل واحد پذیرش اداره ثبت شرکت ها گردد. در این مرحله، لازم است بارکدپستی در سامانه درج شود.

چنانچه مدارک تقدیمی کامل بوده و نقصی نداشت کارشناس مربوطه نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام می نماید که در اینصورت باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت نیک با در دست داشتن اصل شناسنامه و کارت ملی، برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره ثبت مراجعه نماید.

در انتها، می بایست خلاصه مفاد اساسنامه ظرف مدت یکماه در رومه رسمی کشور و در یک رومه کثیرالانتشار درج و منتشر شود.

  

سیستم های حمل و نقل از جمله بخش های مهم و اساسی در هر کشور محسوب می شوند. با افزایش روزافزون جمعیت و در نتیجه افزایش بیش از پیش تقاضای حمل و نقل ، اهمیت شکل گیری مجموعه های حمل و نقل بیش از پیش نمایان شده است. در این راستا ، راه اندازی و ثبت شرکت های حمل و نقل از جمله اقدامات مهم و اصولی است که می تواند در جهت رفع نیازهای افراد و آسایش و راحتی آن ها بسیار کارساز باشد.

برای ثبت شرکت حمل و نقل درون شهری لازم است قبل از هر کاری با اصول و قواعد و قوانین و مراحل ثبت شرکت آشنا باشید. ما در این مطلب سعی نموده ایم تا شما عزیزان را با این مراحل آشنا نماییم . خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :

- ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی کالا در ایران

- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت

- نحوه ی ثبت شرکت به صورت آنلاین در سایت اداره ثبت شرکت ها

• اقدامات لازم برای ثبت شرکت حمل و نقل درون شهری چیست ؟

جهت انجام این کار، ابتدائاَ لازم است تا محدوده ی کاری شرکت اعم از ( محدوده ی شهری ، محدوده ی بین شهری و یا در سطح بین المللی ) تعیین و مشخص گردد.

خدمات حمل و نقل " درون شهری " از جمله موضوعاتی است که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان ها و ارگان ها به ثبت می رسند. لذا در صورتی که افراد بخواهند شرکت حمل و نقل درون شهری تاسیس نمایند، می توانند بدون اخذ مجوز در زمان ثبت این نوع شرکت اقدام نمایند. ( لازم به ذکر است، ثبت کردن شرکت حمل و نقل درون شهری برای عموم افراد آزاد می باشد) .

پس از انتخاب موضوع و تعیین محدوده ی شرکت ، صحبت از نوع شرکت به میان می آید. منظور از نوع شرکت به این معنی است که تمایل شما به ثبت چه نوع شرکتی می باشد . جهت ثبت شرکت قالب های متعددی ( نظیر شرکت با مسئولیت محدود، سهامی خاص ، تضامنی و . ) وجود دارد که می توان با توجه به تعداد اعضا و نوع فعالیت مورد نظر قالب ثبتی مناسب را انتخاب نمود. با این وجود، شرکت های حمل و نقل درون شهری اکثراَ در قالب شرکت با مسئولیت محدود به ثبت می رسند . زیرا :

- شرکت های با مسئولیت محدود را می توان با حداقل دو شریک تشکیل داد.

- تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، بسیار ساده تر از تشکیل شرکت سهامی و حتی شرکت سهامی خاص است. اداره کردن شرکت با مسئولیت محدود نیز آسان تر است و معمولاَ توسط یک یا دو مدیر انجام می شود.

- ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، علی الاصول با مبلغ کمی سرمایه هم میسر است.

- مسئولیت شرکای شرکت با مسئولیت محدود ، فقط تا میزان ( نه نسبت ) سرمایه خود در برابر قروض و تعهدات شرکت است. زیرا شرکت با مسئولیت محدود از شرکت های سرمایه ای می باشد. مثلاَ با فرض وجود 4 شریک و 100 میلیون سرمایه برای هر شریک، شرکت یک میلیارد بدهی داشته باشد، مسئولیت شرکا فقط تا میزانی است که در شرکت وارد کرده اند و نسبت به مازاد آن مسئولیتی ندارند.

در ادامه به تشریح شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص می پردازیم.

معرفی شرکت با مسئولیت محدود و مدارک مورد نیاز ثبت آن :

به موجب ماده 94 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می شود و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعدات شرکت است.

تشکیل شرکت با مسئولیت محدود موکول به حدوث دو امر است :

الف) شرکتنامه نوشته و امضاء شده باشد.

ب) سرمایه تماماَ تادیه و پرداخت شده باشد.

در شرکت های با مسئولیت محدود برخلاف شرکت های سهامی، کل سرمایه نقدی می بایست در ابتدا پرداخت شده و سهم الشرکه غیرنقدی نیز ارزیابی و تسلیم شده باشد. در نام شرکت با مسئولیت محدود ، رعایت دو شرط ذیل اامی است :

1) عبارت " با مسئولیت محدود " می بایست در آن قید شود. در غیر این صورت شرکت مذکور در برابر اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب شده و تابع مقررات آن خواهد بود.

2) در نام شرکت نبایستی اسم هیچیک از شرکاء آورده شود والا شریکی که نامش در اسم شرکت ذکر شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را خواهد داشت.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود :

1) شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران ( 2 برگ )

2) تقاضانامه ثبت کردن شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران ( 2 برگ )

3) اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران ( دو جلد )

4) دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

5) دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

6) تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)

7) اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل

8) تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن

9) معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن

10) اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.

11) اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

لازم به توضیح است اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.

معرفی شرکت سهامی خاص و مدارک مورد نیاز ثبت آن :

شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناَ در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست. سرمایه ی شرکت سهامی خاص بوسیله ی خود موسسین تامین می شود .

سهام شرکت های سهامی خاص در بورس اوراق بهادار قابل خرید و فروش نیست اما توسط افراد به سهولت قابل معامله می باشد.در شرکت سهامی خاص، اوراق قرضه منتشر نمی شود و انتقال سهام در این شرکت ها، مشروط به موافقت سایر شرکاء می باشد.

این نوع شرکت جهت اخذ نمایندگی ها و یا شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و نمایشگاه ها و همچنین اخذ تسهیلات بانکی از اعتبار نسبناَ خوبی برخوردار است.

مدارک مورد نیاز ثبت کردن شرکت سهامی خاص :

1) اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره مربوطه به صورت فرم چاپ شده است. 2 نسخه

2) اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود. 2 جلد

3) صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین. 2 برگ

4) صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب. 2 نسخه

5) فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان.

6) ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.

7) ارائه مجوز در صورت نیاز( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)

8) ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.

9) ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.

10) انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.

لازم به ذکر است، برای اعلام تقاضای ثبت، می بایست اطلاعات خواسته شده را از طریق سامانه ی اداره ثبت شرکت ها به نشانی  

 

یکی از مهم ترین استراتژی های هر سازمانی برای پیروزی ، تدوین مدیریت  و چشم انداز نام تجاری خود است .نام تجاری به عنوان رکن و اساس بازی رقابتی امروز ، عنصری است که باید به دقت تعریف ، ایجاد و مدیریت شود تا سازمان و شرکت ها بتوانند با تکیه بر این ستون خیمه گاه کسب و کار خود ، هرچه بیشتر سود آوری را رقم بزنند.

برند عبارت است از یک نام ، عبارت ، اصطلاح ، نشانه ، علامت ، نماد ، طرح یا ترکیبی از آنها که هدف آن معرفی کالا یا خدمتی است که یک فروشنده یا گروهی از فروشندگان عرضه می کنند و بدین وسیله آنها را از محصولات شرکت های رقیب متمایز  می نمایند .

نام و نشان تجاری یک تعهد ایجاد شده بوسیله ی یک شرکت است تا توسط آن از مشتریان حمایت کند.به عبارت دیگر نام و نشان تجاری ، نشانه هایی از هسته ی محصول به مشتری می دهد و از مشتری و تولید کننده در برابر رقبایی که تلاش دارند محصولاتی مشابه آنها تولید کنند محافظت می کند . از منظر مشتری ، نام و نشان تجاری می تواند به عنوان مجموعه ای از تجربیاتش تعریف شود که آن تجربیات در تمامی نقاط ارتباطی فرآورده یا شرکت با مشتری ساخته می شوند.یکی از حوزه های مورد علاقه ی مدیران برند ، ایجاد معانی در ذهن مصرف کننده از طریق ایجاد هویت برای نام تجاری می باشد.

قابل توجه است ، تصویر برند پدیده ی ساده ی ادراک است که تحت تأثیر فعالیتهای شرکت قرار می گیرد. پرفسور کوین کلر، دانشمند و نظریه‌پرداز برجسته ی حوزه ی مدیریت برند، تصویر برند را ادراک مصرف‌کننده در مورد برند می‌داند که توسط تداعیات برند موجود در حافظه، بازتاب می یابد. تصویر برند مجموعه ادراکاتی است که در ذهن مصرف‌کننده وجود دارد. به بیان دیگر ادراک مصرف‌کننده از ویژگی های برجسته ی محصول ، تصویرذهنی مصرف‌کننده از تمام مجموعه ی برند است که توسط شرکت ایجاد شده است. مشتری، تصویری را از ترکیب تمام علائم ارسالی توسط نام تجاری شامل نام، علائم ظاهری، محصولات، تبلیغات، پیامها و اطلاعیه‌های رسمی و غیره، در ذهن خود شکل می دهد. این ادراکات را می‌توان با نشانگرهای مناسب از ذهن مصرف‌کننده فراخواند. ثابت شده است که تصویر مثبت برند، ریسک ادراک شده ی مصرف کننده در مورد برند را کاهش داده و سطح رضایت و وفاداری مصرف‌کننده را افزایش می‌دهد. همچنین، برندی که تصویر مناسبی در ذهن مصرف کننده دارد، فرایند جایگاه‌سازی را ساده‌تر طی می‌کند. زیرا، برندی که تصویر قوی و مثبت دارد، راحت‌تر در ذهن مشتری نقش می بندد.

برخی از مفاهیم اصولی ما را یاری می دهند تا بتوانیم فرایند ارزیابی مصرف کننده را توجیه کنیم. از نظر یک مصرف کننده، محصول دارای مجموعه ای از ویژگی هاست. مصرف کنندگان در مورد ویژگی ها و آنچه که مورد توجه قرار می دهند، متفاوت اند و بیشتر به ویژگی هایی توجه می کنند که به نیازهای خاص آنها مربوط است. مصرف کننده، با توجه به خواست ها و نیازهای منحصر به فرد خود، برای ویژگی های مختلف یک محصول اهمیت های متفاوتی قائل است. مجموعه باورهایی که افراد در مورد یک برند خاص دارند تصویر برند نامیده می شود.

تصویر یعنی شخصیت. محصولات نیز مانند  افراد، دارای شخصیت اند و این شخصیت می تواند آن برند را در بازار تثبیت و یا آن را حذف کند. شخصیت یک محصول ملغمه ای است از بسیاری چیزها مانند: نام محصول، بسته بندی، قیمت، نحوه ی تبلیغ و از همه مهم تر ذات خود محصول. هرتبلیغی باید به عنوان سهمی از تصویر برند انگاشته شود. به تعبیر دیگر تبلیغات باید مستمراَ همان تصویر را به نمایش بگذارد.

نکته ی مهمی که باید به یاد داشته باشید، این است که مصرف کنندگان، بالاخره از شرکت، محصول و برند شما تصویری پیدا خواهند کرد، خواه آگاهانه برای ایجاد آن تلاش کرده باشید یا خیر. بسته بندی، محلهای توزیع، بی ادبی یا نزاکت کسانی که به تلفن ها جواب می دهند و تمامی آنچه یک مصرف کننده از شرکت شما می بیند یا می شنود، در ذهن او یک تصویر خواهند ساخت و این تصویر بر تصمیم هایش برای خرید یا نخریدن، تأثیر خواهد گذاشت.

قبل از آنکه بتوانید تصویری را در اذهان مردم به وجود آورید، باید بدانید چه افکار و تداعی هایی در آنان وجود دارد. در تحقیق پیرامون تصویر، توجه به موارد زیر بسیار مهم است:

۱- کدام صفات در ذهن مردم در مراجعه به محصول اهمیت دارد ؟

۲- کدام صفات،شرکت ما را از دیگر شرکت ها متمایز می کند؟

اولین گام ایجاد چی‍ز هایی است که افراد با یک نام تجاری یا شرکت تداعی می کنند. این تداعی ها می توانند مبهم، نیمه شکل یافته یا حتی کاملاً اشتباه باشند. با این حال، آنها وجود دارند. گام بعدی آن است که معلوم شود سازمان می خواهد بر کدامین صفات تصویری ذهنی تأکید کند. وقتی مردم نام برند خاصی را می شنوند، به چه چیز فکر می کنند؟ گر چه این پرسش بعضاً کاری پژوهشی است ولی صرفاً نباید سؤالات عجیب و غریبی درباره ی  اینکه مردم فکر می کنند چه چیزی برای شرکت موردنظر مهم است، از آنان کرد. نگرش های مثبت نظیر اعتبار، ثبات، منافع ملی، انسانیت، مراقبت، شهروند با مسئولیت گروهی، ضدیت با آلودگی و حساس به محیط زیست جملگی در زمره صفاتی هستند که شرکت می تواند تصویر خود را بر پایه  ی  آنها بسازد. زمانی که سازمان در مورد تصویری که می خواهد از خود منتقل کند به تصویر مشخص می رسد و تأیید می کند که بر پایه این تصویر می تواند خود را عرضه کند، باید در پی آن، ادراکانت عمومی را ردیابی کند.

در دنیای امروز مشتریان تصویر برند را به عنوان قسمت مهمی از محصول یا خدمتی می ببینند که در حال خریداری آن می باشند . آن ها فقط محصول فیزیکی یا اصل خدمت را نمی خرند ، بلکه موقعیت ، پرستیژ و مزایایی را که از آن طریق دریافت می دارند می خرند و این کیفیت غیر قابل لمس همان است که می تواند باعث ترجیح خرید یک محصول به محصولات مشابه شده و سهم بازار آن شرکت را افزایش دهد.

 

در قانون تجارت و لایحه ی قانونی،قاعده ای کلی که دلالت بر جواز تبدیل انواع شرکت ها به یکدیگر باشد وجود ندارد،اما احکام خاصی در این زمینه موجود است.از جمله ماده ی 278 لایجه ی قانونی تبدیل شرکت سهامی خاص به سهامی عام و ماده ی 135 قانون تجارت تبدیل شرکت تضامنی به سهامی را تجویز نموده است.حقوقدانان بر این اعتقادند که اگر تمام شرکا موافقت کنند،تبدیل هر شرکتی به شرکت دیگر مجاز خواهد بود و چون تصمیم آن ها مخالف قانون نیست،دارای اثر خواهد بود.

شرکت سهامی خاص می تواند با شرایط زیر به شرکت سهامی عام تبدیل شود:

-موضوع به تصویب مجمع عمومی فوق العاده ی شرکت سهامی خاص برسد.

-دو ترامه ی شرکت به تصویب مجمع عمومی عادی رسیده باشد.

-اساسنامه ی شرکت،با رعایت مقررات قانونی مربوط به شرکت سهامی عام،تنظیم و اصلاح شده باشد.

-سرمایه ی شرکت حداقل به میزانی باشد که برای شرکت سهامی عام مقرر است(یعنی پنج میلیون ریال)،یا شرکت سرمایه ی خود را به میزان مذکور افزایش دهد.

مدارک لازم برای ثبت:

شرکت سهامی خاص باید ظرف یک ماه از تاریخی که مجمع عمومی فوق العاده ی آن،تبدیل شرکت را تصویب کرده است مدارک زیر را به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم کند:

-صورتجلسه ی مجمع عمومی فوق العاده که تبدیل شرکت را تصویب نموده است.

-اساسنامه که برای شرکت سهامی عام تنظیم شده و به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده است.

-دو ترامه و دو حساب سود و زیان مربوط به دو سال قبل از اخذ تصمیم نسبت به تبدیل شرکت،که به تایید حسابدار  رسمی رسیده باشد.

-صورت دارایی شرکت در موقع تسلیم مدارک به مرجع ثبت شرکت ها،که متضمن تقویم کلیه ی اموال منقول و غیر منقول شرکت بوده و به تایید کارشناس رسمی وزارت دادگستری رسیده باشد.

-اعلامیه ی تبدیل که باید به امضای دارندگان امضای مجاز شرکت رسیده و مشتمل بر این نکات باشد:نام و شماره ثبت،موضوع،نوع فعالیت و مدت شرکت

-مرکز اصلی شرکت و در صورتی که شعبی داشته باشد ،نشانی شعب آن.

سرمایه ی شرکت و مبلغ پرداخت شده ی آن.

-تعداد و امتیازات سهام ممتاز،اگر وجود داشته باشد.

-در صورتی که شرکت برای مدت محدود تشکیل شده باشد،تاریخ انقضای مدت.

-هویت کامل رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت

-شرایط حضور و حق رای صاحبان سهام در مجامع عمومی

-مقررات اساسنامه راجع به تقسیم سود و تشکیل اندوخته

-مبلغ دیون شرکت و همچنین مبلغ دیون اشخاص ثالث که توسط شرکت تضمین شده است.

-ذکر نام رومه ی کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های شرکت در آن درج می گردد.(ماده ی 297 ق.ا.ق.ث)

 

جواز تاسیس چیست؟

جواز تاسیس به مجوزی که افراد اعم از حقوقی یا حقیقی جهت انجام یک فعالیت تولیدی-اقتصادی اخذ می کنند گفته می شود.موضوعی که برای آن می خواهید جواز بگیرید باید با موضوع شرکت مرتبط باشد.

- نحوه ی ثبت شرکت بین المللی

- ضوابط قانونی ثبت شرکت توسط اشخاص خارجی در ایران

شرکت ها و افراد در قالب واحدهای حقیقی و حقوقی می توانند این جواز را دریافت کنند،به شرط آنکه قصد تاسیس یک واحد تولیدی مثل کارخانه داشته باشند.اولین قدم راه اندازی کارخانه یا واحد تولیدی دریافت جواز است. زمانی که قصد دریافت جواز دارید باید مشخص کنید که قرار است کارخانه برای شرکت خاصی یا فرد خاصی تاسیس شود.در صورتی که تحت شرکت خاص است،به صورت حقوقی و در غیر این صورت به صورت حقیقی صادر می شود.صاحبان این جواز می توانند در یکی از شهرک های صنعتی که در متن جواز قید شده،کالاهای مشخص شده در جواز را تولید نمایند.

اخذ جواز تاسیس از تاریخ صدور به مدت یکسال اعتبار دارد و بعد از گذشت یکسال با توجه به میزان پیشرفت قابل تمدید بوده و در صورت عدم اقدام از سوی متقاضی،جواز خود به خود از اعتبار خارج گشته و باطل می شود.جواز تاسیس امکان انتقال به غیر را نیز دارد.مرجع صادر کننده ی جواز تاسیس بر حسب نوع فعالیت اقتصادی مد نظر کار سرمایه گذار متفاوت است.در حوزه تولیدات و صنایع کشاورزی و غذایی ،وزارت جهاد کشاورزی ؛در حوزه ی کارآفرینی و مشاغل خانگی ،وزارت کار و تعاون و برای عمده فعالیت های صنعتی ،وزارت صنعت و معدن مرجع صادرکننده ی جواز می باشد.

مزایای اخذ جواز تاسیس:

-از مزایای اخذ جواز تاسیس،واگذاری زمین در شهرک های صنعتی با شروط مناسب می باشد که به شکل 30% نقدی و 70% وام فاقد بهره است که از سوی وزارت صنایع پرداخت می شود.طریقه ی بازپرداخت وام به شکل اقساط 36 ماهه و در سررسیدهای 3 ماه یکبار می باشد که این وام فاقد هر نوع سود بانکی و کارمزد است.

-ثبت برند فارسی برای محصولات در اداره ثبت علائم تجاری

-امکان شرکت در نمایشگاه های تجاری داخلی و خارجی

_در دسترس بودن پیش طرح توجیهی(PFS) تایید شده توسط کارشناسان مرجع صادر کننده برای ارائه و جذب سرمایه گذاری

-امکان دریافت وام و تسهیلات دولتی با سود تولیدی و تنفس یک الی دو سال و بازپرداخت بلند مدت

شرایط لازم جهت اخذ جواز تاسیس:

به طور کلی اخذ مجوز دارای مراحلی نظیر ارائه گواهی سوء سابقه و عدم اعتیاد،اخذ مجوز از شهرداری و وزارت دارایی و تایید صلاحیت شخصی و مکانی از سوی اداره نظارت بر اماکن عمومی می باشد.

شرایط عمومی متقاضیان جواز تاسیس:

-تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران

-حداقل سن سال تمام

-دارا بودن برگه پایان خدمت یا معافیت(ویژه ی آقایان)

جواز تاسیس به دو صورت حقوقی و یا حقیقی صادر می شود.

مدارک مورد نیاز جهت اخذ جواز به صورت شخصیت حقیقی:

-کپی مدارک هویتی شامل کپی شناسنامه و کارت ملی

-کارت پایان خدمت(ویژه ی آقایان)

-آدرس و کد پستی و شماره های تماس محل اقامت دائمی

-لیست کالاهای درخواستی جهت تولید

مدارک مورد نیاز جهت اخذ جواز به صورت شخصیت حقوقی:

-کپی شناسنامه مدیر عامل به همراه کارت ملی

-کارت پایان خدمت مدیر عامل

-آگهی تاسیس و آخرین آگهی تغییرات شرکت به همراه آدرس و شماره های تماس محل اقامت دائمی

-لیست کالاهای درخواستی جهت تولید

-لیست شهرک های صنعتی

-کلمه"تولید" در موضوع فعالیت شرکت

مراحل صدور جواز اینترنتی:

_ورود کلمه کاربری و رمز عبور

_تکمیل فرم درخواست و ثبت آن

_تعیین اولویت موضوع

_صدور جواز

چند نکته:

_برای تاسیس واحد صنعتی جواز تاسیس نیاز به پرداخت یک میلیون و نیم می باشد.

_به طور متوسط مدت زمان اخذ جواز تاسیس به مدت 14 روز یا 2 هفته می باشد.

_جواز حقیقی و حقوقی مشابه هستند و تفاوتی در آن ها مشابه نمی شود،اما اگر قرار باشد وام بالای یک میلیارد تومان برای صنعت مورد نظر اخذ شود بهتر است که حقوقی باشد.

_پس از اخذ جواز تاسیس،متقاضی می تواند معرفی نامه زمین برای شهرک صنعتی و هم چنین از موسسه مذکور دریافت کند.چنانچه متقاضی تمایل داشته باشد،این موسسه می تواند در خصوص دریافت وام از بانک ها به منظور تولید نیز خدمات ارایه دهد.برای دریافت وام باید یک جلد طرح توجیهی که رقم هزینه های کامل در آن قید شده باشد به همراه داشت

 

نحوه فعالیت تاجر خارجی در امور تجاری:

برای فعالیت در امور تجاری در برزیل،کسب اجازه از رییس جمهور اامی است.برزیل کشوری است که قانون خاک را به جای قانون خون پذیرفته و به همین دلیل مانند ایالات متحده آمریکا کشور مهاجرپذیر می باشد.اقامتگاه در قانون اساسی مورد شناسایی قرار گرفته و رویه قضایی نیز آن را پذیرفته است.واژه اقامتگاه حایز اهمیت می باشد،زیرا برای شرکت هایی که در برزیل اقامت ندارند محدودیت هایی از نظر تعداد سهام قائل می شوند.در صورتی که در نظام های حقوقی دیگر معیار اصلی،تابعیت شرکاء می باشد.در مورد تابعیت شرکت ها،شرکت برزیلی شرکتی است که بر طبق قوانین آن کشور تاسیس شده و مرکز اداره آن نیز در برزیل باشد.البته اقامتگاه سهام داران اصلی هم مورد توجه می باشد و در بعضی موارد به موجب قانون خاص شرکت هایی مانند بهره برداری                                                                     از معادن و نفت و استفاده از ارتباطات جمعی باید برزیلی باشند.شرکت های خارجی معمولاَ از طریق شعبه های خود در برزیل فعالیت می نمایند و تحت نظام حقوقی برزیل قرار گرفته ولی به مجوز کسب پروانه از طرف ریاست جمهوری نیازمند می باشند که آن هم تشریفات اداری طولانی ندارد.به طور کلی در برزیل قانون واحدی برای فعالیت تجاری فرد خارجی وجود ندارد.در بعضی از حرف،تابعیت برزیلی یا اقامتگاه و در موارد دیگر اصل رفتار متقابل ضروری است و برای تاسیس بانک خارجی در برزیل پروانه مخصوص و کسب مجوز از ریاست جمهوری مورد نیاز می باشد.

در واقع در حقوق برزیل،ارزیابی اصل رفتار متقابل برای فعالیت فرد خارجی در امور تجاری بر اساس معاهدات بین المللی و قوانین بیگانه صورت می گیرد.در مورد حقوق کار و حقوق دریایی که از اهمیت ویژه ای برخوردارند دسترسی خارجی برای اشتغال به تجارت به شرط اقامت او در برزیل می باشد و این امر به علت ت خاص مهاجرپذیری و وصول مالیات پیش بینی شده است.شرکاء و مدیران در شرکت با مسئولیت محدود و شرکت های سهامی می بایست مقیم برزیل باشند.

در حقوق برزیل با اینکه اقامتگاه دو گانه مورد شناسایی قرار گرفته ولی برای فعالیت شعب شرکت های خارجی تسهیلات بیشتری قائل شده اند،به ویژه در هر موردی که قرارداد با دستگاه دولتی منعقد گردد این انتظار را دارند که شرکت خارجی شعبه ای در برزیل تاسیس بنماید.

ثبت شرکت

به طور کلی امروزه روند مسائل در جهت آزادسازی مستمر می باشد.برای ثبت سرمایه های خارجی به منظور جلوگیری از فرار سرمایه ها و قاچاق مواد مخدر کنترل خاصی وجود دارد و صاحبان سرمایه های خارجی نمی توانند سهام بدون حق رای منتشر نمایند.از طرف دیگر نظام مالیاتی نسبتاَ ملایمی موجب گردیده که سرمایه گذاران خارجی در بازار بورس شرکت نمایند.به موجب قانون 14 ماه مه 1996 خارجیان می توانند از حقوق مالکیت فکری خود بهره مند شوند و در مراجع قضایی با سپردن وثیقه طرح دعوی نمایند،مگر اینکه قرارداد دو جانبه در این زمینه وجود داشته باشد.ضمناَ در قراردادها قانون محل تنظیم قابل اعمال می باشد ولی مواردی از قرارداد که باید در برزیل اجرا شود تابع قانون آن کشور می باشد.در مورد اموال غیر منقول قانون محل وقوع مال ملاک عمل می باشد.بالاخره قوانین،بین تبعه و بیگانه راجع به حمایت از مصرف کنندگان و حقوق بگیران تفاوتی قائل نشده است.از سال 1990 به این طرف حقوق برزیل به سوی بازکردن درهای خود به روی سرمایه گذاران گام برمی دارد و دیوارهای گذشته جایگزین پل های امروزی می شوند.

کلیات

مشهد،پایتخت معنوی ایران،دومین شهر بزرگ ایران است.از منابع درآمدزایی این شهر می توان به زرشک،زعفران،نبات،خشکبار،چرم صنعتی و صنعت فرش و هم چنین زائران حرم رضوی و توریست ها اشاره کرد.

- مزایای تاسیس و ثبت شرکت چیست؟

- ثبت شرکت سرمایه گذاری

شهرک گلبهار،بینالود،طوس،کاویان از جمله مهم ترین شهرک های صنعتی و نیروگاه مشهد،نیروگاه فردوسی،نیروگاه طوس از جمله مهم ترین نیروگاه های شهر مشهد به شمار می آیند.به دلیل وجود کارخانه ها و نیروگاه ها و شهرک های صنعتی بزرگ در مشهد،سازمان ها و شرکت های تجاری بسیاری در این شهر فعالیت می کنند.چنانچه شما نیز علاقه مند به سرمایه گذاری در شهر مقدس مشهد هستید،خواهشمند است ما را تا پایان این نوشتار همراهی بفرمایید. لازم به یادآوری است ،شما سروران ارجمند، در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی جهت ثبت شرکت در مشهد،می توانید با کارشناسان ما تماس حاصل نمایید.موسسه ی حقوقی فکر برتر،با ارائه خدمات فوق حرفه ای کارآمد،شما را در تمامی مراحل ثبت شرکت یاری و مساعدت می نماید.

انواع شرکت در قانون تجارت:

طبق ماده ی 20 قانون تجارت جمهوری اسلامی ایران ، شرکت های ثجاری بر 7 قسم است :

1)شرکت سهامی         2)شرکت با مسئولیت محدود          3)شرکت تضامنی       4)شرکت مختلط غیر سهامی

5)شرکت مختلط سهامی    6)شرکت نسبی                            7)شرکت تعاونی تولید و مصرف

از اقدامات اولیه برای تشکیل و ثبت شرکت،تصمیم گیری برای تعیین نوع شرکت است. انتخاب نوع شرکت  به اهداف اعضا در آینده، نوع فعالیت افراد،میزان مسئولیت هر یک از شرکا و تعداد افراد عضو و بستگی دارد. مطالعات تاریخی و بازرگانی نشان می دهد از میان شرکت های هفت گانه، شرکت های با مسئولیت محدود و سهامی خاص در زمره شرکت های فعال و متداول در امر تجارت و امور بازرگانی محسوب گردیده و با استقبال بیشتری مواجه اند و شرکت های مختلط غیر سهامی،مختلط سهامی چندان در عرصه تجارت و بازرگانی و امور انتفاعی،نمود نداشته است؛چرا که مجموع شرکت های مختلط سهامی و غیر سهامی که از زمان تصویب قانون تجارت تا پایان دهه 80 تاسیس گردیده اند به عدد 30 بالغ نمی شود و بسیاری از همین تعداد اندک نیز به فاصله کمی از زمان ایجاد،منحل و یا بلااستفاده رها شده اند.شرکت های تعاونی نیز عمدتاَ در جهت رفاه حال شرکاء تشکیل گردیده و عملاَ در عدد شرکت های تجارتی و انتفاعی محسوب نمی شوند.

به موجب ماده ی 195 قانون تجارت :ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات ثبت شرکت ها است».در ادامه ضمن توضیح کامل و مفصل در رابطه با شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود،به مراحل ثبت شرکت در مشهد می پردازیم.

ثبت شرکت سهامی در مشهد:

شرکت سهامی : شرکت سهامی، شرکتی است که سرمایه ی آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هااست.ابن شرکت، بازرگانی محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد .در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد.شرکت سهامی خود  به 2 نوع تقسیم می شود: نوع اول: شرکت هایی که موسسین آنها قسمتی از سرمایه ی شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند . این گونه شرکت ها ، شرکت سهامی عام نامیده می شوند. به عبارتی دیگر، شرکت سهامی عام شرکتی است که حداقل 51 درصد سهام آنان از طریق بورس به عموم مردم واگذار شده باشد. شرکت های سهامی عام، تنها شرکت هایی هستند که در بورس پذیرفته می شوند. نوع دوم : شرکت هایی که تمام سرمایه ی آن ها در موقع تاسیس، منحصراً توسط موسسین تامین گردیده است.این گونه شرکت ها، شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.

تبصره : در شرکت های سهامی عام ،عبارت شرکت سهامی عام » و درشرکت های سهامی خاص ،عبارت شرکت سهامی خاص،  » باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن ، بدون فاصله با نام شرکت در کلیه ی اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.در موقع تاسیس ، سرمایه ی شرکت های سهامی عام از 5 میلیون ریال و سرمایه ی شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد.در شرکت های سهامی خاص، کلیه ی سهام شرکت در دست سهامداران و اعضای هیئت مدیره که نام آن ها در اساسنامه و مدارک شرکت درج شده است بوده و افراد دیگر فقط در صورتی می توانند از سهام این شرکت ها برخوردار گردند که با تنظیم صورتجلسه ی ورود به شرکت و انتقال سهام، بخشی از سهام را تصاحب نمایند. (مواد 5-4-3-2-1 لایحه ی اصلاحی  قانون تجارت )

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص:

1-تکمیل دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص

2-تکمیل دو نسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص

3-ارائه دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین

4-فتوکپی شناسنامه برابر اصل شده تمامی اعضای هیئت مدیره و سهامداران و بازرسین

5- فتوکپی کارت ملی  برابر اصل شده  تمامی اعضای هیئت مدیره و سهامداران و بازرسین

6-در صورتیکه اعضاء هیئت مدیره یا سهامداران اشخاص حقوقی باشند ارائه کپی آخرین رومه رسمی،شخص حقوقی و نامه معرفی نماینده (در سربرگ شرکت)و کپی شناسنامه و کپی کارت ملی برابر اصل شده نماینده شخص حقوقی

7-در صورت داشتن سهامدار خارجی برای اشخاص حقیقی ارائه کپی برابر اصل پاسپورت و برای اشخاص حقوقی ارائه گواهی ثبت شرکت نزد مرجع ثبت شده حاوی آخرین وضعیت شرکت و همچنین ارائه اصل و ترجمه وکالتنامه و اختیارنامه وکیل سهامدار خارجی(اعم از حقیقی و حقوقی)

8-ارائه گواهی عدم سوءپیشینه کیفری برای کلیه اعضا ی هیات مدیره و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت شرکت(مراکز پلیس +10)

9-ارائه اقرارنامه در متن صورتجلسه جهت کلیه ی اعضای هیات مدیره،مدیر عامل و بازرسان شرکت مبنی بر اینکه مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی نبوده و هیچگونه ممنوعیت قانونی موضوع مواد 111و 126 قانون تجارت برای آن ها جهت عضویت در هیات مدیره و مدیر عاملی وجود ندارد.در زیر همین بند نمونه اقرارنامه آورده شده است:

نمونه متن اقرارنامه:کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیر عامل اقرار نمودند مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 و 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی باشند.

10-ارائه اقرارنامه بازرس یا بازرسان در متن صورتجلسه مبنی بر اینکه هیچگونه نسبت فامیلی اعم از نسبی و سببی با مدیران و مدیر عامل شرکت تا درجه سوم از طبقه اول و دوم ندارند و خود و یا همسرشان نیز از مدیران و مدیر عامل شرکت بطور موظفی حقوق دریافت نمی دارند .در صورت کشف خلاف مشمول بند 3 ماده 243 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت خواهد بود.ارائه گواهی عدم سوءپیشنه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره،مدیر عامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت لازم می باشد.در زیر همین بند نمونه اقرارنامه آورده شده است:

نمونه متن اقرارنامه:بازرس(بازرسین)اقرار نمودند مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 و 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی باشند.

11-ارائه اصل وکالتنامه یا کپی برابر اصل وکالتنامه

12-ارائه اصل قیم نامه یا کپی برابر اصل قیم نامه

13-پرداخت فیش 40.000 ریال بعنوان هزینه

14-ارائه گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه اولیه شرکت

ثبت شرکت با مسئولیت محدود در مشهد:

شرکت با مسئولیت محدود : شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده وهر یک از شرکا ، بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد،  فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت است.شرکتهای با مسئولیت محدود برای موضوعاتی نظیر آرایشی،بهداشتی،آشامیدنی،مواد غذایی،خرید،فروش،صادرات،واردات و به طور کلی کلیه موضوعاتی که نیاز به شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی ندارند بسیار مناسبند.

در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود .در غیر این صورت، آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد، والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث ، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت .شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه ی نقدی تادیه و سهم الشرکه ی غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد.در شرکت نامه باید صراحتا قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است. (مواد 97-96-95-94 قانون تجارت ، مصوب 13/2/1311)     فایده ای که شرکت های با مسئولیت محدود دارند، این است که شرکت های سهامی غالباَ احتیاج به سرمایه های مهم دارند و ناچارند شریک بیشتری داشته باشند. به این جهت مقررات زیادی درباره ی آن ها وضع شده که رعایت تمام آن ها از عهده ی اشخاصی که می خواهند شرکای  محدودی داشته باشند خارج است. بر عکس، شرکت های با مسئولیت محدود، از این قیود تا اندازه ای آزاد هستند. ( این گونه شرکت ها اغلب از اشخاصی تشکیل می شوند که با یکدیگر دوست و یا همکارند و در حقیقت شرکتی فامیلی اند ) در ممالک خارج هم ، گر چه گاهی اتفاق می افتد که شرکت با مسئولیت محدود دارای شرکای زیادی باشد ولی اکثراَ شرکا محدود و انگشت شمارند.

شرکت نامه و اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود:

تنظیم شرکت نامه بین شرکاء اامی است،علاوه بر آن شرکت با مسئولیت محدود باید دارای اساسنامه باشد.قانون تجارت بیان صریحی در تنظیم شرکت نامه برای شرکت با مسئولیت محدود ندارد.ولی این امر از ماده 97 قانون تجارت که می گوید"در شرکتنامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است" و ماده 197 قانون مذکور که به طور کلی در مورد شرکت ها مقرر می دارد" در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آن طبق نظامنامه وزارت عدلیه اعلان خواهد شد"مستفاد می شود.علاوه بر آن نظامنامه مورد بیان ماده 197 مزبور،به نام "نظامنامه قانون تجارت" لازم می داند که نسخه ای از شرکتنامه نیز به همراه سایر مدارک برای ثبت شرکت،به مرجع ثبت شرکت تسلیم شود که لازمه آن تنظیم شرکتنامه بین شرکای شرکت با مسئولیت محدود می باشد.

به موجب قانون ثبت اسناد و املاک،ثبت شرکتنامه اجباری است و نیز طبق نظامنامه مزبور،تشکیل شرکت تجارتی باید به موجب سند رسمی باشد.معمول این است که موسسین شرکتنامه را بدواَ بین خود به صورت سند عادی تنظیم می کنند و سپس برگه ای را که بالای آن عبارت"شرکت نامه رسمی"قید گردیده،از مرجع ثبت دریافت و پس از تکمیل به همراه سایر مدارک،به مرجع مزبور تسلیم می نمایند.شرکت نامه مذکور را مرجع ثبت در دفتر مخصوصی ثبت می نماید این دفتر به منزله دفتر ثبت سند دفترخانه رسمی است و یا ثبت در آن،شرکتنامه رسمی می شود.زیرا به موجب آیین نامه مربوط"اداره ثبت شرکت ها در تهران و دوایر ثبت شرکت ها در شهرستان ها،در ثبت شرکتنامه قائم مقام دفترخانه های رسمی می باشد".

در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است.شرکا،نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیر نقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند.مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات فوق،ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است.

شرکت با مسئولیت محدود علاوه بر شرکتنامه ،باید دارای اساسنامه نیز باشد.در مورد اساسنامه نیز مانند شرکتنامه بیان صریحی در قانون تجارت مشاهده نمی شود.ولی وم وجود آن از مواد مختلف از جمله ماده 105 قانون تجارت،مستفاد می گردد.اساسنامه حاوی مقررات و طریقه عمل و سرمایه و موضوع و مدت شرکت بوده و مبین مقررات راجع به مجامع عمومی و اختیارات و وظایف مدیران،اکثریت لازم برای تصمیم گیری شرکا و میزان حق رای و بهره وری آن ها از سود شرکت و غیره می باشد و در واقع قراردادی است که چگونگی اداره شرکت در آن مشخص شده و روابط بین شرکاء و مدیران و شرکاء تابع آن می باشد.

می توان در اساسنامه قید کرد که سرمایه اولیه شرکت به وسیله پرداخت مبالغی به اقساط بعدی از طرف شرکا با قبول شریک جدید افزایش یافته یا به واسطه برداشت از سرمایه تقلیل یابد.در این صورت لازم است که در اساسنامه حداقلی که تا آن میزان می توان سرمایه اولیه را تقلیل داد،صراحتاَ معین شود.کمتر از یک دهم سرمایه اولیه شرکت را حداقل قرار دادن ممنوع است.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود که به مرجع ثبت باید تسلیم شود،عبارتند از:

-تقاضانامه که در دو نسخه تنظیم خواهد شد.

-تقاضانامه که در دو نسخه تنظیم خواهد شد.

-یک نسخه مصدق از شرکتنامه

-یک نسخه مصدق از اساسنامه

-اسامی و مشخصات مدیر یا مدیران شرکت و اشخاصی که حق امضا دارند.

-نوشته ای به امضای مدیر شرکت،حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم تمام سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت سهم الشرکه های غیرنقدی.

مراحل ثبت شرکت در مشهد:

برای ثبت شرکت ابتدا باید با ورود به سامانه ی اینترنتی http://irsherkat.ssaa.ir به صورت غیر حضوری اقدام به ثبت شرکت نمایید.قابل توجه است علاوه برپذیرش تاسیس شرکت، امکان درخواست پلمپ  دفاتر تجارتی،درخواست کد فراگیر،پیگیری درخواست،انصراف از درخواست نیز از طریق همین سامانه فراهم شده است و افراد می توانند به جای مراجعه ی حضوری به اداره ی کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری از طریق سامانه ی اینترنتی فوق اقدام نمایند.علاوه بر این،امکان دسترسی به آخرین اطلاعات مربوط به چگونگی تنظیم درخواست ها و آخرین وضعیت صورت جلسه ی ابرازی ، مدارک مورد وم بخشنامه ها و شیوه نامه ی اجرایی ثبت شرکت ها و اطلاع رسانی های آنی و همین طور پیگیری پاسخ درخواست ثبت شرکت ها نیز از همین طریق به راحتی امکان پذیر شده است.

برای ثبت نام اینترنتی،ابتدا با توجه به نوع شخصیت حقوقی شرکت و مطابق با قانون تجارت،مدارک لازم برای ثبت هر شرکت را تهیه کنید و نسبت به پیشنهاد نام شرکت اقدام نمایید. انتخاب نام شرکت ضروری و از اقدامات اولیه برای ثبت شرکت است.با انتخاب نام شرکت یک کد رهگیری به شما داده می شود.

نام شرکت می بایست:

1)دارای ریشه ی فارسی باشد و لاتین و تکراری نباشد. فرهنگستان ادب برای برخی کلمات،معادل مناسبی انتخاب نموده است.به عنوان مثال برای آپارتمان،معادل فارسی کاشانه و همین طور بجای تکنولوژی واژه ی فن آوری یا فن آوران را در نظر گرفته است.

2)از اعداد بصورت ریاضی استفاده نشود ،بلکه اعداد باید بصورت حروف نوشته شود.

3)با شئونات انقلاب اسلامی ایران و اخلاق حسنه منافات نداشته باشد.نام های انتخابی نباید مخالف موازین و عرف جامعه باشد.

4)تمامی اسامی که برای شرکت انتخاب می شود باید دارای حداقل 3 سیلاب یا اسم خاص باشند.استفاده از نام محل برای اسم شرکت در صورتی قابلیت ثبت دارد که شرکت در همان مکان و حوزه جغرافیایی ثبت شود.

لازم به یادآوری است اسامی که به دولت اختصاص دارد نمی توانند برای نام شرکت استفاده شود، مگر اینکه از سوی مقام صلاحیت دار دولتی مجوز دریافت کرده باشند.برای برخی از اشخاص حقوقی،ثبت نام پیشنهادی آن ها منوط به دریافت مجوز از مراجع ذیصلاح می باشد که متقاضیان قبل از ارائه تقاضای ثبت تاسیس باید نسبت به اخذ مجوز اقدام و آن را به مدارک خود ضمیمه کند.اسم شرکت نباید قبلاَ توسط شخص دیگری به ثبت رسیده باشد.به عنوان مثال اگر شرکتی به نام یکتا ثبت شده باشد دیگر کسی نمی تواند شرکتی را با همین نام ثبت کند و باید اسم شرکت خود را به شکلی پیشنهاد دهد که تمایز آشکار و مشخصی با اسم شرکت قبلی داشته باشد. لذا در صورتی که در محلی شرکت به نامی تاسیس شده است نمی توان همان نام یا نامی که شباهت خیلی زیادی به آن دارد برای شرکت دیگر انتخاب نمود که باعث اشتباه مراجعه کنندگان باشد. برای این منظور می توانید به سایت www.ilenc.ir مراجعه و نام پیشنهادی را جستجو کنید.توجه داشته باشید که دو کلمه از نام پیشنهادی با اسامی دارای سابقه باید متفاوت باشد.در صورتی که نام های انتخابی از میان اسامی،عناوین و اصطلاحات باشد،نمی توان برای نام شرکت به کار برد.

مهلت اعتبار نام تایید ثبت شده برای اشخاص حقوقی نامحدود است.اگر نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر ثبت نشود تنها 3 ماه از تاریخ تایید نام اعتبار خواهد داشت.شرکت های سهامی عام تا مدت 6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس،اعتبار نام دارد.نام شرکت ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم،مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها ثبت شده باشد.در این صورت هیچ شرکت دیگری حق انتخاب این نام را نخواهد داشت.

پس از انتخاب نام شرکت،موضوع فعالیت خود را مشخص کنید. موضوع شرکت چیزی است که شرکت برای آن تاسیس شده باشد.موضوع شرکت باید مشروع و متضمن منافع عقلانی باشد و الا از موارد ابطال شرکت خواهد بود.مدیران نمی توانند در عمل از حد موضوع شرکت نمایند و در صورت ،عمل آن ها اثر قانونی ندارد و در صورت تفریط یا تعدی کلیه ی مدیران متضامناً مسئول خسارت صاحبان سهام می باشند.

مرکز اصلی  شرکت و نشانه ی صحیح آن را تعیین کنید. نشانی و مرکز اصلی شرکت همان مرکز اداره ی آنست که معمولاً مجامع عمومی در آن جا تشکیل و مدیران و بازرسان در آن جا انجام وظیفه می نمایند.مرکز اصلی شرکت که در واقع اقامتگاه شرکت است از حیث ابلاغ اخطاریه ها و دادخواست ها و اوراق رسمی اهمیت دارد و اگر شرکت غیر از مرکز اصلی چند مرکز دیگر برای عملیات فنی یا .داشته باشد ،  از نظر مقامات قانونی و اشخاص ثالث فقط مرکز اصلی مورد توجه بوده و سایر مراکز مربوط به مناسبات داخلی شرکت است.همین طور اگر شرکت شعبه یا شعباتی داشته باشد و در اساسنامه قید شود باید محل آن ها تعیین گرد.

سرمایه ی شرکت را مشخص نمایید:اهمیت شرکت های تجاری را از سرمایه ی آن ها می توان درک کرد.برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکا به هر مقدار که بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند.به موجب ماده 5 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 "سرمایه شرکت های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد"مطابق بخش اخیر همین ماده،مبلغ سرمایه هر یک از شرکت های سهامی پس از تاسیس نیز نبایستی از میزان مقرر در ماده یاد شده کمتر گردد.

معرفی نام شرکا:حداقل تعداد شرکا به شرح ذیل می باشد:

1-در شرکت های تضامنی-نسبی-محدود-مختلط غیر سهامی حداقل 2 نفر شریک

2-در شرکت های سهامی خاص-مختلط سهامی حداقل 3 نفر شریک

3- در شرکت های سهامی عام حداقل 5 نفر شریک

4-در شرکت تعاونی حداقل 7 نفر شریک

سهام شرکا را تعیین کنید:سرمایه ی هر شرکت سهامی به قطعاتی تقسیم شده که هر یک از آن ها را سهم گویند.بنابراین سهم عبارت از قطعاتی است که مجموعه ی آن سرمایه را تشکیل می دهد.در ماده ی 24 اصلاحی قانون ، سهم چنین تعریف شده (سهم قسمتی است از سرمایه ی شرکت سهامی  است که مشخص کننده ی  میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد).در فرم مربوطه می بایست اسامی سهام داران ذکر شود.با انتخاب نام هر یک از اعضا مشخص می شود که این فرد چه تعداد سهام را به خود اختصاص داده است.

معرفی شعبه های شرکت:در صورتی که شرکت شعبه یا شعبه های دیگری دارد می بایست شعبه های شرکت نیز معرفی گردد.چنانچه هنوز از طرف سهامداران برای این موضوع تکلیفی مشخص نشده باشد  تا روشن شدن تکلیف شعب شرکت گزینه ی مربوط به نداشتن شعب را انتخاب نمایید.

مدت فعالیت:مدت فعالیت بر اساس اینکه محدود یا نامحدود است انتخاب می شود. شرکت ممکن است برای مدت محدودی مثلاَ5 یا 20سال تشکیل شود و نیز ممکن است برای مدت نا محدودی باشد.در صورتی که برای مدت معین باشد باید آن مدت معلوم گردد و اثر آن این است که با رسیدن تاریخ و انقضا مدت  ، شرکت به خودی خود منحل و برچیده می شود.ماده ی 83 اصلاحی ، هر گونه تغییر در مواد اساسنامه را در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده قرار داده و مسلم است که مدت شرکت نیز یکی از موارد مذکور در اساسنامه است.از این جهت مجمع عمومی می تواند مدت را تمدید و یا این که به ملاحظاتی مدت شرکت را تقلیل دهد.

بارگذاری اساسنامه ی شرکت : اساسنامه وشرکتنامه ی شرکت ها فرم های پیش فرضی دارند که باید پر شده و در سایت اداره ثبت شرکت ها بارگذاری شوند.

 

در زمینه مارک یا علامت تجاری و آثار حقوقی آن چهار خصیصه مهم در جهان پذیرفته و نام برده شده است که عبارتند از :

- خصیصه اصل نسبی یودن حقوق ناشی از مارک ها

- خصیصه اختیاری

- اصل یا خصیصه سرزمینی

- خصیصه استقلال

در این مقاله ، برآنیم تا به بررسی خصیصه استقلال علامت تجاری بپردازیم. همچنین ، علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر راجع به علامت تجاری، می توانند به مقالات ذیل مراجعه نمایند :

- ثبت اختیاری و اجباری علائم تجاری

- اامات قانونی ثبت علامت تجاری

- نحوه ی ثبت بین المللی علامت تجاری

• خصیصه استقلال وجودی مارک یا علامت

مارک یا علامت تجاری، صنعتی یا خدماتی پس از آن که پا به عرصه وجود گذاشت و طبق ضوابط قانونی در مرجع صلاحیت دار به ثبت رسید، وجودی مستقل و غیر وابسته به عوامل ایجادی آن پیدا می کند. به عبارت دیگر با وجود این که حقوق ناشی از مارک، برای شکل گیری نیاز به تحقق خصوصیاتی دارد و اثر هر علامت تجاری یا مارک تولید و عرضه خدمات ، منحصر و محدود یا مرتبط است به موضوعات یا نوع تولید کالا و یا نوع فعالیت اقتصادی یا خدماتی که در اظهارنامه و درخواست ثبت مالک عنوان شده است ، ولی وقتی مارکی به ثبت رسیده دیگر به موضوعات مارک یا صاحب آن کاملاَ وابسته نخواهد بود. بلکه به نحوی استقلال پیدا می کند، به طوری که ادامه وجود آن با کیفیت محصولاتی که تولید و به بازار عرضه می شود و یا با کیفیت ارائه خدمات و حتی به صلاحیت صاحب مارک و یا سایر شرایط صحت که برای ثبت مارک لازم بوده وابستگی نخواهد داشت و در نتیجه جز در موارد خاص و استثنایی هیچ علامت یا مارکی، به علت تنزل کیفیت تولیدات یا ارائه خدمات یا سلب صلاحیت یا عدم صلاحیت مالک مارک در عرضه کالا و ارائه خدمات ، ابطال نمی گردد و یا مانع تمدید اعتبار آن نخواهد بود.

البته در بررسی درخواست ثبت مارک یا علایم تجاری ، صنعتی یا خدماتی نیز ، کیفیت تولید یا ارائه خدمات موضوع اظهارنامه و صلاحیت متقاضی ثبت علامت تجاری یا مارک ، در انجام فعالیت تجاری یا عرضه محصول یا خدمات مورد توجه قرار نخواهد گرفت و فقط موضوعات یا فعالیت های خلاف نظم عمومی، اخلاق حسنه و بهداشت و سلامت عمومی از موانع پذیرش درخواست علامت ثبت مارک محسوب است و تقاضای ثبت آن رد خواهد شد.

در نظام فعلی حقوق ایران نیز با توجه به بند ب ماده 32 قانون جدید ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علایم تجاری مصوب 1386 وضع بر همین منوال است و علایم خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه قابل ثبت نیست ولی ماهیت یا کیفیت واقعی و عملی موضوع مارک که محصول یا خدمات است شرط صحت درخواست ثبت مارک قلمداد نشده است.

ماده 7 کنوانسیون پاریس مصوب 83 در این زمینه چنین عنوان کرده است :

" کیفیت محصولی که علامت کارخانه یا نشانی تجاری باید روی آن الصاق گردد، نمی تواند در هیچ مورد مانع ثبت علامت مزبور شود ."

منظور ماده مذکور این است که چگونگی ماهیت و کیفیت محصولی که علامت صنعتی یا تجاری معرف محصول مزبور و وسیله تمایز آن از محصولات مشابه است ، در هیچ مورد مانع ثبت آن نیست. در نظام حقوقی فرانسه با توجه به ماده 7 کنوانسیون پاریس و بند چهارم ماده 15 موافقتنامه در زمینه مالکیت فکری وابسته به تجارت مصوب 15 دسامبر 1992، اصل عدم وابستگی یعنی استقلال مارک ، پذیرفته شده است.

طبق مستبط از مواد اشاره شده، مارک یا علامت تجاری به موضوع و نوع فعالیت های تولیدی و خدماتی آن، چندان وابستگی ندارد. یعنی در عین حال که علامت تجاری به موضوع تولید کالا و یا فعالیت خدماتی مندرج در اظهارنامه تنظیمی و ارسالی به مرجع صالح برای ثبت ، ارتباط دارد و اثر حقوقی یا حق اولویت ناشی از مارک وابسته به قلمرو نوع فعالیت اقتصادی و تمایز بخشی آن از فعالیت های مشابه آن است ، اما علامت به کیفیت تولیدات یا ارائه خدمات و یا حتی صلاحیت متقاضی، وابستگی ندارد و در واقع از این جهت موجودی مستقل است و به عبارتی ممکن است مارکی یا علامتی به طور قانونی و با جمع شرایط لازم به ثبت برسد ولی دارنده و یا مالک مارک ، صلاحیت یا اجازه بهره برداری از آن را نداشته باشد.

به طور مثال ممکن است مارکی یا علامتی برای تولید محصولات یا خدماتی به ثبت برسد ولی صاحب علامت هنوز نتوانسته باشد مجوز بهره برداری از مراجع صالح تحصیل کند با این حال ، مارک وجود خارجی دارد. ماده 1- 711 قانون مالکیت فکری و صنعتی فرانسه در زمینه مارک عنوان کرده است که مارک برای متمایز کردن تولیدات یا خدمات موضوع آن به کار می رود ولی به این مفهوم نیست که وماَ صاحب مارک ثبت شده، مجاز به انجام فعالیت های آن خواهد بود ولی حق تقدم و اولویت صاحب امتیاز یا دارنده مارک محفوظ است و در برابر به این حق و تقلید از مارک مزبور حق دفاع دارد و می تواند از تقلید یا به مارک ثبت شده جلوگیری کند و برای حفظ حقوق خود به مراجع صلاحیت دار قضایی مراجعه و علیه م شکایت یا اقامه دعوی نماید.

از انتخابتان متشکریم.

 

زمانی که صحبت از خرید کفش می شود ، کیفیت در اولویت قرار می گیرد. به عنوان مثال اگر شما تصمیم بگیرید با هدف حفظ سلامتی خود و یا مسابقه و رقابت با دیگران شروع به دویدن کنید ، باید به دنبال کفشی مناسب باشید. یک کفش مناسب می تواند جلوی بروز بسیاری حوادث، جراحات و دردها را بگیرد.

خوشبختانه برندهای فوق العاده ای از انواع کفش در جهان وجود دارند که نگرانی های شما را برطرف خواهند کرد. برندهایی که بخشی از زندگی روزمره ما شده اند. شاید جالب باشد که بدانید ، موسسه اینتربرند در تازه ترین گزارش خود که به معرفی 100 برند باارزش جهان در سال 2011 میلادی پرداخت ، از برند آدیداس نیز نام برده است.

تولید کنندگان کفش برای اینکه بتوانند رقابتی سالم داشته باشند، باید به این نکته پی ببرند که با ثبت برند تا چه حد می توانند در فروش محصولات خود به موفقیت برسند.

مهم ترین هدف از ثبت برند کفش این است که کفش شما در بازار به خوبی شناخته می شود و مشتریان با دیدن محصولات شما به اصالت و تولیدکننده آن واقف شوند. بدین ترتیب ، شما به یک ابزار قدرتمند دست پیدا کرده اید تا بواسطه آن و با سرمایه گذاری آن بتوانید بازار خود را توسعه دهید و در صورت موفقیت به شهرت و اعتبار بیشتر دست پیدا کنید و ارزش کار و شرکت خود را به طور فوق العاده ای افزایش دهید .

برندها به خودی خود دارای ارزش مادی و معنوی هستند و برخی از شرکت ها بعد از به شهرت رساندن یک علامت تجاری یا برند ، حقوق مادی و معنوی آن را به شرکت های دیگر می فروشند.

علائم تجاری در واقع جزء مالکیت معنوی فرد محسوب می شوند و دارای ارزش اقتصادی هستند و قسمتی از اموال شرکت ها محسوب شده و قابلیت انتقال و فروش به غیر را دارند .

نیازی به گفتن این مطلب نیست که برای ثبت برند ، باید شرایط خاصی را رعایت نمایید . ذیلاَ به بررسی مهم ترین این موارد می پردازیم. در این رابطه ، مقالات ذیل را نیز می توانید بخوانید :

- آیا با ضوابط قانونی ثبت برند کیف و کفش آشنایی دارید ؟

- شرایط و مدارک ثبت برند پوشاک

- 6 نکته که برای ثبت برند باید بدانید.

• برخی از اصول راهنما برای ثبت برند کفش :

1- مهم ترین مساله ای که در ثبت کردن برند باید بدانید این است که برندها و علائم نباید با یکدیگر تکراری باشند، یعنی قبل از ثبت کردن برند باید نسبت به یکتا بودن آن اطمینان حاصل نمایید. در صورت وجود کوچکترین مشابهتی بین برند مورد نظر شما و برندی که قبلاَ در همان طبقه ثبت شده است، اظهارنامه علامت تجاری شما رد خواهد شد.

ثبت برند

2- نام انتخاب شده می تواند شامل هر کلمه ، حرف یا حروف ، عدد ، رنگ ، تصویر ، ترسیمات ، عکس ، شکل ، برچسب یا ترکیب آن ها که برای تشخیص کالاها یا خدمات مورد استفاده قرار می گیرد باشد.

3- قبل از شروع هر اقدامی برای ثبت کردن برند، از برند مورد نظر خود استعلام بگیرید تا از درصد موفقیت در ثبت شدن آن اطلاع پیدا کنید و از این طریق از هدر رفتن هزینه و زمان خود جلوگیری نمایید.

4- چنانچه علائم نتواند کالاها یا خدمات یک شرکت را از کالاها و خدمات موسسه دیگر متمایز نماید شرایط ثبت را ندارد.

5- هر گاه استفاده از برند توسط اشخاص ثالث، به صورت نام تجاری یا علامت یا علامت جمعی، یا هر گونه استفاده از آن ها که عرفاَ باعث فریب عموم شود ، غیرقانونی تلقی می شود.

6- هنگامی که قصد ثبت کردن برند دارید می بایست با در نظر گرفتن طبقه بندی علائم تجاری ، نسبت به ثبت آن اقدام نمایید. طبقه بندی علامت تجاری بدین صورت است که طبقات 1 الی 34 مربوط به کالاها و محصولات و طبقات 35 الی 45 مربوط به خدمات است. در این لیست ، طبقه 25 به پوشاک ، پاپوش ( کفش ) و پوشش سر اختصاص داده شده است.

7- متقاضی باید ظرف مدت 30 روز پس از اعلام مرجع ثبت مبنی بر تایید نهایی علامت ، نسبت به پرداخت هزینه های ثبت علامت وانتشار آگهی اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینه ها در مهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی می گردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور 60 روز می باشد.

8- برند یا طبقه کالا یا صاحب برند و هم نشانی ممکن است احتیاج به تغییر ثبت داشته باشد بنابراین باید نسبت به ثبت تغییرات اقدام گردد والا رسمیت نخواهد داشت و حمایت نخواهد شد. ثبت تغییرات به موجب اظهارنامه رسمی به وسیله صاحب علامت یا قائم مقام و نماینده او خواهد بود . تغییر اگر مربوط به خود علامت باشد باید ده نمونه از علامت جدید ضمیمه اظهارنامه شود . تغییرات در ظهر برگ تصدیق علامت منعکس می گردد . بر طبق مواد 14 و 16 بخش مهمی از تغییرات که تاثیرگذار است و در آئین نامه آمده باید در رومه رسمی آگهی شود.

9- هر گاه علامت ثبت شده ظرف سه سال از تاریخ ثبت آن از طرف صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او بدون عذر موجه مورد استفاده تجاری در ایران یا در خارجه قرار نگیرد هر ذی نفعی می تواند ابطال آن را از دادگاه درخواست نماید.

• اشتباهات رایج در ثبت برند

1- توجه داشته باشید که برندی که تقاضای آن یکبار از سوی کارشناسان اداره مالکیت معنوی رد شود، برای دفعات بعدی شانس بسیار کمی برای ثبت شدن دارد و اصطلاحاَ سابقه چنین برندی خراب می شود.

2- اسامی محدود کننده مانند نام تجاری مبتنی بر مکان را انتخاب نکنید. به عنوان مثال، چنانچه قصد دارید که کسب و کار خود را به فراتر از مکان جغرافیایی خود توسعه بدهید ، انتخاب یک اسم که در آن نام شهر یا مکان جغرافیایی وجود دارد ، کاری اشتباه خواهد بود.

3- انتخاب نام تجاری مبتنی بر کسب و کار خانوادگی نیز می تواند اشکالاتی داشته باشد . چرا که ممکن است فرزندانتان در آینده تصمیمی برای ادامه کسب و کار شما نداشته باشند.

لازم به توضیح است، بسته به اینکه تصمیم به ثبت برند شخص حقیقی دارید و یا تصمیم به ثبت کردن برند حقوقی، یعنی برندی که مالک آن شرکت ها ، موسسات و یا سازمان ها خواهند بود را دارید و همچنین بسته به اینکه برندی که ثبت می نمایید فارسی باشد و یا لاتین باشد، مدارکی که باید تهیه نمایید تا حدودی با هم متفاوت است که در ادامه مدارک مورد نیاز برای ثبت کردن برند شخص حقیقی و شخص حقوقی را با هم بررسی می نماییم.

-ثبت برند به صورت حقیقی : برای اینکه بتوانید علامت تجاری خود را به صورت حقیقی به ثبت برسانید به مدارکی از قبیل اصل مدرک شناسایی، کپی برابر اصل شده جواز و تصویر لوگو به ابعاد 6 * 6 نیاز خواهید داشت.

ثبت کردن برند به صورت حقوقی : برای ثبت کردن برند به صورت حقوقی به مدارکی از قبیل مدارک ثبتی شرکت ( رومه رسمی تاسیس شرکت ؛ آگهی تاسیس و آگهی تغییرات شرکت در صورت وجود ) ، مدارک شناسایی مربوط به آخرین مدیر عامل شرکت ، کپی برابر اصل شده جواز و تصویر لوگو به ابعاد 6 * 6 نیاز خواهد بود.

نکته مهم : در صورتی که مایلید تا علامت تجاری شما به صورت لاتین به ثبت برسد لازم است تا کارت بازرگانی و کپی آن را نیز به مجموعه مدارکی که می بایست به جهت ثبت برند ارائه داد اضافه نمود.

 

شناخت شرکت های پیمانکاری و نحوه ثبت آن ها، بدون شناخت و آشنایی با پیمانکار و قراردادهای پیمانکاری میسر نمی باشد؛ چرا که ارتباط این موارد به نحوی است که نمی توان آن ها را از یکدیگر تجزیه نمود . لذا می طلبد قبل از ورود به بحث، به طور مختصر در مورد اهمیت و جایگاه قراردادهای پیمانکاری مطالبی را بیان نماییم.

 قراردادهای پیمانکاری و اهمیت و جایگاه آن در پهنه تجارت

انجام تجارت، حتی در مقیاس های نه چندان بزرگ، از توانایی یک شخص خارج است و باید عوامل انسانی متعددی را به خدمت گرفت. یکی از مهم ترین محاسبات تجار این است که در چه اموری مبادرت به استخدام کارگر کنند و در چه اموری به جای استخدام کارگر، به پیمانکار متوسل شوند. قدر مسلم آن است که سهم مهمی از کار انجام شده در پهنه تجارت توسط پیمانکاران انجام می شود.

رابطه پیمانکار و کارفرما، رابطه ای مقطعی و غیرمستمر و برای انجام کار معین است. همچنین پیمانکار در انجام کار دارای استقلال نسبی بوده و برای کارفرما، نتیجه کار پیمانکار مهم است و اجرت نیز در ازای کار انجام شده است.

در پیمان های کوچک مقیاس ، معمولاَ تعیین نوع کار، مدت انجام آن و اجرت سه جزء عمده موضوع عقد هستند. اما در پیمان های بزرگ مقیاس، مسائل عدیده ای باید از همان ابتدا مورد توجه قرار گیرند.

قراردادهای پیمانکاری معمولاَ قراردادهایی پرحجم هستند. برای درک علت این واقعیت، کافیست خرید یا اجاره یک کالا با سفارش ساخت یک کالا مقایسه گردد. حجم فراوان موضوعاتی که باید در یک قرارداد پیمانکاری مورد توافق قرار گیرند، موجب کثرت جلسات مذاکره و تعداد اسناد تنظیمی شده و این مسئله را تولید می کند که کدام اسناد مبین توافق فیمابین هستند و در صورت ناسازگاری آن ها، کدام اسناد دارای تقدم رتبه هستند. برای حل این مسئله ممکن است در قرارداد پیمانکاری، رتبه اسناد امضا شده توسط طرفین معین شود و تا حدودی از ابهامات ناشی از حجم بزرگ قرارداد کاسته شود.

 شرکت پیمانکاری و نحوه ثبت آن

شرکت های پیمانکاری مجموعه هایی هستند که افراد حقیقی و حقوقی برای انجام امور عمرانی و پیمانکاری با آن ها قرارداد امضا می کنند. این نوع از شرکت ها از نظر نوع فعالیت خودشان به 11 نوع مختلف تقسیم می شوند :

1- ساختمان و ابنیه

2- راه و ترابری

3- صنعت و معدن

4- تاسیسات و تجهیزات

درباره ثبت شرکت پیمانکاری

5- کشاورزی

6- آب

7- مرمت آثار باستانی

8- کاوش های زمینی

9- ارتباطات

10- نفت و گاز

11- نیرو

جهت ثبت شرکت پیمانکاری قالب های متعددی وجود دارد که می توان با توجه به تعداد اعضا و نوع فعالیت مورد نظر قالب ثبتی مناسب را انتخاب نمود. با این وجود، شرکت های پیمانکاری اکثراَ در قالب شرکت سهامی خاص به ثبت می رسند چرا که شرکت های سهامی خاص به دلایل ذیل از اعتبار بیشتری برخوردار هستند.

الف- 35% سرمایه اولیه شرکت در شرکت های سهامی خاص واریز می گردد.

ب- تمدید مدت تصدی مدیران شرکت سهامی خاص هر دو سال یکبار و بازرسان شرکت هر یک سال یکبار سبب تحت نظر بودن بیشتر شرکت های سهامی خاص می گردد.

این نوع از شرکت ، جهت اخذ نمایندگی ها و یا شرکت در مناقصات و مزایده های دولتی و نمایشگاه ها و همچنین اخذ تسهیلات بانکی از اعتبار نسبتاَ خوبی برخوردار است.

 

آشنایی با شرکت سهامی خاص :

شرکت سهامی خاص از انواع شرکت های سرمایه است و مزیت این گونه شرکت ها اینست که برخلاف برخی شرکت ها که با فوت یکی از شرکا امکان انحلال شرکت وجود دارد در شرکت های سهامی خاص، فوت یا خروج یکی از سهامداران تاثیری در سرنوشت شرکت ندارد.

ماده 4 ل. ا. قانون تجارت ، شرکت سهامی خاص را چنین تعریف نموده است : " شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها د موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است، این گونه شرکت ها، شرکت سهامی خاص نامیده می شوند. در شرکت های سهامی خاص عبارت " شرکت سهامی خاص " باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله بانام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود ".

شرایط و مدارک لازم برای تاسیس و ثبت کردن شرکت سهامی خاص 

الف) در موقع تاسیس، سرمایه شرکت های سهامی خاص نباید از یک میلیون ریال کمتر باشد. سهامداران، باید کلیه سهام شرکت را تعهد نموده و گواهی بانک مبنی بر تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از سی و پنج درصد کل سرمایه باشد را به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند. استفاده از وجوه تادیه شده به نام شرکت سهامی در شرف تاسیس ممکن نیست مگر پس از به ثبت رساندن شرکت یا عدم ثبت آن پس از مهلت مقرر .

ب) شرکت های سهامی خاص، نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نمایند و یا به انتشار آگهی و اطلاعیه و یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کنند.

ج) در شرکت های سهامی خاص، تعداد سهامداران نباید کمتر از سه نفر باشد.

د) موسسین شرکت ، نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رساندن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند.

در حال حاضر برای ثبت شرکت سهامی خاص در اداره مربوطه مدارک ذیل باید از طرف متقاضی تهیه و تحویل اداره ثبت شرکت ها شود :

1- دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص و تکمیل آن و امضا ذیل اظهارنامه توسط کلیه سهامداران

تذکر : اوراق اظهارنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره فوق الذکر تهیه گردند.

2- دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران .

3- دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

4- دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضای مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.

5- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران و در صورتی که مدیر عامل خارج از اعضای هیئت مدیره باشد که در دفاتر اسناد رسمی قابل تهیه است.

6- فتوکپی شناسنامه

7- معرفی نامه نمایندگان، در صورتی که سهامداران و اعضای هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن .

8- تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار ، مبنی بر غیردولتی بودن آن

9- گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.

تذکر : در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده غیرنقدی باشد ( اموال منقول و غیرمنقول ) ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتی که اموال غیرمنقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه مستندات مربوطه ضروری است.

10- اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره مربوطه

توجه : کلیه شرکت های سهامی خاص موظفند یک جلد دفتر سهام جهت ثبت سهام شرکت تهیه نمایند و تغییرات سهام نیز طبق مقررات در آن ثبت گردد.

پروسه ثبت کردن شرکت پیمانکاری 

1- ثبت نام در سایت اداره ثبت شرکت ها :

برای ثبت شرکت پیمانکاری ابتدا به سامانه اداره ذکر شده مراجعه کنید. این تقاضا بررسی خواهد شد و پس از چند روز کاری نتیجه اعلام می گردد.

2- ارائه اصل مدارک به اداره ثبت شرکت ها :

پس از تایید ثبت نام اینترنتی، باید مدارک از طریق پست به اداره معلومه ارسال گردد و بارکد پستی در سامانه درج شود.

3- پرداخت هزینه های ثبت شرکت :

کار شما زمانی نهایی خواهد شد که شما کلیه هزینه های آن را پرداخت نموده و فیش آن را تحویل دهید. با پرداخت هزینه های لازم دو شماره به شما داده خواهد شد. شماره ثبت شرکت و شناسه مربوط به آن. این شماره ها بخصوص شناسه ثبت شرکت در حکم کد ملی شرکت است که همه اطلاعات و خلاصه وضعیت شرکت همواره از طریق آن قابل پیگیری است. این شناسه باید بر روی همه اسناد و مدارک شرکت درج شود.

4- آگهی ثبت شرکت :

 

در انتها، پس از ثبت شدن شرکت، برای اینکه بتوانید فعالیت خود را به طور قانونی آغاز کنید باید پرونده دارایی خود را تشکیل بدهید و دفاتر پلمپ مالیاتی و کد اقتصادی خود را تحویل بگیرید.

 اخذ رتبه ( گرید ) پس از ثبت شرکت پیمانکاری

از جمله اقدامات اختیاری پس از به ثبت رساندن شرکت پیمانکاری، اخذ رتبه ( گرید ) است . هر شرکتی برای عقد قرارداد با شرکت ها و سازمان های دولتی به رتبه بندی نیاز دارد. به عبارت دیگر مراکز دولتی اجازه ندارند با شرکت هایی که رتبه ندارند قرارداد ببندند.

رتبه بندی شرکت ها در بخش های ذیل انجام می گیرد :

1- رتبه بندی پیمانکاری

2- رتبه بندی مشاوران

3- رتبه بندی شرکت های انورماتیک

4- رتبه بندی شرکت های EPC

5- رتبه بندی اندوه سازان

به موجب قانون سازمان معاونت فنی و عمران استانداری ، شرکت ها به دو دسته مشاور و پیمانکار تقسیم می شوند . بر اساس این قانون، شرکت های پیمانکاری با توجه به قراردادها و امکانات و وافراد امتیاز آور از 1 تا 5 رتبه بندی می شوند که در واقع 5 پایین ترین و 1 بالاترین رتبه محسوب می شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس حاصل فرمایید.

مرکز تخصصی  ، با کادری متخصص و مجرب در زمینه های ثبت شرکت ، ثبت تغییرات شرکت، ثبت برند، ثبت طرح صنعتی، ثبت اختراع و خدمات خود را به صورت ویژه ارائه می نماید.

 

 

ثبت علامت تجاری بین المللی بدین معناست که می توان علامت مذکور را در کشورهای عضو کنوانسیون مادرید با پرداخت هزینه های قانونی در هر کشور به صورت جداگانه ثبت نمود. ما در این مقاله، اطلاعات بیشتری را در این رابطه در اختیار شما قرار داده ایم. علاقه مندان، جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند به مقالات زیر نیز مراجعه نمایند :

- مدارک لازم جهت ثبت بین المللی نام و علامت تجاری

- ثبت بین المللی علامت بر اساس موافقت نامه و پروتکل مادرید

- نحوه ثبت بین المللی علامت تجاری

در نظام حقوقی ایران ، ثبت بین المللی علائم بر اساس موافقتنامه و پروتکل مادرید که به موجب ماده واحده مصوب سال 1380 و با توجه به تصویبنامه شماره 6921 ت. 24305ه- مورخ 22/ 2/1380 هیات وزیران ، دولت ایران اجازه یافته است به موافقتنامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم 14 آوریل 91 ( 25 فروردین 1270 ) و پروتکل 27 ژوئن 89 ( 6 تیر 1386) و آیین نامه مشترک موافقت نامه مادرید، راجع به ثبت بین المللی علائم و پروتکل مربوط به موافقت نامه مذکور ( قابل اجراء از اول نوامبر 2000) ملحق گردد و سند الحاق را به امین اسناد مربوط بسپارد، ثبت بین المللی علائم امکان پذیر شده است.

به موجب ماده 1 موافقت نامه مادرید 91، اتحادیه ویژه ای برای ثبت بین المللی علائم در دفتر بین المللی تشکیل گردید تا اتباع هر کشور متعاهد، بتوانند در تمام کشورهای دیگر طرف موافقت نامه ، حق مالکیت علائم قابل استفاده برای کالاها و خدمات خود را که در هر کشور مبدا به ثبت رسیده است از طریق ثبت آن ها در دفتر بین المللی مالکیت معنوی وابسته به سازمان جهانی مالکیت معنوی، تثبیت کرده و مورد حمایت بین المللی قرار گیرنند. در این ماده گفته شده است کشوری از دیدگاه موافقتنامه مادرید به عنوان کشور مبداء شناخته می شود که متقاضی در آن کشور دارای مقر واقعی و موثری صنعتی و تجاری باشد و اگر دارای چنان مقری در یک کشور عضو اتحادیه ویژه نداشته باشد، کشوری از اتحادیه که اقامتگاه وی در آن کشور قرار دارد، کشور مبدا خواهد بود و در غیر صورت های اشاره شده، اگر تبعه یکی از کشورهای عضو اتحادیه باشد، کشور متبوع وی کشور مبدا محسوب خواهد بود. بنابراین اگر تبعه یکی از کشورهای متعاهد، در کشوری غیر از کشور خود یا یکی از کشورهای متعهد فعالیت تجاری و اقتصادی داشته باشد و علائم تجاری یا صنعتی خود را در کشور متبوع خود به ثبت رسانده باشد، می تواند از مزایای ثبت بین المللی علائم با ثبت آن ها در دفتر بین المللی برخوردار گردد و کشورهای عضو اتحادیه موظفند از علائم مزبور در کشور خود حمایت کنند.

البته طبق ماده 2 موافقت نامه مادرید، با توجه به ماده 3 کنوانسیون معروف پاریس 83 پذیرفته شده است با اتباع کشورهایی که جزء اتحادیه مادرید نباشند ولی در یکی از کشورهای اتحادیه اقامت داشته یا در آن جا دارای موسسات صنعتی یا تجاری واقعی و معتبر باشند، به مانند اتباع کشورهای عضو اتحادیه از جهت ثبت بین المللی علائم رفتار خواهد شد.

ثبت بین المللی علامت مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت اداره ثبت مالکیت صنعتی است. به موجب قانون ، اتباع ایرانی یا اشخاصی که در ایران اقامت داشته و یا دارای یک مقر واقعی و موثر صنعتی و تجاری باشند، می توانند حسب مورد به استناد اظهارنامه یا علامت ثبت شده در مرجع ثبت ، تقاضای ثبت بین المللی نمایند.

تشریفات ثبت عبارت است از :

1- تنظیم اظهارنامه

2- تسلیم اظهارنامه

3- پرداخت هزینه های مقرر

4- ثبت علائم در دفاتر بین المللی

لازم به ذکر است، در اظهارنامه ذکر نام و نشانی متقاضی، نام و نشانی نماینده یا وکیل ، اعلامیه ای مبنی بر ادعای حق تقدم ، محل تسلیم اظهارنامه مقدم ، شماره و تاریخ آن ، در صورت وجود حق تقدم ، نمونه ای از علامت به طور کامل و روشن به همان نحوی که در کشور مبدا ارائه شده است با تمام خصوصیات آن ، نام کالاها یا خدماتی که برای آن ها ثبت بین المللی علامت درخواست می گردد، طبق طبقه بندی بین المللی کالاها و خدمات و عددی که نمایانگر هر طبقه باشد و تابعیت متقاضی اگر شخص حقیقی باشد و ماهیت حقوقی شخص حقوقی و ذکر نام کشورهای متعاهد عضو تعیین شده ضروری است.

اظهارنامه باید در فرم رسمی ، بر حسب مورد به زبان های تعیین شده در سه نسخه تنظیم و به مرجع ثبت تسلیم گردد.

در نظام حقوقی ایران، هر گاه اظهارنامه اصلی و ثبت ناشی از آن یا ثبت اصلی حسب مورد ، ظرف 5 سال از تاریخ ثبت بین المللی، اعتبار خود را در ایران از دست بدهد ، مرجع ثبت مراتب را طی اطلاعیه ای به دفتر بین المللی اعلام کرده و در اطلاعیه کالاها و خدماتی که مشمول تصمیم لغو قرار گرفته اند، ذکر و از دفتر بین المللی درخواست خواهد کرد که ثبت بین المللی را در حدود لازم باطل نماید. اگر اقدام قانونی مربوط به لغو اعتبار ثبت پس از انقضای 5 سال ، همچنان در جریان باشد و منتهی به تصمیم قطعی نگردد، مرجع ثبت باید مراتب را ضمن ذکر کالاها یا خدماتی که مشمول تصمیم مربوط قرار گرفته اند، به دفتر بین المللی اطلاع داده و از آن دفتر تقاضا کند که ثبت بین المللی را در حدود لازم ابطال نماید.

 

موضوع شرکت متاثر از نوع فعالیتی است که شرکت برای آن منظور تشکیل گردیده است. بدین لحاظ، تعیین موضوع شرکت ، از اقدامات اولیه و اساسی در روند تشکیل شرکت به شمار می آید. چنانچه موضوع تعیین شده نیاز به اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح مربوطه داشته باشد،لازم است که قبل از اقدام به ثبت ، مجوزهای لازم اخذ گردد. در غیر این صورت قبل از به ثبت رسیدن نیاز به اخذ مجوز از ارگان خاصی نمی باشد.

موضوعاتی که قبل از به ثبت رسیدن نیازی به اخذ مجوز از ارگان خاصی ندارند عبارت است از :

1- تاسیس مراکز روان شناسی و امور مشاوره

2- بازرسی کالا و کنترل کیفیت

3- طراحی و اجراء سیستم ایمنی

4- مراکز معاینه فنی

5- خدمات امدادی و کمک های اولیه

6- تولید و ارائه رایانه و نرم افزارهای سفارش مشتری

7- مشاوره و نظارت و اجراء شبکه های انفورماتیکی

8- امور مربوط به محیط زیست

9- دلالی و حق العمل کاری

10- فعالیت های خدماتی و نظافتی

11- تصدی به نمایشگاهها و انبارهای عمومی

12- بارگیری و ترخیص کالا

13- اداره سالن ها و برگزاری جشن ها و کنفرانس ها

14- خدمات آبرسانی،برق رسانی،گازرسانی

15- عملیات ساخت در امور عمرانی

16- تاسیس مجتمع کشاورزی و سردخانه

17- فعالیت های نظام مهندسی

- بازاریابی های غیرهرمی و غیرشبکه ای

19- موضوعات مربوط به تجارت الکترونیک

20- انتشار نشریه

21- انجام فعالیت های حقوقی و وکالت

22- صندوق های توسعه بخش کشاورزی

23- ارائه خدمات پزشکی

24- ورود هرنوع فرآورده بیولوژیک

25- ترخیص و ساخت هرنوع دارو

26- واردات بذر،پیاز،قلمه پیوند،ریشه،نهال و …

27- ورود و ساخت و بسته بندی انواع سموم دفع نباتات

28- فروش سموم دفع آفات

29- تولید محصولات کشاورزی و دامی

30- اشتغال به تهیه و ترکیب و فروش داروها،سرم هاو … مخصوص دام

31- ایجاد موسسات بهداشتی و درمانی

32- فعالیت های مربوط به تجهیزات رادیویی

33- خدمات اینترنت

34- خدمات انتقال داده از طریق ماهواره

35- خدمات عمومی تلفن ثابت و همراه بین المللی ماهواره ای

36- کاریابی و فعالیت های مربوط به آن

37- طراحی و توسعه بازیهای رایانه ای و سرگرمی

38- خدمات حمل و نقل درون شهری مسافر و کالا و مرسولات و پیک موتوری

39- کارگزاری ترابری دریایی

40- آموزش در زمینه مدل کایت و گلایدر

41- حمل و نقل ریلی بار و مسافر

42- خدمات وابسته به حمل و نقل ریلی

43- عرضه خدمات پستی و مراسلات داخلی و عرضه و فروش تمبرهای یادگاری و پستی

44- تصدی به هرگونه فعالیت ورزشی و تاسیس باشگاه ورزشی و برگزاری دروره های تربیت مربی

45- آموزش و تعلیم راهنمایی و رانندگی

46- خرید و فروش اموال منقول از جمله خودرو و موتورسیکلت سایر موارد.

 

شرکت سهامی خاص، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی آنان است. تعداد سهامداران شرکت سهامی خاص نباید از سه نفر کمتر باشد. در این گونه شرکت ها صدور اعلامیه پذیره نویسی وجود ندارد.

سرمایه اولیه شرکت در موقع تاسیس نباید از یک میلیون ریال کمتر باشد. تمام سرمایه شرکت سهامی خاص را ( برخلاف شرکت سهامی عام ) باید خود موسسان تامین کنند که ممکن است به صورت نقدی یا غیر نقدی باشد. پرداخت نقدی نباید کمتر از 35 درصد بهای کل سهام باشد . در مدت فعالیت شرکت ، میزان سرمایه آن نباید از مبلغ یک میلیون ریال کمتر شود والا هر ذی نفعی می تواند انحلال آن را ( با رعایت شرایط ماده 5 لایحه اصلاحی ) از دادگاه درخواست کند.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص

برای تاسیس شرکت سهامی خاص مطابق ماده 20 ل. ا. ق. ت مدارک ذیل باید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردد:

1-  اساسنامه شرکت سهامی خاص که باید به امضای سهامداران رسیده باشد. ( دو جلد )

2- اظهارنامه شرکت سهامی خاص،تکمیل آن و امضاء ذیل اظهارنامه توسط کلیه ی سهامداران ( دو برگ )

3- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی

4- ارائه گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی ( حداقل 35% سرمایه ) همراه با فیش واریزی

5- ارائه مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها

6- صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.  ( دو نسخه )

7- صورت جلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد. ( دو نسخه )

8- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری ( چنانچه ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد ).

تذکر : کلیه شرکت های سهامی خاص موظفند یک جلد دفتر سهام جهت ثبت سهام شرکت تهیه نمایند و تغییرات سهام نیز طبق مقررات در آن ثبت گردد.

نکته

در شرکت سهامی خاص، دو بازرس اصل و علی البدل باید وجود داشته باشد.

بازرسان مجاز باید دارای شرایط ذیل باشد:

1- حسن شهرت و عدم محکومیت کیفری موثر

2- حداقل مدرک تحصیلی لیسانس در یکی از رشته های متناسب با وظایف محوله

3- داشتن حداقل 5 سال سابقه کار مفید

4- عدم اشتغال به نمایندگی در مجلس شورای اسلامی

افراد ممنوع الانتخاب به سمت بازرس :

طبق ماده 147 اشخاص ذیل نمی توانند به سمت بازرسی شرکت سهامی انتخاب شوند:

1- اشخاص مذکور در ماده ی 111 قانون تجارت(محجورین،ورشکستگان و محرومین از حقوق اجتماعی)

2- مدیران و مدیر عامل شرکت

3- اقرباء سببی یا نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم

4- هر شخصی که خود یا همسر از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد.

شرکت سهامی یکی از مهم ترین شرکت های تاثیرگذار در اقتصاد کشور است که به اتکاء سرمایه های تسهیم شده فعالیت اقتصادی خود را رونق می دهد. ماده 1 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/ 12/ 1347 شرکت سهامی را چنین تعریف کرده است :

" شرکت سهامی، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی آن هاست".

شرکت سهامی بر دو نوع است : سهامی عام و سهامی خاص.

شرکت سهامی عام شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده است. سرمایه ای که موسسین آن قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین کرده اند. شرکت سهامی کامل ترین نوع از شرکت های سرمایه ای است که شرکا در آن صاحبان سهام یا سهامداران نامیده می شوند.

اصولاَ شرکت های سهامی عام، جهت سرمایه گذاری های عظیم ایجاد می گردند. چون این قبیل شرکت ها نیاز به سرمایه زیاد دارند و سرمایه های کوچک هرگز کفاف مخارج این گونه سرمایه گذاری ها را نمی دهند. معمولاَ شرکت های سهامی عام می توانند با صدور اوراق بهادار از قبیل سهام یا اوراق قرضه سرمایه لازم را از پس اندازهای مردم یا بعضی از سازمان ها، بانک ها و شرکت های سرمایه گذاری فراهم نمایند.

اوراق بهادار مذکور به آسانی قابل نقل و انتقال است. پس انداز کنندگان با تقبل خطر مالی کمتری ( در حدود مبلغ اسمی ) اطمینان دارند که هر وقت که بخواهند می توانند اوراق بهادار مذکور را خریداری و سپس آن ها را به دیگری انتقال دهند و یا در بازار بورس به فروش برسانند.

باید به این مطلب توجه داشت که جمع آوری پس اندازهای کوچک مردم و سرمایه گذاری با آن ها در واحدهای تولیدی ، موجب توسعه اقتصادی کشور و تقلیل تورم ، افزایش درآمد ملی و بالاخره بهبود زندگی طبقات کم درآمد جامعه می گردد. اقدام به چنین کاری از توان یک یا چند نفر خارج خواهد بود.

نکات کلیدی در ثبت شرکت سهامی عام

1- تعداد سهامداران شرکت سهامی عام حداقل 5 نفر است.

2- تعداد مدیران ( هیئت مدیره ) شرکت سهامی عام حداقل 5 نفر است.

3- سرمایه شرکت سهامی عام حداقل پنج میلیون ریال است.

4- سرمایه شرکت توسط موسسین و عموم مردم تامین می شود.

5- سهم سرمایه موسسین نباید از 20% سرمایه شرکت کمتر باشد.

6- سی و پنج درصد از مبلغ مذکور باید به صورت نقدی توسط موسسین تامین و در حسابی تحت عنوان " شرکت سهامی عام در شرف تاسیس " نزد یکی از بانک ها سپرده شود.

7- شیوه های اداره آن کامل است و مقررات قابل توجهی راجع به نحوه اداره و شیوه مدیریت و اخذ تصمیم نسبت بدان وضع شده است .

8- در تصمیم گیری برای اداره این شرکت ، رای اکثریت ملاک است. و منظور از اکثریت نیز اکثریت سرمایه است ، یعنی عده ای از شرکاء که بیش از نصف سرمایه شرکت را دارا باشند ولو آنکه از لحاظ عددی این شرکاء در اکثریت نباشند. بنابراین شیوه اخذ تصمیم در این شرکت بسیار ساده و سریع است.

9- مبلغ اسمی هر سهم در شرکت سهامی عام نباید از ده هزار ریال بیشتر باشد.

10- انتقال سهام در شرکت سهامی عام ، بدون نیاز به موافقت سایر سهامداران انجام می شود.

11- سهام شرکت سهامی عام قابل عرضه در بورس می باشد.

12- شرکت های سهامی عام قادر به انتشار اوراق قرضه می باشند.

اقداماتی که جهت تشکیل و ثبت شرکت سهامی عام می بایست انجام گیرد عبارت است از :

– اخذ اظهارنامه مربوط به ثبت شرکت از اداره ثبت شرکت ها و تنظیم مندرجات آن بر اساس ماده 7 ل. ا. ق. ت با قید تاریخ و امضاء کلیه موسسان

– تهیه و تنظیم طرح مقدماتی اساسنامه شرکت

– تهیه و تنظیم طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام شرکت که به امضاء کلیه موسسان رسیده باشد.

–  همان طور که گفته شد، موسسان باید حداقل 20% سرمایه شرکت را خود تعهد نماید و لااقل 35% از مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت سهامی در شرف تاسیس نزد یکی از بانک ها سپرده، آنگاه گواهینامه مبلغ تعهد شده را از بانک مربوطه دریافت کنند.

– تسلیم و ارائه اظهارنامه به انضمام مدارک فوق

– انتشار طرح اعلامیه پذیره نویسی در رومه کثیرالانتشار که آگهی های شرکت را تا قبل از مجمع عمومی موسسین منتشر می کنند.

پس از انجام تشریفات فوق و گذشت مهلت پذیره نویسی و یا در صورتی که مهلت تمدید شده باشد، بعد از انقضاء مدت تمدید شده، موسسان حداکثر تا یک ماه تعهدات پذیره نویسان را رسیدگی می کنند و پس از احراز اینکه تمام سرمایه شرکت به طور صحیح تعهد گردیده اقلاَ 35% آن پرداخت شده است، تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و مجمع عمومی موسسین را به تشکیل جلسه دعوت می کنند. مجمع پس از رسیدگی و احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم و شور در مورد اساسنامه و تصویب آن، اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می کند. مدیران و بازرسان باید کتباَ قبول سمت نمایند و از این تاریخ شرکت سهامی تشکیل شده محسوب می شود و اساسنامه مصوب به انضمام صورت جلسه مجمع عمومی موسسین و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان جهت ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم می شود.